Tek Bölüm: "Sildin mi Bütün İzlerimi?"

924 84 55
                                    

Sezen Aksu - Unuttun mu Beni?

Çağrı'dan Zeyno'ya

Zeyno'dan Çağrı'ya gelsin

.

"Ne yaptıysam olmadı ne çare, unutamadım gitti"

"Ne yaptıysam olmadı ne çare, unutamadım gitti"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zeyno Sarı'dan

Karşımda duran Çağrı'yla göz temasından itinayla kaçınarak "Çekil önümden!" diye sesini yükselttim ve içimden bir an önce buradan çıkmayı umdum.

İki dakikayı aşmayacak bir süredir boş bir sınıfta ve tahtanın önündeydik. İlk başta ben gelmiştim buraya, biraz yalnız kalmaya ihtiyacım vardı fakat birkaç dakika içinde Çağrı peşimden gelince oturduğum yerden kalkmak zorunda kalmıştım.

Çağrı,

Adını içimden geçirmek bile kalbimde amansız bir acıya neden olup bu acının beni öldüreceğini düşünüyordum. 

Aylar sonra ilk kez bugün görmüştüm onu, okula tekrar gelmişti ve ben bahçede onu gördüğümde çok hazırlıksız yakalanmıştım.

Çağrı inatla onun gözlerime bakmaya çalışıp "Konuşmamız lazım demiştim." dediğinde sanki gözlerinden kaçan ben değilmişim gibi gözlerim anında onun gözlerini buldu. 

"Ben de sana siktir git demiştim Çağrı!" diye bağırdım.

Bunu gerçekten söylemiştim, o içeri girdiğinden yaklaşık bir dakika sonra falandı. Tabii karşılığında aldığım ufak bir gülüş ve nereden bulduğunu bilmediğim anahtarla kapının kilitlenmesi olmuştu.

Beş ay önce beni nasıl bırakıp gittiyse yine gitmesi gerekiyordu. Ben kendimi onsuzluğa alıştırmıştım, şimdi gelip benimle konuşmak istememeliydi.

Bana doğru bir adım attığında "Zeyno bak," diye konuşmaya başladı fakat onu dinlemek istemiyordum.

Attığı adıma karşılık iki adım geriledim ve öğretmen masasına çarptım. "Sen beni terk ettin, bitti Çağrı. Şimdi neyin uğraşını veriyorsun?" diye sakinlikle sordum.

Aslında sakin hissetmiyordum kendimi, ona öfkeliydim. Beni normal bir şekilde terk etmiş olsaydı bir noktada kabullenebilirdim fakat o beni terk ederken bize ait olan her güzel şeyin bize ait olmadığını söylemiş sayılırdı, bunu nasıl kabullenebilirdim ki?

Gözlerini kaçırıp elini ensesine atarak "Öyle olması gerekiyordu." dedi.

Bağırarak "Aptal! Bana eski sevgilini unutamadığını söyledin!" dediğimde ona doğru bir adım attım. "Karşıma geçtin, 'ben Leyla'yı unutamadım' dedin."

Çağrı sadece gitmemişti, Çağrı beni mahvedip gitmişti. Benimle yaşadığı her anıda aklında Leyla'nın olduğunu bilmek beni gerçekten mahvetmişti.

| zeyçağ [one shots]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin