Flikken Maastricht - In het kort gezegd

En dit is jouw idee van een leuk avondje uit?

Geschreven op het prompt 'theater', aangegeven door KofE95

'Wat is dat?' vraagt Eva, terwijl ze over de keukentafel leunt om een appel te pakken en recht op het beeldscherm van Wolfs' laptop kijkt. 'Een uitnodiging voor het 10-jarig jubileum van Manus Othea, het theatercollectief waar Fleur bij zat,' is het antwoord. 'Hebben ze jou uitgenodigd?' Ze trekt verbaasd een wenkbrauw op en neemt een hap van de appel. 'Ik kreeg het van een van een van de beste vriendinnen van Fleur. Ze zei dat de groep nog bijna hetzelfde was voordat Fleur... Nou ja, in ieder geval, ik ben uitgenodigd om te komen kijken naar de jubileumvoorstelling.'

Eva gaat op de stoel naast hem zitten en leest hardop wat er op het scherm staat. ''Manus Othea presenteert: Anton Tsjechov's klassieker De Kersentuin in een geheel nieuw jasje. Waar sociale veranderingen van alle tijden blijken en waar de motto's en kernbegeerten van archetypen niet altijd leiden tot groot geluk.'' Melodramatisch geeuwt ze een keer. 'En dit is jouw idee van een leuk avondje uit?'

Hij knipoogt. 'Ga je met me mee? Ik heb twee kaartjes gekregen.'

'Naar een Russisch toneelstuk? Nee bedankt, ik ga nog liever een avondje rapporten schrijven. Die zullen me beter wakker kunnen houden.'

'Kom op, Eva, wanneer zijn wij nou voor het laatst een avondje uit geweest?' Eva's mondhoeken rollen op bij zijn vraag. 'Vorige week nog, toen we spontaan bij de Chinees gingen eten in plaats van het af te halen.' Door deze opmerking ontvangt ze een por in haar zij en ze lacht.

'Het wordt echt leuk.'

'Oh, ja?'

'Ja, ik ben erbij toch?'

'Dat zijn geen garanties, Wolfs.'

'Ik zie dat wel degelijk zo.'

'Jij mag dat best zo zien, maar dat maakt jou behoorlijk narcistisch, vind je ook niet?' Plagend bijt ze op haar onderlip en ze kijkt hem uitdagend aan. Waar dit gedrag vandaan komt weet ze niet, maar ze heeft er stiekem best lol in en ziet aan de pretogen van Wolfs dat hij dat gevoel deelt.

'Jij vind mij toch ook leuk gezelschap, anders had je het niet zo lang uitgehouden met me?' Zijn hand beweegt langzaam naar die van haar, maar hij laat nog net wat ruimte tussen hen in. Eva ziet het vanuit haar ooghoeken gebeuren, maar besluit nog niet toe te happen. In plaats trekt ze haar handen juist naar zich toe, onbereikbaar voor hem. 'Dat is een retorische vraag?'

'Je mag antwoord geven als je wilt.'

Hun ogen laten elkaar niet los en Eva voelt iets beginnen te branden in haar onderbuik. 'Je kunt nog wel zo'n leuk gezelschap zijn, ik ga alsnog niet met je mee naar die voorstelling.' Om haar woorden kracht bij te zetten doet ze haar armen over elkaar, maar ze kan niet voorkomen dat ze moet lachen.

Wolfs negeert de afwijzing volledig om zich op het andere deel van haar uitspraak te richten. 'Je vind me dus leuk gezelschap?' Nu is het Wolfs die het kan bekopen met een por in zijn zij. 'Je bent oké gezelschap, nou goed.' Hij geeft een gespeeld formeel knikje. 'Daar kan ik mee leven. Maar ik kan je dus echt niet overhalen om met me mee te gaan? Je laat me daar helemaal aan mijn lot over met dat jonge theatervolk?'

'Het zijn allemaal vrienden van Fleur. Ik neem aan dat jij daar prima je weg mee weet te vinden, daar heb je mij niet bij nodig.' Ze ziet dat dit iets bij hem doet en besluit door te vragen. 'Heb je hen eigenlijk nog wel eens gesproken na de.. Na de...'

'Na de uitvaart, bedoel je?' Maakt Wolfs haar zin af. 'Nee, niet meer. Deze uitnodiging kwam ook wel een beetje als een verrassing moet ik zeggen.' Nu snapt Eva waarom hij haar er zo graag bij wil hebben. 'Als je echt wilt dat ik mee ga dan doe ik dat wel.'