İKİNCİ BAHARIM

Bölüm 1/ İlk Bakış

Uzaktan sevmek daha güzeldir bazen. 

Ne incitir, ne acıtır. Ne yaralar ne kanatır. 

Gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, 

varlığıyla huzur bulduğun bir denizin

 yakınında yürümek gibidir böyIe sevmek. 

uzaktan sevmek en güzelidir bazen.

Emine yeni bir güne gözünü açarken karşısında Tipi'yi görmesiyle şok olur. "Gardaşım hasımlarım beni öldürmeyecek ama sen beni bir gün kalpten götüreceksin. Tipi ablasına bakar. "Hasımlar kim oluyormuş abla. Hepsini boğuyorum zaten."

Emine yataktan doğrulur. " Bu gidişle ortada hasım bırakmayacaksın. Boşta kalınca bana saracaksın diye korkuyorum artık gardaşım."

"Hata mı yaptım abla. Benden bir şey mi saklıyorsun?"

"Ne alakası var, boş boş konuşma. Başımda niye dikiliyorsun sen?"

"Abla ölümlü dünya abla."

"Gardaşım kabus mu gördün, ölüyor muydun?"

"Ne alakası var abla. Çelik yeleğim üzerimde, muskam da üzerimde."

"Ee o zaman gardaşım."

"Sadece yine de düşündüm, karar verdim. Sen bensiz yaşayamazsın. Ben ölürsem peşimden gel abla."

"Sabah sabah manyak manyak konuşma." Ayağa kalkar ve kardeşinin yanına gider. " Hadi git sen bir duş al. Ben kahvaltı hazırlıyorum. Biliyorsun bugün Hızırlara yemeğe davetliyiz."

"Ben ofisten geçeceğim abla. Ben korumalara haber verdim. Bu Façalılar ile düşmanız. Sana dikkat edecekler."

"Deli gardaşım, sanki başka alemdenim ben. Biliyorum bu meseleleri de hasmımızı da. Allaha şükür bugünün düşmanı kadınları hedef almıyor."

Tipi ablasına kaşlarını çatarak bakar. "Sanki babanın oğlu abla. Ne bu güven?"

Emine sabır çeker. Daha fazla konuşmadan odasından çıkar. Kahvaltı hazırlamaya gider.

FAÇALILAR EV

Façalı ailesi kahvaltı ediyordur. Behzat abisine döner. " Abi bu İlyas'ı öldüreceğim ben."

Haşmet kardeşine bakar. "Sen de taktın bu İlyas'a."

Ferman babasına ve amcasının sohbetini dinlerken aklıma bir fikir gelir. "Aslında baba bu Hızır'ın dostlarından başlasak ilk."

Haşmet oğlundan böyle bir fikir gelmesiyle şaşırır. "Bak şimdi şaşırdım işte. Bu amcanla aynı kafada olan senin böyle bir öneri yapman.. vay be."

"Abi ayıp oluyor ama. Yeğenim doğru bir öneride bulunuyor, şu üşüyen bir tip vardı neydi adı."

Ömür sohbete dahil olarak "Tipi abiden mi bahsediyorsun sen."

Behzat bacısının onlardan başkasına abi demesine sinirlenir. "Nerden abin oluyor senin Ömür, bir abiliğini mi gördün."

"Yok görmedim Behzat da Hayriye annelere gitmiştim ya orda görmüştüm."

Behzat abisine dönerek "Senin bu bacım akrabası olmayan herkese ana, abi diyor abi. Bununla konuş yoksa sonu iyi olmayacak."

Haşmet Behzat'ın tehditine sinirlenir. "Behzat yap bakalım bir şey sana ne yapıyorum. Ömür sen de hasmımız olduklarını bellesen iyi olur. Neyse evet tipi adı deli olan aralarında. Alın onu öldürün."

Ferman:Baba bir de ablası var onun

Haşmet: Böyle bir bilgiyi ne yapayım Ferman. Varsa var

Ferman: Tipi'yi alamazsak ablasını alır tehdit ederiz diye düşündüm.

Haşmet oğlunun dediği şeyle elindeki çatalı oğluna fırlatır. Ferman eğilerek kurtulur. "Ulan günde bir kere konuş. İlk cümlen doğru olurken sonrakiler nasıl yanlış olabiliyor. Onlar gelip Ömür'ü kaçırsa ne olur bir düşün."

"Tamam baba bir şey demedim."

Haşmet sinirlenir ve masadan kalkıp içeri gider.

Façalıların adamları ise gelen emir üzerine Tipi'yi takibe alırlar. Ancak Ferman Emine'yi de takibe almıştır. Ne olursa olsun sonuca ulaştığın sürece her yol mübahtır. Tipi korumaları arttırdığı için onu öldürmek için bir an yakalayamaz. Emine İspirli'yi takip eden adamları arar. "Korumalar fazla mı....tamam iyi işte sıkın alın,kadını....façalı dayınıza gözükmeyin o zaman.... onun değil benim dediğimi yapacaksınız..."

Emine ise evinden çıkar. Hazırlanan arabaya biner. "Abla korumaları da alsaydık."

"Serkan boş boş konuşma allah aşkına, hadi sür."

Arabayla evden çıkarlar. Çok geçmeden önlerini biri keser. Emine daha ne olduğunu anlamadan Serkan'ı vururlar. "Çık dışarı çık çık."

"Siz kim olduğunuzu sanıyorsunuz. Canınıza mı susadınız." diyerek arabadan çıkar.

Adamlar Emine'nin ensesine silahla vurarak bayıltırlar. Arabaya Emine'yi koyduktan sonra Ferman'a bildirirler. Façalıların evine doğru sürmeye başlarlar.

Façalılar Ev

Ferman kadını alarak atların olduğu bölgeye götürür. Sandalyeye bağlayarak ağzını kapatır. Şimdi o Tipi'ye Hızır'a sık derse sıkacağından emindir. Kadın daha uyanmamıştır, babasını kontrol edip bugün burdan uzak durmasını sağlamalıdır. Halbuki bilmiyordur ki Hızırla babası şu an konuşmaktaydı....

Atları seven Haşmet'in telefonu çalar. Arayan hasmı Hızır'dır. Telefonu açar.

"Hasmım sesimi mi özledin?"

"Ulan senin kadar şerefsiz insan tanımadım."

"Ne diyorsun Hızır doğru konuş."

"Ulan ablamızı kaçırmak ne demek."

" Ne ablası Hızır, saçma sapan konuşma ."

"Tipinin ablası Emine ablayı sen kaçırmadın mı?"

"Saçmalama Hızır" diyerek telefonu kapatır.

FERMAAAAAAAAAAAAN diye bağırır.

Babasının sesini duyan Ferman ona doğru gelir. Sadece o değil sesini duyan Behzat'ta onunla gelir. "Ne oluyor abi?" Ferman babasının öğrenme ihtimali olacağını sanmadığı için rahat rahat babasına yaklaşır. Haşmet Façalı oğluna sert bir tokat atar. Ferman yere düşer.

"Abi ne yapıyorsun ya."

"Senin bu aptal yeğenin Emine İspirli'yi kaçırmış."

"Abi ne alakası var allah aşkına."

"Nerede lan kadın bana ikinci daha sordurtma."

"Atların orada baba."  

Ferman yanağını tutarken Behzat onu ayağa kaldırır. "Yeğenim sen odana çık."

Haşmet ikisini boşvererek Emine'nin tutulduğu yere gider. Kadına yaklaştığında sandalyede bağlı olduğunu görür. Oğluna okallı bir küfür eder. Kadının kafası da kanıyordur. 

"Emine hanım uyanın." Ses gelmeyince kafası eğik olan kadına daha da yaklaşır. Saçlarını arkaya atarak kadının yanaklarını eliyle tutup kaldırır. Gözleri kapalı olan kadının güzelliği karşısında Haşmet Façalı'nın dili tutulur. 

"Abi yaşıyor mu kadın."

"Yaşıyor Behzat ama bu gidişle biz hiçbir yerde yaşayamayacağız. Namımız sizin sayenizde hırsızdı şimdi şerefsiz olacak."

Emine ise gelen seslerle kendine gelmeye başlar. Haşmet Emine'yi bağlayan ipleri çözmeye başlar. Çözmesiyle emineyi kucağına alır. Emine başını sağa sola çevirerek yukarı kaldırır. Haşmet kıpırdamaya başlayan kadının kendine geldiğini anlar ve ona bakar. Ve GÖZLER BİRBİRİNE DEĞER, ömür boyu birbirine bakacak olan gözlerin ilk buluşması bugündür....