Five Night's at Freddy's: Foxy's a good guy

Day 4 Foxy

Foxy zat zwaar ademend in de Pirate Cove. Hij had alle mogelijke moeite gedaan om de nachtwaker te beschermen en te bereiken, en nu was het dan eindelijk gelukt. Hij had met de jonge gepraat en hem uit de klauwen van Freddy gered. Terwijl hij de voordeur open hoorde gaan, klonken de bonkende geluiden op de kelderdeur nog na. Er klonk zwaar gëadem uit een ventilatierooster. Foxy wist dat Freddy niet blij zou zijn, maar de nachtwaker was veilig. Hij wist dat Freddy helemaal uit zijn slof zou schieten nu de nachtwaker net was ontkomen. Plots klonk de eigenaar vanachter het ventilatierooster.

'Foxy? Waar zit je? Hier komen!'

Foxy keek verbaasd om het gordijn, de stem had uit de kelder geklonken. Hij ging door de back-room naar de kelder. De eigenaar, Freddy, Bonnie en Chica stonden voor de ijzeren deur, alleen, die was nu open, en niet meer dicht, zoals de vorige dag. Foxy kreeg een voorgevoel.

'Hoe komt die deur open?': vroeg de eigenaar met een rood gezicht, Foxy kon niet zeggen of het van kwaadheid of van verwarring en bezorgdheid.

'Weet ik veel.': zei Foxy naar waarheid.

'Wat is daar binnen?': vroeg Chica nieuwsgierig 'Kunnen we niet even kijken?'

'Dat is nix!': zei de eigenaar vel 'Ik wil niet dat jullie daar binnen komen.'

'Waarom niet?': vroeg Bonnie 'Het ziet eruit als een deel van het restaurant. Hé, wacht eens. Als we dit deel in gebruik nemen, hoeft u dat tweede pand niet te huren. Dat is geweldig toch.'

De eigenaar keek moeilijk. Freddy zette zijn zaklamp-ogen aan en scheen daarmee in het duister.

'Hmm, zo te zien zijn de wanden met hetzelfde soort tegel bezet als boven, kijk, er hangen zelfs tekeningen. Wacht eens, kijk dit eens.'

Freddy trok een van de vergeelde tekeningen van de muur, op het gele papier, in vervaagde inkt, was een tekening van Bonnie te zien, die een kind een cadeau gaf.

'Kijk eens Bonnie, dat ben jij.'

Verbaasd pakte Bonnie het papier aan en begon te lachen.

'Haha, nee joh. Deze is licht blauw, ik ben paars. Daarbij heeft deze rode wangen. Dit ben ik niet hoor.'

'Je lijkt er wel op. Zou het familie zijn?'

'Nee joh, ik ben ook maar komen aanwaaien.'

Foxy was de enige die de zweetdruppels op het voorhoofd van de eigenaar zag, terwijl de andere de gang in liepen.

'Gaat het wel? ': vroeg hij.

'Euh... jawel. Jongens, kom eens terug. We moeten ons voorbereiden op de dag. overmorgen is het zaterdag, dan kunnen we misschien eens kijken, na diensttijd. Kom, ga naar jullie kamers.'

De eigenaar trok de drie de gang uit en duwde ze in de richting van de kamers, Foxy volgde met enige moeite.

Het enige goede aan de ontdekking van de gang en de tekeningen was dat Freddy niet zeikte over de vorige nacht. Hij had het veel te druk met zich afvragen wat er in de andere kant van de gang was. Bonnie, die bezig was een draad te herstellen in zijn oor, zei ook even nix. De stemmen van Chica en Freddy klonken door de gesloten deur. Plots herinnerde Foxy zich iets.

'Hey, Bonnie?'

'Hmm, ja?'

'Jij... bent homo, toch?'

'Ja. Tenminste, wat ik er van weet. Ik hou wel van andere jongens.'

'En... heb je ooit al eens iets gedaan?'

'Nee, ik zou niet weten hoe. Ik ben een machine hè?'

'Maar, zoiets als... romantische gevoelens... een leuk etentje... lachen met elkaar.'