ilaç

1. BÖLÜM : Cumartesi

Bu bölüm yazarın yaşadığı
gerçek durumlardan alıntıdır.

Bugün en sevdiğim günlerden biri, cumartesi. Her zaman dershanenin en iyi günleri bu gün oluyor çünkü her cumartesi güneş doğmuş, yerini almış, masmavi gökyüzünde bana gülümsüyor.

Üstünde gri yama desenleri olan siyah çantamı tek koluma takıp kulaklığımdan bugüne uyacak güzel bir şarkı açtım. Bence bu güne uyabilecek en güzel müzik Taylor Swift'in müzikleriydi. Siyah sporlarımı giyip, yanıma bir miktar bana yetecek kadar para alıp evden çıktım. Güneşli havaları çok seviyordum ve bulutlu, yağmurlu ya da durgun havalardan da nefret ediyordum. Hiç bir zaman sevmedim ve sevmezdim de, ne zaman yağmur yağsa, hava kararsa ve siyah bulutlar gökyüzünde yerini alsa her zaman dershane günlerim kötü geçerdi, üzücü olaylar hep benim başıma gelirdi ve oldukça sıkılır, motivasyonumu kaybederdim.

*Mayıs adlı kişiden gelen
görüntülü arama.. *

"Efendim Mayıs?"
Doğru ya, onunla buluşacaktık ve dershaneye birlikte geçecektik fakat nerede buluşacağımız hakkında tek kelime etmemiştik.

"Ben geldim. Dershanenin karşısındaki parkın ordayım, gelirsin."

"Tamam, kapat geliyorum."

"Meriç ve Utku burada."

"Ne? Parktalar mı?"

"Evet, tam arkamdaki bankta oturuyorlar. Çok komikler! gelirsen görürsün. Hadi öptüm bay."

Meriç, benim bir ya da iki aydır sevdiğim çocuk olarak gördüğüm bir kişi. Henüz Mayıs dışında herhangi bir arkadaşım bilmiyor olsa bile, Meriç benim için şuan bir aşktan da fazlası, herşey. Mayıs'ın bile bilmemesi için kendimi çok fazla uyarsam da hareketlerim tüm düşüncelerimi ele veriyor. Ben buyum işte, hareketleri yüzünden
yenilgiye uğrayan o kız.

Utku ise Meriç'in kardeşi. Kardeşi diyorum ama aynı sınıftalar, onları kardeş yapan tek şey ay farkı olabilir.

╰☆╮

Parka varmam 10 dakikamı almadı, evim dershaneme yakın olduğu için şanslıydım. Sanırsam bugün gerçekten güzel bir gündü. Güneş tam tepedeydi ve hava da oldukça sıcaktı. Etek giyerek oldukça iyi bir şey yapmışım. Hayır Mars, eteği sadece Meriç'e güzel görünmek için giyiyorsun. Kafamdaki bu düşünceler asla gitmese de etek giymeyi çok seviyorum. Sadece ona güzel gözükmek için değil kendime de güzel gözükmek istiyorum.

"Hoşgeldin Mars."

"Selaaam! Neredeler?"

Etrafa bir süre bakındım ama kimse yoktu. "Burada değiller mi, Mayıs?"

"Utku salıncakta sallanıyor, Meriç ise çarprazımızdaki kaldırımda oturup telefonla uğraşıyor. Beni gördü ama herhangi bir tepki vermedi."

Klasik Meriç.

Etrafımda 2 tur döndükten sonra sonunda Meriç'i kaldırımda otururken gördüm. Tek bacağını uzatmış, bir dizini kendine çekmiş, başını dizine yaslamış ve o kahverengimsi siyah saçları alnına dökülmüştü. İnanılmaz tatlı gözüktüğüne hiç şüphem yoktu.

Ben öyle ona bakakalmışken herşeyi unutmuş sadece onun saçlarına, hareketlerine ve telefonla uğraşmasına odaklanırken farketmediğim tek şey onun bana baktığıydı. Senin bir psikologa ihtiyacın var Mars! Her zaman herkese böyle sapık gibi bakarsan ağzına kitabı yersin.