Living With A Stranger Series #1: Living with A Stranger

LWAS - Chapter 71.1: Killing me Softly

LWAS - Chapter 71: Killing me Softly

"K-karina?"

Parang sumakit yung dibdib ko. Parang natakot ako, na mamaya iwanan niya ko at balikan si Karina..p-paano na lang kung.. mangyari nga yun? Nasanay na akong andiyan siya, di ko siya kayang mawala.

"Russel, can we talk?"

Ayan..ayan na yung kinakatakot ko na sa isang usapan nila..mawawala na ang lahat. I trust you Russel. I trust you..

"We are talking already.."

"Privately?"

Tinignan ako ni Russel, na parangnsinasabing malis ako, so di noya man lang sasabihin na....Whatever, umalis nalang ako pero andon lang rin sa parking lot di ko alam pero im teary eyed. At napaupo ako sa likod ng malaking wall, doon muna ako nagtago.

Ayokong marinig usapan nila, natatakot ako....natatakot ako na sa isang iglap mawala siya. Mahal na mahal ko siya, ganun ako ka-selfish.

Thirty minutes has passed at hangang ngayon teary eyed ako at walang bumabagsak na luha, tumayo ako at sinilip sila.....

And scenariong yun, ang nakapag patulo ng luha ko.

Ang scenariong magkaakap si Russel at Karina. It's killing me softly. Yung bang paunti-unti, patago, smooth na smooth yung pagpatay sakin. Nung papunta na si Russel.

I fastly wipe my tears, then smile. Yeah fukc, I need to smile even it's breaking killing me softly.

[a/n: sorry, sa bad words, needed to do it]

Nung malapit na siya, I saw him smiling. And i think the reason is Karina, Im right? right? Pero sana hindi.

"Hatid na kita Cash, lika?.."

"Hatid? We have the same homes."

"May pupuntahan kasi ako, so sorry..."

"Ganun? di ako na-inform eah. Sige wag mo na ko inatid."

Lumakad na ako palayo, umaasang pipigilan niya ko.  

Pag pinigilan niya ko, mahal niya pa ako. Bibilang akong last five seconds.

One...

Two...

Three...

Four....

Five...

Walang Russel na dumating, lumingon ako and saw his car palabas na. He really didn't bother asking me if im sure. Babae ako paglalakarin niya sa gabi?

I-its killing me softly, sa sonrang soft hindi ko namamalayan na patay na pala ako. I love him that much, I cant just give up. Malay mo talagang may pupuntahan siya..

Ofcourse, may pupuntahan siya. Family business siguro, tapos nagmamadali siya kaya iniwan niya ko. That's right. Kung ano ano kasi iniisip ko eah.

Postive lang, may gagagwin lang siya.

Nag-lalalakad ako papunta sa sakayan ng jeep ng ma-realize kong maymga lalaking sumusunod saakin. Bigla akong kinabahan...Tinawagan ko si Russel pero di niya sinasagot... Accidentally ko namang napindot number ni Alvin.

Ans wala pang three seconds sinagot niya na yung tawag, agad-agad.

[Hello? Cash.]

"Vin may sumusunod na lalaki sakin. Help."

Sabi ko ng mahinang mahina pero sure na mairinig ni Alvin, kinakabahan na talaga ako. Iba na yung aura eah.

[Ha? Okay san ka!?]