Undead 5: Agent H

41 2 0
                                    


[District 18,Headquarter Z: August 18,2025]

HOPE

Only the sound of the machine that's giving the music in the whole room. Everything is silver and white. The walls and the furnitures are white and silver. I sat beside the bed at lightly touched his cheeks

"Hey" sabi ko habang hinahaplos ang pisnge nya.

Tinitingnan ko pa lang ang nakapikit na mga mata niya ay hindi ko na mapigilang maluha. Yung pag nakikita ko lang ang mga nakakabit sa kanyang mga wires at tubes parang pinipiga na ang puso ko. At ang makita siyang nakahiga dito na mapayapa ay may matinding kirot na agad akong nararamdaman aa dibdib ko. Kahit ilang taon na ang lumipas, hindi ko parin matanggap at kahit kailan ayokong tanggapin na ganito na lang siya. Na hindi na siya gigising. Na hindi ko na siya makaka usap. Mahirap kasi talaga at hindi ko alam kung papaano ko ito matatanggap.

"Ui gising ka na. Sabi na kasi sayong wag kang magpupuyat eh, yan tuloy nakatulog ka" I said with a low tone. Hindi nadin masyadong malinaw ang pagkakasabi ko dahil garagal na boses ko.

Pinunasan ko agad ang luha ko na nag aadyang tumulo. Hindi ako pwedeng umiyak, lalo na sa harap niya. Baka pagtawanan lang ako nito. Ang lakas pa naman mang asar nito. Natawa na lang ako. I miss you badly.

Bago pa ako tuluyang umiyak ay tumayo na ako and bid my goodbye.

Bago ako lumabas ay tiningnan ko ulit sya. And for the second time, a tear escaped from my eyes.

"Adept Dove!" Bati sa akin ng isang trainee. At nag salute. Nagsalute na din ako as respect.

"Adept Dove!" Napahinto ako ng may tumawag sa akin galing sa likod. Lumingon ako at nakita ko ang isang pang trainee. Bat ba parating pakalat kalat ang mga trainees dito?

"Ano yun?" Tanong ko sa kanya. Hingal na hingal na huminto siya sa harapan ko. I let him catch his breath. He took a deep breath and let it out.

"Adept Dove, Captain Alpha needs you" sabi niya. Nag nod na lang ako at nilagpasan siya.

I went straight to Captain Alpha's place. I open the door and I saw her in her table holding a picture frame. Kinatok ko ang pintuan at dirediretsong pumasok sa loob. Napatingin siya sakin at ibinaba ang picture sa table niya.

"Why don't you visit him?" I asked as I hold the picture na tinitingnan niya kanina.

"I don't have the courage"

"Neither did I" I said and bring the picture back to it's place.

"How is he?"

"I'm not the doctor in here!" I joke to light up the mood. 'Cause if I did not I know where this is going. And I don't like to end up there.

"Hahaha! Yeah yeah! I'm sorry that should be to her"

I was going to say something but I was interupted by the beeping of my watch. Oh great! Ang galing ng timing! Grabe!

"Oh! Go! Sige na! I know that is more important. We can chat some other time" She said. I nod and stand.

"Bye Ate Kim" I said and smiled at her. I walked to the door. Lalabas na sana ako pero she called me.

"Hope" after so many years, ngayon na lang ulit ako natawag sa pangalan ko. Huminto ako pero hindi na ako lumingon.

"Take care" she said softly. Ngumiti lang ako na tumango kahit nakatalikod pa rin sa kanya. At naglakad na palabas.

"Adept Dove kailangan ka sa District 3. There are aprocimately 100 Zombies around the area. I'll send the location once you got there. You'll be transported to 12th street near the area. Good luck Agent H!" Captain Gamma said.

Pumunta na ako sa isang room and there, may mga nag assist sa akin. Some of them bring me gadgets and some gave me my clothes. Isang fitted na black na damit ang pinasuot nila with black killer heels. I really don't care as long as komportable siyang suotin ayos lang. I wore my earpiece, watch, and other devices. And for the last touch, I went to a vault and open it. Inilahad ko ang kanang kamay ko and wala pang five seconds, may lumipad sa aking isang spear. Hindi ko na kinailangang saluhin yun dahil ito na mismo ang lumapit sa kamay ko. I remember a movie when I'm a teenager. It's kinda like this.

Pina ikot ikot ko sa kamay ko ang spear and looked at it's blade. Wala pa ring kupas ang baby ko. The blade is so sharp and clean. Nagrereflect na nga ang mukha ko sa blade. Naglakad na ako sa isang flatform and clicked something in my watch. At wala pang isang minuto ay nasa ibang lugar na ako.

Hindi na ako nagsayang ng oras at lumabas na agad ako ng building na pinanggalingan ko. Inislide ko ang kamay ko sa hangin at may lumabas na transparent screen. I clicked the map icon while running. Lumabas sa screen ang location ko. At ang location ng targets ko. Agad akong tumakbo patungo doon. Inislide ko ulit ang kamay ko and the screen vanished with the air.

Nang makarating ako sa location ay nadatnan ko ang mga Zombies. Filthy. Their eating each other. What a vile creatures. I walked towards them. Without any warning, sinugod ko sila. Slashing my spear thru them. Cutting them into pieces. Seperating their heads with their bodies. Bloods over my body. Ang mukha ko ay punong puno na ng dugo.

"H! 42 to go!" Sabi ni Joan-my cyborg assistant-through my earpiece.

"Ok Joan. Thank you" sabi ko at ipinagpatuloy ang pakikipaglaban sa kanila

"Argh!" Daing ko nang matamaan ako ng espada ng isang Zombie. Agad akong humarap sa kanya at isinaksak sa kanya ang Spear ko. Tss! Hindi pa ako nakontento at hinugot ko ang spear ko at I slashed his head.

I continue killing them. Pinagpapawisan na ako pero I don't care. I need to finish this already. Tumakbo muna ako sa safe na lugar. Then I contact Joan

"Joan! Send me the AB74!" I comand.

"Yes H!" Then I heard some beeping sound.

"It's in your Inventory" she said.

I slide my hand in the air and the screen appeared. I clicked the Inventory botton and then the AB74 icon. The AB74 is for Atomic Bomb power 74. It's the smallest bomb in the Headquarters. Kasing laki lang siya ng eyeball ng tao but this is better than it's look.

I run towards the remaining Zombies and trow the bomb in the middle. I ran as fast as I can and hide behind some wall. Nilapit ko ang relo ko sa labi ko and said the magic words.

"Activate!"

At isang nakakabinging tunog ang narinig ko. I activate my shield. This is strong enough to protect me from any explosion.

"Mission Accomplished" I heard Joan said. I smiled and walked to where I came from earlier.

I clicked my earings which also serves as my communication in the headquarters.

"Agent Dove Complete"

Undead Slayer : Attack Of The ZombiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon