မကကျွန်​တော့်ရဲ့မီးအိမ်ရှင်

❣️❣️❣️chapter-12❣️❣️❣️

        နောက်တော့နန်းဖိုးဖိုးအပ်ပေးတဲ့သင်တန်းမှာသင်တန်းသွားတက်ခဲ့တယ်။ပင်ပန်းတာတော့အရမ်းပဲ။ဒါပေမဲ့နန်းလိုချင်တဲ့I-padရတော့နန်းကအဲ့ဒီ့ပင်ပန်းတာတွေကပျောက်သွားသလိုခံစားရတယ်။၉တန်းပြီးတဲ့အထိနန်းအဲ့ဒီသင်တန်းတက်ခဲ့တယ်။၂နှစ်ဆက်တိုက်သင်တန်းတက်လိုက်တော့နန်းboxing၊တိုက်ကွမ်နိုပညာနှစ်ခုလုံးကျွမ်းသွားတယ်။နောက်ပိုင်းကျတော့နန်းအဲ့ဒီပညာတွေကိုသဘောကျသွားတယ်။အားလပ်ရက်တိုင်းနန်းboxing clubမှာboxingသွားထိုးဖြစ်တယ်။နန်းအဲ့ဒီအကြောင်းတွေကိုစိုင်းကိုပြောပြလိုက်တယ်။
စိုင်း"အော်၊အဲ့တာကြောင့်မို့မမနန်းကအတိုက်အခိုက်ကျွမ်းနေတာကိုး။"
နန်း"ဒါပေါ့စိုင်းရဲ့။ဝါး........။"
နန်းစိုင်းနှင့်စကားပြောနေရင်းအိပ်ချင်လို့သန်းလိုက်မိတယ်။
စိုင်း"မမနန်းအိပ်ချင်နေပြီထင်တယ်။"
နန်း"မအိပ်ချင်ပါဘူး။ဝါး........။"
နန်းပြောရင်းထပ်သန်းလိုက်မိတယ်။ကျွန်တော်မမနန်းကိုကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်မိတယ်။
စိုင်း"မမနန်းအိပ်ချင်ရင်အိပ်လိုက်တော့လေ။ညလည်းမှောင်နေပြီ။"
နန်း"အင်း၊အိပ်လိုက်တာကောင်းမယ်ထင်တယ်။စိတ်ကလန်းနေပေမဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကdownနေပြီ။စိုင်းလည်းနားတော့လေ။"
စိုင်း"ဟုတ်။"
နန်းစိုင်းဘေးနားမှာရှိတဲ့ကုတင်ပေါ်တက်ပြီးအိပ်ယာပေါ်လူးလိမ့်လိုက်တယ်။ခဏနေတော့နန်းအိပ်ပျော်သွားတယ်။ကျွန်တော်ကတော့အိပ်မပျော်ပါဘူးဗျာ။နေ့လည်ခင်းတခုလုံးအနားယူထားတာကြောင့်လေ။ကျွန်တော်ဘေးနားမှာအိပ်နေတဲ့မမနန်းကိုကြည့်နေမိတယ်။မမနန်းအိပ်နေတာလေးကကလေးလေးတယောက်လိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိပေမဲ့အချိန်ကြာကြီးကျွန်တော်ငေးကြည့်နေတယ်။ညဥ့်နက်မှကျွန်တော်အိပ်ပျော်သွားတယ်။နောက်နေ့မနက်ကျွန်တော်နိုးလာ​တော့မမနန်းကဖုန်းသုံး​နေတယ်။

     💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮

နန်း"စိုင်း၊နိုးလာပြီလား။​မနက်စာသွားစားကြမယ်​လေ။စိုင်းကို​စောင့်​နေတာ။"
စိုင်း"ဟုတ်ကဲ့၊မမနန်းကလည်းဗိုက်ဆာရင်သွားစားတာမဟုတ်ဘူး။ကျွန်​တော့်ကို​စောင့်စရာမလိုပါဘူး။"
နန်း"​နန်း၊ဗိုက်မဆာ​သေးပါဘူး။အဲ့တာကအ​ရေးမကြီးပါဘူး။အ​ရေးကြီးတာ​ပြောမယ်။စိုင်းကိုသတင်း​ကောင်းအတွက်တခု​ရှိတယ်။စိုင်းဒီ​နေ့​ဆေးရုံဆင်းလို့ရပြီတဲ့။"
စိုင်း"ဟုတ်လား။၀မ်းသာလိုက်တာ။ကျွန်​တော်လည်း​ဆေးရုံမှာအကြာကြီးမ​နေချင်ဘူး။"
နန်း"အဲ့တာဆိုအခုပဲဆေးရုံတခါတည်းဆင်းမလား။"
စိုင်း"ဟုတ်ကဲ့။ဆင်းလိုက်မယ်။"
        နန်း​ကောင်တာမှာ​ဆေးဖိုးရှင်းလိုက်ပြီးစိုင်းနှင့်အတူ​ဆေးရုံထဲက​နေထွက်လာကြတယ်။နန်းတို့အိမ်မပြန်ခင်မှာresturantတခုမှာမနက်စာ၀င်စားကြတယ်။ပြီးမှနန်းရဲ့အိမ်ကိုပြန်လာတယ်။နန်းအိမ်​ရောက်တာနှင့်ဧည့်ခန်းထဲမှာသတင်းစာဖတ်​နေတဲ့ဘိုးဘိုးကို​တွေ့တာနှင့်​ပြေးဖက်လိုက်ပြီးချွဲလိုက်တယ်။
နန်း"ဘိုးဘိုးနှင့်တရက်​လောက်မ​တွေ့လိုက်ရ​တော့နန်းအရမ်း​လွမ်းနေတာ။"
ဦးအောင်​ကျော်"​အေးပါ​မြေး​လေးရယ်၊ဘိုးဘိုးလည်းလွမ်းပါတယ်။​​​​မြေး​​လေးစိုင်းရောသက်သာရဲ့လား။"
စိုင်း"ဟုတ်ကဲ့၊သက်သာပါတယ်ဘိုးဘိုး။"
ဦး​အောင်​ကျော်"​​တော်​သေးတာ​ပေါ့ကွယ်။ဒီမှာ​မြေး​လေး၊ဘာမှစိတ်ဓါတ်မကျနှင့်သိလား။ဒီ​နေ့ကစပြီးမင်းကအဘိုးရဲ့​မြေးပဲ။​ဦး​အောင်​ကျော်ဆိုတာမင်းရဲ့အဘိုး၊မနန်းမွန်ဆိုတာမင်းရဲ့အမပဲ။အရင်ကအ​ကြောင်း​တွေ​မေ့​လိုက်​တော့။"
ကား​ပေါ်မှာမမနန်း​ပြောပြလို့ကျွန်​တော်အ​ကြောင်း​တွေကိုဘိုးဘိုး​အောင်​ကျော်သိပြီးပြီဆိုတာသိ​ပေမဲ့ကျွန်​တော်ကိုဒီလိုလွယ်လွယ်နှင့်လက်ခံလိမ့်လိုမထင်ထားဘူး။
စိုင်း"ဟုတ်ကဲ့။​ကျေးဇူးပါပဲဘိုးဘိုး။ကျွန်​တော့်ကိုလက်ခံ​ပေးတဲ့အတွက်မမနန်းနှင့်ဘိုးဘိုးကို​ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်။"
ကျွန်​တော်​ပြောရင်းမျက်ရည်​တွေစီးကျလာတယ်။
ဦး​အောင်​ကျော်"​မငိုနှင့်​လေ​​မြေး​လေးရဲ့။​"
နန်း"မ​ပြောနှင့်ဘိုးဘိုး​ရေ။ဒီက​လေးကအငိုသန်တဲ့က​လေး​လေး။"
နန်းစကား​ကြောင့်ဘိုးဘိုးရယ်လိုက်တယ်။
 
     💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮

နန်း"မငိုနှင့်​တော့​နော်၊"
နန်း​ပြောရင်းစိုင်းကိုမျက်ရည်သုတ်​ပေးလိုက်တယ်။စိုင်းကနန်းကိုငိုမဲ့မဲ့နှင့်​ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။မထင်မှတ်ထားပဲနှင့်ကျွန်​တော်မမနန်းနှင့်ဘိုးဘိုး​အောင်​ကျော်တို့ရဲ့​မွေးစားခြင်းကိုခံလိုက်ရတာ​ပေါ့။​မေ​မေဆုံးသွားပြီးကတည်းကဒါကကျွန်​တော့်အတွက်ပထမဦးဆုံးကံ​ကောင်းခြင်း​ပေါ့။
           ကျွန်​တော့်ဒဏ်ရာ​ပျောက်သွား​တော့မမနန်းကကျွန်တော့်အတွက်လိုအပ်တာ​တွေလိုက်၀ယ်​ပေးတယ်။ကျွန်​တော်နှင့်မမနန်းsupermarketတခုထဲ၀င်လိုက်​တော့မန်​နေဂျာကမမနန်းကိုနှုတ်ဆတ်တယ်။
မန်​နေဂျာ"မင်္ဂလာပါမမ​လေး။မ​တွေ့ရတာ​တောင်ကြာပြီ​နော်။"
နန်း"ဟုတ်တယ်။နန်းလည်းဒီရက်ပိုင်းအလုပ်​တွေရှုပ်​နေတာနှင့်shoppingမထွက်တာကြာ​ပေါ့။နန်းကို​လေအမျိုးသမီး၀တ်​ရော၊အမျိုးသား၀တ်​ရောရတဲ့ပိုးထည်&ချည်ထည်ဆိုင်​လိုက်ပြပါလား။နန်းအတွက်​ရောနန်း​မောင်​လေးအတွက်​ရော၀ယ်ချင်လို့ပါ။"
မန်​နေဂျာ"ဟုတ်ကဲ့။အမလိုက်ပြ​ပေးမယ်​နော်။"
နန်းစိုင်းနှင့်အတူမန်​နေဂျာအမကြီး​ခေါ်သွားတဲ့ဆိုင်ကိုအတူတူသွားကြတယ်။

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

Chapter-13coming soon💌💌💌.

                     🎀🎀Author-yoon mieno🎀🎀