2 Bölüm

1.1K 32 0
                                    

Başımda dir dir konuşan biriyle ister istemez gözlerimi açtım.

" Ya ne var ne yemin ediyorum ben asla gülümseyerek uyanamiyorum ." Uykulu bir sesle konuşmuştum.

Karşımdaki ise bana alaylı bir yüzle bakıyordu. Kim mi ?

Çağrı.

" Kalk hadi. Annem seni akşam yemeği için çağırıyor" dedi.
" İyi tamam geliyorum şimdi" dedim.

Çağrı hiç bir şey demeden odadan çıktı.
Ben kalkıp yüzümü ve ellerimi yıkadım.
Sonra da telefonumu alıp aşa indim.

Ben son katta denk gelmiştim.
Yani üçüncü katta.
Orada benim kaldığım oda ile iki oda daha var.

Masada beni bekleyen insanlara baktım ve aklıma gelen anı ile duraksadım.

Sonra yavaşça iki adım attım.
" Ben geç kaldığım için özür dilerim. Bir daha olmaz" dedim.

Odada bir sessizlik oldu.
" Kızım sorun yok geç kalmış san." Dedi Adar bey.

Eskiden geç kaldım diye ya yemek vermiyorlardı bana. Yada dövüyor lar di.

Sanırım tüm bu dayak işi yüzünden de fazlasıyla inatçı ve hırslı oldum.

Yemek yerken kimseden ses çıkmadı.
Yemek bittikten sonra da salonda oturmaya başladık.

" Eee Rozalin nasıl sevdin mi odanı?" Diye sordu bir anda Rüya hanım.

" Evet sevdim çok güzel" diye cevap verdim.

" Bugün cumartesi ve okul yok yarın da yok . Pazartesi Kork kolejine gidecek sin" dedi

Kork koleji mi ?
Bu ne biçim bir isim ya.

" Tabi baba bir de benim sınıfa koy tam olsun " benden önce akın konuşmuştu.
Kaşlarımı çatım.

" Bende sana meraklı değil im " dedim burada olduğumu belli etmek istercesine.

"Tamam çocuklar Yeter." Dedi Adar bey.
" Adar bey. Benim bir arkadaşım var da onu da oraya alabilir misiniz ?" Diye sordum.

" Tabi ad ve soyad ve hangi sınıf?" Diye sordu.

Yesss be sanırım bu aileden en sevdiğim
Kişi adar bey'di.

" Şey adı Ayaz Özden. Ve sınıfı benimle aynı." Dedim .

Ayaz 7 yıl dir en yakın arkadaşım.
Kardeşim, sırdaşım.

" Al işte. Kesin sevgilisi" dedi akın.
Gözlerimi devirdim ve " hayır ayaz siz yokken bana abi , kardeş olan kişi o yüzden bence çok konuşma sen " dedim.

Biraz, az bir sınır ile.
Hiç bir şey demedi. Diyemez de zaten.

Daha oturduktan sonra sıkılmaya başlamış tim.
" Şey ben odaya geçiyorum size iyi geceler" dedim.

Rüya hanım ve adar bey aynı anda ' iyi geceler ' demişti.

Diğerleri hiç Bir şey demedi ben de tam adım atmıştım ki beklemediğim başka biri konuştu.

" İyi geceler" Aydın. Buraya geldiğim den beri Nerdeyse hiç konuşmayan Aydın.

Ona gülümsedim o da bana tebessüm ile karşılık verdi.

Odama geçtim üzerime ne zaman geldiğini bilmediğim kıyafetlerimden rahat bir pijama aldım.

Ve telefonumu şarj cihazına taktım.
Uzandım fakat sadece beş dakika sonra telefon çalması ile oflaya puflaya telefonu aldım ve kim olduğunu bakmadan açtım.

" Ne var ya ne diye arıyorsunuz gecenin bir saatinde" dedim hafif sinirli bir şekilde.

" Sakın ol güzelim. Rahatsız etmek istemedim ama merak ettim seni sonuçlar çıktıktan sonra konuşmadık " dedi ayaz .

Aa bu ayaz miş. Hemen yumuşak bir ses ile " ya ben senin aradığını bilmiyor dum ki açarken kimin aradığını bakmadım." Dedim.

" Ve iyi yım ya ama bir haberim var." Dedim. " Ne haberi " dedi merakla.

" Şimdi. Gerçek olan babam beni bir koleje kaydediyor. Bende dedim ki bir arkadaşım var işte onu da alalım mı. Oda tamam dedi yani pazartesi yeni okula başlıyoruz." Dedim uzunca konuştuğum için derin bir nefes aldım.

" Ha iyi güzel beni unutsaydin trip atardım " demesi ile güldüm.

Öyle yaklaşık 1 saat kadar konuştuk tan sonra vedalaşıp kapatmıştık.

Sonra da ben tabiki de o uyku denilen güzel şeyi tatmak için uzandım ve gözlerimi kapattım.

Bitti

Yine Baştan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin