pov draco
ik voel dat hij achter me staat, voldermort. ik kijk om en inderdaad. hij loopt voorzichtig naar me toe.
"de dappere draco, werd verliefd en zo kwam zijn leven tot einde"
"mijn leven zal niet ten einde komen!" schreeuw ik zo hard ik kan
ik voel dat harry me aankijkt.
"draco, je wist dat je je beter bij mij kon aansluiten en toch kies je voor potter? dat hij een keer wint van de machtigste betekent niks!"
ik went mijn blik af.
"kijk me aan als ik tegen je praat!" schreeuwt hij
vol afschuw kijk ik hem aan. en als snel beginnen we te dueleren.
"harry, neem hermelien mee. alsjeblieft!" een grote windvlaag pakt me vast en sleurt me weg. voldemort kijkt me aan. we staan alleen in een grote kamer.
"draco, waarom? zo slim en toch de domme keuze."
"het was geen domme keuze, ik zal sterven voor liefde. dat zou jij nooit doen "
hij kijkt me beledigd aan. hij spreekt een vloek over me uit en ik voel de pijn.
pov harry
ik kijk naar hermeliens gezicht.
"hermelien word wakker "
ze opent langzaam haar ogen.
"harry!" roept ze en ze knuffelt me stevig.
"we hebben niet veel tijd, draco zit opgesloten. als we snel rennen halen we het kasteel nog net optijd"
"nee harry, ik ga hem redden"
en ze rent het familiehuis in.
even later zie ik draco en hermelien hand in hand lopen. pijn.. heel veel pijn. waarom niet ik? er loopt een straaltje bloed over zijn gezicht.
we lopen naar het kasteel in volle stilte maar eenmaal aangekomen zien we het allerergste, zweinstein in brand.
