Kendi hayatımın yazarı olarak her günümü sevgili günlüğüme sunacağım... Ölmesi gereken biriydim ve o biri olarak hala devam ediyorum... Öleceğim güne kadar kendi yazarlığımı sürdüreceğim. Kendi kalemim beni her gün buraya sığdıracak. En çok belirtme...
Ben babam varken o babayı silip seni babam saydım Allah'ım ama sen, sen bana küsmüş gibisin.. sesimi kimsenin duymamasını anlarım ama senin duymamanı anlayamam..
Daha küçücük bir çocuktum Varlık içinde yokluk yaşadım yoruldum Her şeyde mi suçluyum?
Yardım et bana baba kızın yaşamak istiyor.
Yardım et bana baba kızın ölmek istiyor.
Yardım et bana baba kızın ölümü hayal ediyor.
Duy sesimi baba kızının her zaman ilk sağ gözünden yaş akıyor. Mutlu değilim baba ama o yaş akarken de almazken de hep ölüm var içimde...
Mutlu değilim ki ben neden sağ gözümden her zaman ilk göz yaşım süzülüyor? Yoksa ölmek hep içimde diye mi beni mutlu ediyor?
Bir kitapta; "İlk gözyaşı sağ gözümden akarsa mutluluktan, sol gözünden akarsa acıdandır demişlerdi" yazıyordu.. İsmi 'siyah kuğu'
Baba sen her şeyi gören bilensin. Bir gün ben mi kendimi öldüreceğim? Bu soruyu da çok merak ediyorum ama baba bir insan ölüm düşüncesiyle mutlu olur muydu? Ben acılarımla bile mutlu muyum?
Baba ben mutlu olmak istemiyorum...
Baba beni de al yanına belki o zaman seversin beni belki iyi olurum. Ben kötü müyüm baba? Bunun cevabını da çok merak ediyorum baba.. Küsme bana... Herkes küssün, sen küsme.
Lütfen bir dinle baba, beni çok üzdün ama Her şeye rağmen hala senin 'kızınım' ben Beni olduğum gibi kabullen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
