𝗦𝗲𝘆𝗿𝗮𝗻 -Bana gerçekten vuracakmıydın Ferit?
𝗙𝗲𝗿𝗶𝘁 -Seyran özür dilerim, ben sana vurmam en fazla duvara vururum
(Ferit ağlamaya başlar)
𝗦𝗲𝘆𝗿𝗮𝗻 - Ferit hep böyle yapıyorsun her şeyi yapıp yapıp benim bir suçum yok deyip işin içinden çıkıyorsun, Ferit hep haklı çünkü Ferit sütten çıkmış ak kaşık değil mi?!
𝗙𝗲𝗿𝗶𝘁 - Vay be, vay be bende gerçekten beni tanıdığını düşünmüştüm.
𝗦𝗲𝘆𝗿𝗮𝗻 - Ben seni tanıdım zaten Feritcim, sen çapkınlıkla takıntılığı birbirine karıştıran,kendinden başkasını düşünmeyen, kadınların duygularıyla oynayan şımarık birisin fazla söze gerek yok.
(Ferit'in gözünden bir damla yaş akar)
𝗙𝗲𝗿𝗶𝘁 - Evet tam da böyle biriyim ben, sende git Seyran senin duygularınla da oynarım falan, mazallah üzülürsün sonra aman senin o minik kalbin kırılmasın.
𝗦𝗲𝘆𝗿𝗮𝗻 - Sen beni üzeceğin kadar üzdün zaten bundan sonra ne sen benim karşıma çık ne de ben senin istediğin gibi de gidebilirsin Metresinin yanına belki evlenirsiniz hmm çok istiyorsunuz ya size mutluluklar dilerim
𝗙𝗲𝗿𝗶𝘁 - Ben aşkı seninle öğrendim Seyran , ben seninleyken nasıl mutlu olunur, kavga ettiğimizde kalbim nasıl acır, sana sarıldığımda, kokunu içime çektiğimde nasıl huzurlu olunur bunu öğrendim, sen bana gerçek Ferit'i bulmamı sağlıyorsun ben senin sayende kendimi tanıyorum. Şimdi beni böyle kırıp döküp bırakıp kaçıcak mısın gerçekten?
𝗦𝗲𝘆𝗿𝗮𝗻 - Ben kaçmıyorum iki adamı birden seven ben değilim nerde hata yaptım diye düşün bana öyle gel.
(Seyran babasının evine gider)
