O Başkaydı (soukoku)

1. Bölüm

Hava soğuk iş çoktu.pembe motoruma hızlıca bindim. Bu sokaklar,bu motor her şey bana onu hatırlatıyordu.O piçi Dazai'yi

Anlayamıyordu onu neden bıraktığını.Onu,mafyayı...Oysaki Chuuya aralarında bir güven bağı olduğunu düşünürdü,o bağa güvenirdi

Chuuya sayısız kez canını Dazai'ye emanet etmişti ve Dazai her zaman onu kurtarmıştı.Bir birlerinden nefret ettiklerini söyleselerde Chuuya hep bu bağa inanmıştı.

Peki ya o zaman neden terk etmişti Dazai Chuuya'yı,neden bir veda bile etmeden terk etmişti...

Düşünceleriyle savaştı Chuuya çünkü biliyordu ki bu düşüncelerin bir sonu yoktu.

Yıllar geçmişti olayın üstünden ama unutamıyordu Chuuya ne olduğunu anlayamıyordu ama aklından çıkaramıyordu Dazai'yi.

Uzunca bir süre dönmesini bekledi ama geri dönmedi o kahve saçlı.

Chuuya işlerini bitirdiğinde saat 03.02'idi eve geldiğinde ise 03.21'di.Kendini halsiz, yorgun, bitkin, uykusuz hissediyordu.
Kendini sürükleye sürükleye tolette girdi ve aynada kendine baktı.

Kötü bir halde olmasıno bekliyordu ama bu kadarını beklemiyordu.Göz altları şişmiş ve mosmor,saçları karma karışık,dudakları çatlamış her açıdan çökmüş bir Chuuya vardı karşısında.

"Sikeyim böyle işi"demekle yetindi. Normalde Chuuya'yı böyle görmeniz neredeyse imkansızdır çünkü her şekilde çok bakımlıdır ama şu anki haline takılamayacak kadar yorgundu.

Yatağa yatsa bile uyuyamayacaktı bundan emindi.Son bir kaç aydır mafyada işler hiç olmadığı kadar yoğundu.

Uyumaya bulduğu iki buçuk-üç saatin en az bir buçuğu düşünerek geçerdi.Kontrol edebildiği düşünceler değildi bunlar bedenini ele geçiren,ruhunu yoran düşüncelerdi bunlar...

"Bir gün,ihtiyacım olan şey bir gün." dedi kendi kendine.Hızlıca telefonu eline alıp yarın işe gitmemek için izin aldı ve kendini yatağa bıraktı.

Chuuya'nın kendini yatağa bırakmasıyla düşünceleri ona acımadan geldi.

Ve o gün Chuuya Dazai'ye olan kırgınlığını nefret olarak adlandırdı. O bile bunun farkında değilken...