กันครั้งแรก(เกลียดกันซะแล้ว)

289 10 2
                                    

แกเดียวเราไปหาอะไรกินกันมั้ย เสียงของใยบีเพือนของฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เราเรียนกันเสร็จ
ไม่อะฉันไปทำงาน
อะจร้าแม่คนขยันเสียงใยบบนี้เสียงนกแก้วชัดๆนี้ขนาดมันพูดปรกตินะถ้ามันตะโกนคงหูแตกตายแน่
ถ้าไม่ขยันจะเอาอะไรกินว่ะ ไม่อยากจะรบกวนเขาอีก
เขา เขานี้ใครว่ะ(ขี้สงสัยจิงนะแก)
ก็พ่อชั้นไง สิ้นเสียงที่พูดฉันก็นึกถึงวันที่แม่ตายและทิ้งชั้นกับพี่อยู่กับพ่อเมื้อ2ปีที่แล้วตอนนั้นบ้านเรากลายเป็นบ้านที่ล้มละลาย ชั้นยังจำคำพูดของพ่อที่พูดว่าพ่อขอโทษนะแต่มันจำเป็น และเขาก็ทิ้งฉันกับพี่ให้อยู่กันตามลำพังเขาไปแต่งงานกับผู้หญิงแม่ม้ายคนนึงที่เป็นหมันแล้วสามีทิ้งเพราะเธอไม่สามารถมีลูกได้ถึงแม้เธอจะร่ำรวยแต่ใจเขาดีเหมือนหน้าตาเพราะเขาไม่ยอมรับฉันกับพี่ไปเป็นลูก แต่พ่อก็ยังสงเงินมาให้ฉันกับพี่ทุกเดือนแต่พวกเราก็ไม่ค้อยรับแต่ถ้ามันจำเป็นก็ต้องรับไว้แต่ช่วงนี้ฉันกับพี่ไม่ค้อยรับเงินจาเขาเท่าไรเพราะพี่ฉันเรียนจบและมีงานทำเงินเดือนก็เยอะอีกด้วย
เฮ้ เพลง เฮ้ เสียงที่ดังเหมือนนกแก้วของใยบีทำให้ฉันตืนจากภวังค์และยกข้อมือดูนาฬิกา12.48เห้ย
แกฉันไปทำงานไม่ทันแล้วว่ะ ฉันบอกพี่เขาว่าจะไปเขางานต้อนบ่าย แก่ชั้นไปทำงานก่อนนะสิ้เสียงพูดฉันก็วิ้งหน้าตั้งไปขึ้งแท็คซี่โดยไม่ฟังเสียงยัยบีที่ตะโกนบอก
เห้ย ยังเพลงรถฉันก็มีแกจะนั้งแท็คซี้ให้เสียตังค์ทำไมใช้ต้อนนี้มันตะโกนอยู่ขนาดชั้นนั้งในแท็คซี่ยังได้ยินเลย แล้วฉันจะขึ้นแท็คซี่ทำไมเนี้ย
20นาทีต่อมา ฉันรีบวิ้งเขาไปในร้านกาแฟสายตาขอจามพนักงานในนั้นมองชั้นเป็นตาเดียวกันหมด ชั้นเดินไปยิงเอียมมาใส่และขอโทษพี่จิ๊บ
พี่จิ๊บค่ะเพลงขอโทษนะคะที่มาสาย
ไม่เป็นไรเพลงนี้เพิ่งครั้งหน้าพี่หักเงินแน้
อะรีบไปทำงานได้แล้ว
ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่จิ๊บ
หลังจากที่ทำงานได้ประมาณ10นาที พนักงานในร้านก็ตาค้างกันทุกคนเมื้อมีหนุ่มหล่อเปิดประตูเขามาแต่หลังจากนั้นไม่กี่วิ ก็มีผู้หญิงหน้าอกบังหน้าควงแขนเขาทำให้ทุกคนหมดหวัง และฉันก็เดินต้องไปเสร็ฟกาแฟโต๊ะที่โต๊ะเขา
ทำให้ฉันหน้าแดง เมื้อเดินเขาไปใก้ลๆกลิ่นตัวของเขาหอมโชยมาจากระยะ10เมตร ทำให้ฉันฟินทะลุโลกหลับตาบงเบาๆทำให้ฉันมองว่ายัยน้ำตาลเดินมาชนข้างหลังจะฉันล้มและกาแฟหกใส่ผู้หญิงที่มากับเขา ฉันหันไปมองหน้ายัยน้ำตาลแล้วถามว่า
แกทำแบบนี้ทำไมว่ะ แกไม่เห็นหรอว่าหกใส่ลูกค้าอะ
ยัยน้ำตาลหันมายิ้มให้และพูดว่า ทีแกยังแย่งแฟนฉันได้เลย
ฉันยืนขึ้นแล้วมองยัยน้ำตาล ใครว่ะแฟนแก
อย่าแอ็บได้ป่ะ ก็ไอ้เอไงแก่ไปอ่อยมันจนมันทิ้งฉันไง
แล้วฉันจะไปรู้ไหม ฉันจะไปรู้ไหม ก็ฉันกับมันเป็นเพือนกันตั้งแต่ประถมฉันไปอ่อยมันตอนไหน
ไม่รู้แหล่ก็แกเคยชอบมันไม่ใช้หรอ
ก็แค่เคยปะ แกจะไปไหนก็ไปเลยนะแกมันอาจจะงี่เง้าเองก็ได้มันเลยทิ้งแกอะ
แกว่าฉันหรอ พูดเสร็จมันก็โพล่เขามาจะตบชั้นแต่เขาห้าไว้ทัน นี้คุณครับกรุณานะครับผมจะเครียนกับยันี้
ก็ได้แกจำไว้นะ ฉันไม่จบหรอ แล้วมันก็เดินเหวียงไปจากร้าน ฉันจึงหันหน้าไปเผชิญหน้ากับอีกหนึ่งปัญญาหา
ฉันของโทษนะคะเดียวชั้นจะจัดการทุกอย่าให้ค่ะ
นพคุณ คุณไม่เห็นรึไงว่าคุณฟ้าเขาเปือน ทำไงคุณหาอะไรมาเช็ดตั้งแต่แรก
อ้าวนิคุณคุณก็เห็นปะว่าฉันมีเรืองอะ

Has llegado al final de las partes publicadas.

⏰ Última actualización: Jun 02, 2015 ⏰

¡Añade esta historia a tu biblioteca para recibir notificaciones sobre nuevas partes!

หยุดหัวใจนายเพลย์บอยDonde viven las historias. Descúbrelo ahora