ANKA Küllerin Ateşi

1. BÖLÜM♡

Uyarı: İlk kitabım olduğu için ilk bölümler sinir bozucu ve acemice gelebilir -ki öyle- ama sonraki bölümlerin daha katlanılabilir olduğunu düşünüyorum. İyi okumalar🤍

   "gitmeyin durun komutanınız olarak emrediyorum asker durun dedim size" tim deki  hiç kimse dinlememişti.
Tim mağaraya girdikten sonra tüm dağda yankılanan bir ses duyuldu BOMM patlamıştı mağara kurtaramamıştım timimi  gittiler hepsi gittiler dikkatli adımlarla patlayan mağaraya yaklaştım bir tarafımda kopmuş olan Ali abinin kolu diğer tarafta da Sedat'ın yaralı bacağı Teker teker hepsinin arasından geçtim
Ve topladım tüm parçaları yaralı olan askerdi de alıp helikoptere doğru yola çıktık.
Helikoptere bindiğimiz de aklımda kendimi avuttuğum tek bir cümle vardı'VATAN SAĞOLSUN'..

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

  Aklıma gelen anılarla bir sigara yaktım kafamı toplamam gerekiyordu. Gözümü karartıp hata yapmamalıyım. Sigara bittikçe yeniden yakıyorum,
Ne zaman ne kadar süre burda kaldım bilmiyorum tam yeni bir sigara yakacak iken arkada adım sesleri duydum. sigarama hüzünlü bir bakış atıp tekrar cebime koydum "Rojda başkan çağırıyor" "tamam heval git sen"
Baş sallayıp geldiği gibi gitti.
Başkanın olduğu çadıra gelip girdim "başkan beni çağırmışsın"  "gel Rojda bir nükleer silah alışverişi yapacağız detaylar bu dosyada" elime bir dosya verdi ve çıkmam için başını salladı.
Bekle sen bekle it herif o kafanı koparıp bir yerlerine sokmazsam ben de ANKA değilim .
kaldığım çadıra gelip dosyadaki önemli olan yerleri çekip albaya attım o sırada onlarla iletişime geçtiğim telefon titreşime geçti hemen alıp açtım "dinliyorum" "Karargaha dön asker görev bitti"  "Ama kom- "  "emir tekrarı ettirme bana asker"
"Emredersiniz komutanım"  son olaydan sonra olabildiğince tek ve uzun süreli görevlere çıkmıştım, eğer şimdi geri dönersem bana bir tim verecekler ve ben bir daha bu sorumluluğu alabileceğim konusunda emin değilim.
·
·
·
·
·
Silah alışverişi engellenmişti
"ROJDA"  "noldu baskan"  "alışveriş battı Rojda battı" "tamam başkan sen sakın ol ben yeni bir buluşma ayarlarım"  belki rüyanda başkan çadırına uyumaya gitmişti, ben de o sırada gerekli gereksiz tüm bilgileri toplayıp kampın belirli yerlerine bomba yerleştirdim. Kendi çadırıma gidip hazırlanırken dışarıdan silah sesleri gelmeye başladı . Ben de elime bir silah alıp sıkıyormuş gibi yapmaya başladım.
Bir süre sonra askerler buradaki  tüm teröristleri öldürmüş yaşayan varmı diye etrafı geziyorlardı. Benim de omuzumda küçük bir sıyrık vardı . Gerekli olan herşeyi kıyafetimin içine saklayıp uzaktan kumandayı aldım "komutanım bu it yaşıyor"  "alın belki birşeyler biliyordur" sert bir şekilde kolumdan tutup helikoptere doğru götürmeye başladı
·
·
·
·
Helikoptere binmiş yeni yeni havalanıyorduk kampı güzel bir şekilde görebileceğim kadar yükselmesini bekliyordum. "komutanım bunun bize yalvarması gerekmiyormu" diğer askerlerde onu haklı bulmuş olmalılar ki bana  bakıyorlardı ne sandınız yarr- öhm bizde Türk askeriyiz.
Helikopter yükselince elimdeki kumandaya küçük bir şekilde sırıttım askerler niye sırıtıyor bu deli dermiş gibi bakıyorlardı, komutanları hariç o elimdeki kumandaya bakıyordu  düğmeye basmamla kafamı kampa doğru çevirmem bir olmuştu benimle beraber komutan da çevirmişti başını kamp patlayınca o küçük sırıtmam koca bir kahkahaya dönüşmüştü İntikam kahkahası tüm askerler bana dönmüştü elimdeki kumandayı gösterip kafamı patlayan kampa doğru hafif bir şekilde eğdim ne gözleri elimdeki kumanda ve kamp arasında gidip geliyordu ne yaptığımı anlayınca gözleri fal taşı gibi açıldı ve bana halay çeken bir canavar görmüş gibi bakıyorlardı gözlerimi kapatıp kafamı arkaya yasladım omzunun acısını düşünmemeye çalışarak uyumaya başladım..
·
·
·
·
Garip bir hisle uyandım uykum çok hafif olduğu için herşeye uyanıyorum. Camdan baktığımda geldiğimizi ve helikopterin inişe geçtiği anladım. Helikopter inince rütbe sırasına göre herkes teker teker indi beni iki asker kollarımı tutarak albayın önüne sürüklemeye başladılar evet evet sürüklüyorlar bu ne güç kardeşim sanki karşınızda düşman var ayıp ayıp.

Evet düşman var?

Sen nerelerdeydin ya özlettin

Özledin mi gerçekteen

Yok kız kibarlık olsun diye dedim yoksa seni özlemek kim ben kim

Gidiyorum ben Gelmem bir daha

Yolun açık olsun

Ben iç sesim ile konuşurken çoktan albayın önüne gelmiştik herkes sırayla temkil verdikten sonra gözleri beni buldu. başlıyoruz
"TEMKİL VER ASKER"
"YÜZBAŞI / EFTALYA ARİN ACAR/ İZMİR/ GÖREV TAMAMLANDI KOMUTANIM..."

590 kelimee
İlk bölümü nasıl buldunuz

diyalogların az olduğunun farkındayım nasıl yazacağıma bir türlü karar veremedim.
Sonraki bölümlerde görüşürüz.
Bu arada bölüm ile ilgili yorum yaparsanız sevinirim 🤍
Seviliyorsunuz～⁠♡