Chapter 55

1K 27 3
                                    

"What the hell, ate?! You're in good terms?!" Tumigil ako sa paglalakad para itanong iyon sa kaniya.

"Sabi ko naman sa'yo di'ba? Marami tayong pag-uusapan. Maraming nangyari sa mga panahong wala ka rito. At isa roon ay ang paglapit sa amin ni daddy. He already changed, Shan. Ilang taon na siyang hindi nambabae."

Napasinghap ako, "that's unbelievable."

"I know. Kaya mo naman sigurong makipag-usap sa kaniya mamaya hindi ba?" I didn't respond at all. Hindi ko rin naman alam ang sagot. "Naiintindihan kita, but you can atleast try. Wala namang mawawala. For now, pumasok muna tayo't kumain. Let's have a talk in the garden later."

Tumango ako at sinundan siyang pumasok.

"Mommy! Sobrang daming food!" Sigaw ni Magnus habang nakatingin sa mesa.

"Stop shouting, you're so noisy. Ngayon ka lang ba nakakita ng ganiyang pagkain?" Sambit naman ni Ranara sa tapat.

"Of course not! Marami rin kaming food sa amin! Mas marami pa rito!"

"Then why are you overreacting?" Strikta nitong inikot ang mata.

"It's the recipe of your foods here! It's different from ours!"

"Hey, kids stop that. It's not like you're kilometers away from each other. And why are you fighting over a food?" Pumagitna na si ate sa mga bata.

"We're not fighting, mama! We're just sincerely talking about the food."

Napailing na lamang ako sa inaasta ni Ranara. "Mana sa'yo." Bulong ko kay ate na nasa tapat ko rin.

"Parang mas mana sa'yo, ganiyang ganiyan ka noong bata ka pa." Ungos niya sa akin na inismiran ko lang.

Naagaw ang atensyon naming lahat sa mga yapak na paparating, and there I saw kuya Patty walking towards us. Mukhang kakaligo lang ni Kuya dahil basa pa ang buhok nito.

"Hey, everyone. Sorry I'm late! Hi Shan!" Ngumiti siya sa akin.

"Hello kuya Patty!" Tumayo ako at nakipag beso-beso sa kaniya. "Kuya, this is Kang Seongnam, but you can call him Samuel. May sarili siyang hospital sa Korea at siya ang tumulong sa akin dati." I introduced Samuel.

"Nice to meet you bro." Si kuya ang unang bumati. Tumayo naman si Samuel at yumuko.

"And that's my assistant, Ma Joo-ah or Jonah for short."

Bumati rin si Jonah kay kuya.

"And kuya, si mommy Rosario..."

Kuya Patrick took a look at the woman by my side, "oh, nice to meet you tita Rosario. I heard a lot about you from my wife. Nasabi niya ring kayo ang nag-alaga sa kaniya noong mawala ang mommy niya. Thank you for taking care of my wife."

Mommy smiled, "you're so much welcome ijo."

"Mommy, are you not going to introduce me?" Magnus snorted. "Nevermind, I'll do it myself. Hello po tito! I'm Magnus Rhett Ramirez, five years old. I still haven't discovered my talent yet but I know something for sure..."

"Ano iyon?"

"Na guwapo po ako!"

Napaubo ako sa biglaang sagot ni Magnus. Itong batang 'to talaga! Saan kaya niya natutunan maging ganiyan? Napuno ng tawanan ang buong hapag-kainan. Pero pagkatapos niyon ay isang bulto na naman ang pumutol sa eksena.

There, standing in front of the door was my father.

The man I hated the most.

Ang lalaking unang nanakit sa akin.

Montairre Series 1: That Bitch Is Mine [COMPLETED]Where stories live. Discover now