"Dietrich ha! Ne cüretle benim olanı bir başkasına vermek isteyebilir!" Çalan kapıyla kendine kısa bir çeki düzen verdi Levi. "Gir." Senin geldiğini fark edince rahatlamış hissetti, hâlâ onundun ve onunlaydın. "Levi, Komutan bu raporu imzalamanı istedi."
Dosyayı Levi'a uzattığında gözün dağınık odaya kaydı. Titizlik hastası ve kıyafetlerine önem veren kaptanının odası savaş alanına dönmüş ve gömleğinin bazı düğmeleri açık ve kırış kırış haldeydi. "Levi... Bir sorun mu var?" Levi imzasını karalama biçimi atıp dosyayı tekrar sana uzattı. "Evlilik hakkında ne düşünüyorsunuz Bayan Rotschloud? Ailenizin çıkarları için bir evlilik yapar mıydınız?" Kaşlarını çatarak Levi'a baktın. Ne alakaydı şimdi? "Bunu neden şimdi-"
"Soruma cevap verin lütfen."
"Levi neden soruyorsun-"
"Soruma cevap istiyorum."
"Ben bilmiyorum!" Gerildiğin İçin sesin biraz yüksek çıktı. Levi bir anda aranıza gereksiz bir resmiyet koyup sana saçma bir soru soruyor ve bu kafanı karıştırıyordu. "Anladım... Çıkabilirsin..." Bunu burada bırakmak istemiyordun ama Levi itiraz istemediğini açıkça belirtmişti. Huzursuzca tekrar takımının yanına gittin.
Levi'ın istediği cevap bu değildi. Şüphe etmiştin... Sadece hayır demen gerekiyordu. Bu bir başkasıyla olabileceğin anlamına mı geliyor..? Asla. Asla buna izin vermeyecek. Sen onunsun ve onun olarak kalmaya devam edeceksin...
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
Mikasa: Bu bücür ne ayak?
Sasha: Gider onun kafasını ısırır, çayına tükürürüm.
"Kızlar sakin olun lütfen. Bir şeye sinirlenmiş... Bana patladı herhalde..."
Mikasa: Hayır ya sen bunun götünü kaldırmışsın.
"Bilemiyorum... Zaten babam da acilen malikâneye dönmem için mektup yollamış kesin ordan da bir şeyler çıkacak."
Mikasa: İçimden bir ses büyük olaylar olacak diyor ama umarım yanılıyorumdur.
•°•°•°•°•°•°•°•°
"Baba özel izin ne? sen ciddi misin?" Sırf adamın biriyle tanışman için senin adına ismini kullanarak özel izin almış ve bu da seni çıldırtmıştı. "Sadece bir görüşme kızım. Konuğumuzu bekletmeyelim." Mecburen aşağı kattaki misafir odasına indin, çok sevgili Dietrich de oradaydı. Herhangi bir duygu barındırmayan gözlerini senin gözlerine sabitledi, soğuk bakışı karşısında huzursuz hissettin.
Görgü kurallarına aşırı takık bir tipe benziyordu ki senin umursamadığın selamlamayı bile kusursuzlukla yapmıştı. "Ben Dietrich Weldon, tanıştığıma memnun oldum." Sesinden bile soğukluk akan bir adamla ne yapacaktın ki? "Ben de tanıştığıma memnun oldum."
"Küçük kardeşim sosyeteye çıkış balosunu iki gün sonra sarayda verecek. Sizi de baloda görmekten büyük zevk duyar ve kavalyeniz olmaktan onur duyarım." Babanın kabul et diyen bakışlarıyla Dietrich'in cevap bekleyen soğuk bakışları arasındaydın. "Baloya sizinle teşrif edeceğimden emin olabilirsiniz." İçin rahat etmese de babanı susturmak için şimdilik ona ayak uydurdun.
"Mektubunuzu sabırsızlıkla bekliyor olacağım." Kahya Dietrich'i arabasına kadar eşlik ettikten sonra seni bulmak için odana kadar geldi. "Hanımım." Kapıyı tıklatarak varlığını kontrol etti, bir süre ses gelmeyince geri dönecekti ama "Girebilirsin." dediğini duyunca geri döndü.
"Anlat. Neden benim bu züppeden haberim yok." Kahyanın kafası karışmıştı. "Anlamadım?"
"Anlaşılmayacak bir şey yok. Sen benim buradaki elim değil misin?"
