Kto to był? Zastanawiałam się, już miałam biec gdy silna ręka obróciła mnie w swoją stronę. Zobaczyłam wtedy Willa. Proszę żeby tylko nie słyszał mojej rozmowy z Libby. -Malutka...- To zabrzmiało trochę jak pytanie, a trochę jak odpowiedź. -Dlugo Tu stoisz?- Proszę, żeby dopiero tu przyszedł. -Stoje tu dość długo żeby usłyszeć twoją rozmowę z tą dziewczynką...Hailie...-Jego głos się urwał. Chciałam uciec, ale w ostatniej chwili Will złapał mnie mocno i przytulił. -Przepraszam..-Nie wiedziałam konkretnie za co przepraszam, ale było mi strasznie przykro. Łzy leciały z mojego policzka ciurkiem. -Will?...- Odezwałam się tak cicho, że nie wiem jakim cudem to usłyszał. -Tak malutka?- Zapytał z troską w głosie. -Kto z całej piątki oprócz ciebie jest teraz na sali?- Chcialam usłyszeć tylko jedno słowo. -Z tego co mi wiadomo to Shane i Dylan.- No to super.- Musimy porozmawiać- Eh wiedziałam, że to powie. -A mógłbyś napisać do Shane'a I Dylana żeby zostawili nas do jutra....proszę. -Jasne już do nich piszę- W tej samej chwili Will odpalił telefon i coś na nim stukał
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-No i co malutka? Chodź...- Will złapał mnie lekko za rękę i poprowadził ku sali.- Połóż się- Powiedział kładąc mnie na łóżku. -Will...-Urwałam- przepraszam. -Nie masz za co....tylko się o ciebie martwiliśmy! -Przeprasz...- Znowu nie dokończyłam, bo Will przyłożył swój palec do moich ust -Ciii! Malutka nie gniewamy się!- Jego głos był tak kojący, że mogłabym przy nim zasnąć- Bardziej mnie martwi to co mówiłaś przy tamtej dziewczynie...- Will chyba nie wiedział jak skończyć.
