ရိပေါ် နယူးဇီလန်ကနေ တရုတ်ပြည်သို့ဒီနေ့ပြန်ရောက်လေသည်။ရိပေါ်သည် သူ၏ မွေးရပ်မြေကို ခြေမချင်တော့တဲ့အထိ နာကျင်ခဲ့ရသည်။
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်တိတိထိ သူသည် နာကျင်မှုများနှင့် ပင်လယ်ဝေနေခဲ့သည်။"ဟူးးး ပြန်မလာချင်တော့တဲ့နေရာကို ဘာလို့ပြန်လာနေရတာလဲ..ထားပါတော့ Audition ဖြေထားပြီးအောင်မှတော့ ပြန်ရမှာပဲကို"
"ကောင်လေး..မင်းသွားတဲ့ချင်တဲ့နေရာရောက်ပြီ"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..ကားခက ဒီမှာပါဗျ"
"အေးအေး ကျေးဇူးပါကွာ"
ရိပေါ်လည်း ကုမဏီရှေ့ရောက်သည်နှင့် အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှုကာ ကုမဏီအတွင်းသို့ဝင်ရောက်ကာ..သူ Audition အောင်သည်အကြောင်းပြောတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်က CEOနှင့်ပေးတွေ့ပေးကာ သူ Trainingဆင်းပေးရမည် အခန်းကိုလိုက်ပြလေသည်။
"သာ့ကျား ဟောင်!အခုချိန်ကစပြီး မင်းတို့ကို Training ဆင်းပေမဲ့ ဆရာ Wang YiBo ပါ.."
"ဝါးးး!လောင်ရှီ ချောတယ်!"
"ကဲပါ အဲ့တာတွေနောက်မှပြော..ခဏနေ ထမင်းစားချိန်ရောက်ပြီ..ဒီနေ့တော့ ကျတော်ဆရာအသစ်အနေနဲ့ ဟောပေါ့လိုက်ကျွေးမယ် သာ့ကျား!"
"ဝိုးးးး!"
ရိပေါ်တို့လည်း Training Room ထဲကထွက်လာပြီး ဓာတ်လှေကားကိုစောင့်နေသည့်အချိန်တွင် ဓာတ်လှေကားဖွင့်လာပြီး အတွင်းထဲကသူကြောင့် ကြောင်အစွာရပ်ကြည့်နေမိသည်။
"လောင်ရှီ.."
"ဝမ်လောင်ရှီ!"
"အမ်..အော်အေး အထဲဝင်ရအောင်"
"ဟုတ်"
______________
"ကယ် HOT POT ဆိုင်ရောက်ပါပြီ..ကိုယ်စားချင်တာ ဗန်းနဲ့ထည့်ယူခဲ့နော်။လောင်ရှီ ဒီကစောင့်မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ကလေးတွေအကုန်လုံး ဗန်းတစ်ခုဆီယူကာ ထသွားကျသည်။ရိပေါ်တစ်ယောက်တည်းသာ စားပွဲဝိုင်းတွင် ကျန်နေခဲ့သည်။
"လောင်ရှီ"
"အင်း"
"လောင်ရှီ ဘာမှမစားဘူးလား?ညီမ ဘာသွားယူပေးရမလဲ"
YOU ARE READING
My EX is My Future Husband 🔞
FanfictionZhanYi! Not Yizhan! So Thank you for reading!