Yinede Sevdik

Geçmişin gölgesinde

Pazar günleri kahvaltı yaparken ögleden sonrası için birlikte plan yapıyor oluşumuzu çok seviyorum, mesela babam akşam ailece mangal yapalım diye teklifte bulununca, annem onca işin arasına bide bunu sıkıştırmayın diye red etmişti.. Birlik olunca, annemi ikna etmekte kolay oldu haliyle.

Bahçemiz meyvesiyle çok meşhurdur, birçok çesit meyvemiz ve sebzelerimiz mevcuttur.
Tabiri caiz ise babam tam bir bahçıvandır. Hal böyle olunca, çoğaltan Allah, rızkı veren yine o, nasiplenen de çok oluyor.

Bugün annemle babam her sene olduğu gibi bahçenin üzümlerinden şerbet yapacaklar, yüz yılın buluşu olan bu lezzet bizim evde bu mevsimde yapılır ve bir sene boyunca içecek olarak tüketilir. Üzüm bağlarımız çok olduğu için bir kısmıyla da pekmez yapacaklardı.

Şimdi annemin başına bide et çıkmıştı.

Bir yandan babam üzümleri toplarken, öte yandan abim ayıklamaya başlamıştı bile. Aslında abim çimenleri kesecekti, ama bugün o iş bende, denemek için öylesine çok ısrar ettim ki bu seferlik böyle oldu.
Annem'de kavanozları ve kapakları hazırlama derdindeydi. Şikayet eşliğinde ablamla birlikte akşam için hazırlıklara'da erkenden başlamışlardı.

Eee mangaldan önce bahçeyle uğraşmak adettendir. Nasıl desem bizde alışkanlık olmuş gibi birşey, ne zaman mangal yapsak o gün babam bahçeyle uğraşır.

Çimenlerle işim bittiği sırada Öykü aradı, buluşup birşeyler yapmayı teklif ettiğinde red etmek zorunda kaldım. Annemin bunca işinin arasına birde mangalı karıştırmıştık, onu onca etle baş başa bırakamazdım. Babam 'gidebilirdin' dediğinde içimdeki kurt kıpraşmaya başlamıştı. Aslında bir saatliğine'de olsa, onlara katılabilirim diye düşündüm, annemden'de izin aldıktan sonra erken döneceğime dair söz verip koşa koşa duşa girdim ve hazırlanıp çıktım.

"Ooo sohbet koyulaşmış" diyerek koşa koşa yanlarına çöktüm, hepsi çimene uzanmıştı, hemen ayakkabılarımı çıkarıp yanlarına uzandım, gökyüzü mas maviydi ve bulutlar o kadar belirgindi ki.

"Hani gelmiyordun ?" dedi Öykü.

Nefes alıp verdim, " Bir saatliğine kaçtım, enerji toplayıp gidecem geri"

"Sizinde bu bahçe sevdanız bitmiyor he, Yaman amca çok yanlış meslekle uğraşıyor adamın hobisi para yapıyor"

"Buda bizimle enerji depolayıp, evde enerji sarf ediyor he" diyip gülüştüler ve yattığımız yerden gökyüzünü izlemeye devam ettik.

"Yaz bitiyor" dedi Yakut.

"O zaten bitmemiş miydi ya" dedim.

"Son baharda mıyız ki" dedi Berrak

"Son baharda böyle görüntü mü olur ?" diye sordu tekrar Yakut.

"Kızlar bizden bir cacık olmaz bari boşverin manzaranın tadını çıkarın" diyerek hepimizi susturan Öykü olmuştu.

"Bu kareyi asla unutmayacağım, bulunduğumuz bu an o kadar güzel ki, biz buna bahar diyelim, yakında biter, gider, sonrada özleriz..." dedi Özlem, bu sözleri söylerken çok durgundu.

"Bide beni bu ana gömün demiceksin herhalde, bak benim bundan çok daha iyi anılarım oldu, buraya gömülmek falan en son isteyeceğim şey" dedi Öykü ve bu son sözleri ile herkesin moddan çıkmasına vesile oldu.

Hiç hesapta olmayan bu buluşmayı Özlem ayarlamıştı, Öykü aradığında öyle söylemişti fakat hiç hâli yok gibiydi, hatta üzerinde bir tedirginlik hâli bile vardı. Son sözlerinden sonra dakikalarca onu izledim, her fırsatta konuşacak gibi olup vazgeçiyor gibiydi.
Sanki birşeyler söylemek istiyormuş'ta çekiniyor gibiydi, bir kaç kez sormama rağmen dürüstçe bir yanıt alamayınca, ısrarcı olmadım, eğer söylemek isteseydi söylerdi diye düşündüm.