(8)"Why are you here?" i said, habang kinain ko naman ang dala nitong breakfast sa akin.
Bakit kailangan ko pa mag tanong trinity? Diba dapat kailangan mo mag distance sa kanya dahil may karelasyon siya.
I hate it like this.
"Why don't you want me here?" wika nito habang naka halumbaba sa harapan ko."now answer my question trini?"
Binaba ko naman ang kutsara at tinidor habang pinunasan ko naman ang aking labi bago siya titigan.
"For what? Come on steve" ngumisi naman ako at sumandal sa upuan "i know you're still on dad's side, aren't you?"
"Nope" wika nito na mas lalo ako natawa.
Oo mag kaibigan kami ni steve pero hindi ko alam bakit niya mas pinipili na kampihan si dad, i know i'm spoiled child but that is not reason for him to side with my dad.
He saw my behavior until we grew up so he knows me better but in the current situation? It's like he doesn't know me yet.
"Not me steve, because of dad why am i here in this situation. So if you're here because if you tell me again to give dad a second chance?" tumayo naman ako "i won't do it"
Patabog naman ako umalis doon at kinuha ang pinag kainan at nilagay sa lababo, pumasok naman ako sa bathroom dahil unti-unting bumabalik sa akin ang nangyari sa nakaraan.
Binabad ko naman ang aking sarili sa shower at ipinikit ang aking mata, akala ko pag bumalik siya magiging maayos kami. Yun pala hindi
Mahigit isang oras na naman ako nasa loob ng banyo dahil sa ngayon kailangan muna namin wag muna mag kita dahil mainit pa ang huling pag uusap namin.
Nang makalabas naman na ako ay wala na ito pero may iniwan itong isang kit upang gamutin ang kaliwa kong mata.
Mabuti na lang ay hindi natusok ito sa core eye ko dahil kung nangyari baka nabulag na ako ng tuluyan. "Shhh! Ang tanga mo kasi pati sarili mo sinasaktan mo"
Nang matapos naman ako ay bumaba naman ako upang makalanghap ng sariwang hangin hanggang gumabi ay hindi ko nakita si steve.
Mas maayos yun atlis hindi kami ulit mag babangayan kaya wala ako magawa kundi kumain ulit mag-isa.
"Excuse me miss?" anya ko sa waitress na nag reserve ng pagkain ko.
"Yes mam? Do you need anything else?" ngumiti naman ako at umiling.
"No, i just have a question"
"Sure mam, what is it?"
"Do you see mr dela ruel?" nakita ko naman ang pag kunot ang noo nito "i mean mr. steve dela ruel?" ngumiti naman ito
"Ah nope mam, actually kaninang umaga po ang huli ko siya nakita dito sa resort" tumango naman ako.
"Do you know where he is going?"
"Ah yeah mam, he will pick up ms sonia" nakaramdam naman ako ng pag babara sa lalamunan.
Sige tanong ka pa trinity sinasaktan mo lang sarili mo. bakit ba kasi ako aasa na mananatili siya dito eh, kaibigan lang naman niya ako.
"Okay thank you" ngiting sabi ko.
"Your welcome ms gomez" umalis naman ang waitress.
Pakiramdam ko tuloy ay nawalan ako ng gana kumain. Paano ako makaka move on kung patuloy ko siya hinahanap?
Nakayanan ko naman siya ng mawala siya ng isang buwan diba, bakit parang nangungulila ako sa kanya.
Bumalik naman na ako sa room ko, doon naman ako nag stay sa may balkonahe at uminom na mag isa.
YOU ARE READING
Ghost of Past (Dela ruel Series 4)
Ficção GeralMARIA TRINITY VALENZUELA GOMEZ he grew up with his best friends who never left him since his mother died. that they promised each other that they would never leave. he can break the promise he gave because of what he did in the past? or he will stay...