Η Κόλαση και ο Παράδεισος μου.

Εξηγησεις

Part 14

"Ορεστη..."είπα χαμηλοφωνα.
Εκείνος απλα με κοίταξε ψυχρά και με προσπέρασε.Το ιδιο και τα αγορια που τον ακολουθούσαν.
Αλλα στο τελος ηταν ο Ακης ηταν στεναχωρημένος αλλα μόλις με είδε το χαμόγελο του φωτίστηκε.
Ηρθε γρήγορα κοντα μου.
"Ερμιονη!"με αγκάλιασε.
Έμεινα.Δεν το περίμενα ουτε μια στο εκατομμύριο.
Το ιδιο και η Ηώ.
"Πρεπει να με βοηθήσεις"μου ειπε και με κοιταζε στα ματια.
"Εεε.εγω"πηγα να πω.
"Σε πιο πράγμα"ρωτησε ψυχρά η Ηώ.
Ο Ακης κοίταξε απορημένος.
"Δεν τα έμαθες η Ερμιονη και ο Ορ-"
"Ακη οχι τωρα!"φωναξα.
Με κοίταξαν και οι δυο απορρημενοι.
"Καταλαβα"ψηθιρησε ο Ακης.
"Οταν της τα πεις ελα να μιλησουμε."μας χαμογέλασε και εφυγε.Τοτε χτύπησε το κουδούνι και ολοι άρχισαν να μπαίνουν μεσα στις τάξεις τους.Και ετσι μείναμε μόνες.
Γύρισα και κοίταξα την Ηώ.
"Τι να μου πεις;"με κοίταξε θυμωμένα.
"Ελα ρε φιλεναδααα"πηγα να πιάσω το χερι της.
"Ασε τα φιλενάδα και πες μου τι εγινε."
Καθησαμε σε ενα παγκάκι και εκει στο προαύλιο της τα είπα ολα.
Οταν σταμάτησα υπήρξε μια παύση.
"Και εγω ημουν άρρωστη;"την κοίταξα με γουρλωμενα ματια.
"Αυτο εχεις να πεις ρε Ηώ"διαμαρτυρήθηκα.
"Ναι ρε Ερμιονη και τι θες να πω;ΟΥΑΟΥ ΦΟΒΕΡΟ!"ειπε ειρωνικά.
Κοίταξα κατω.
"Καλα και μου λες τωρα οτι ο Ορεστης θα γίνει ο ετεροθαλής αδερφος σου;"με ρωτησε.
"Ναι..."απάντησα χαμηλοφωνα.
"Αλλα ενταξει εκανες λιγο βλακεία με τον Μάριο"
"Ρε Ηώ!Τι βλακεία εκανα;Αφού μου αρεσει!"
"Μπα"
"Τι μπα;"
"Δεν σου αρεσει"
"Αααα δεν θα τα παμε καλα και εσυ που το ξερεις;"
"Κοριτσάκι μου εγω σε ξερω απο τότε που είμασταν μικρά σκατακια.Οταν μιλάς για τον Μάριο δεν φαίνετε
σαν να σου αρεσει και..."
"Τι αλλο;"ρώτησα εκνευρισμένη.
"Οταν μου φωναξες οτι σου αρεσει δεν φάνηκε σαν να ήθελες να πείσεις εμενα αλλα τον ιδιο σου τον εαυτό"
Οχι δεν ειχε δικιο!Αποκλειεται!Μου αρεσει ο Μαριος!Δεν μπορεί να ξέρει τι νιώθω!Κανει λαθος!
"Κανεις λαθος!"φωναξα.
"Ρε Ερμιονη"
"Οχι Ηώ!Σταματα να λες μπούρδες!"
"Καλα ενταξει!Λες και με νοιάζει!"φώναξε και άρχισε να απομακρύνετε.
Οχι δεν θα τσακωνομουν και με την κολλητη μου σημερα.
Έτρεξα απο πισω της και πήδηξα πανω της.
Στην αρχη πήγε να χάσει την ισοροποια της αλλα μετα την βρήκε.
"Ρε βλαμμένο εισαι;"φώναξε
"Σου εχω πει ποτε ποσο σε ζηλεύω"την ρώτησα χαμογελώντας.
"Ναι ολη την ώρα"
Μετα αρχισαμε και λέγαμε βλακείες και γελαγαμε.
Ξαφνικά μεσα στην ησιχια ακούσαμε μια φωνη.Απο τις τουαλέτες.
Πήγαμε να δούμε τι ηταν.
Όσο πλησιάζαμε τοσο καταλαβεναμε πως δεν ηταν φωνές φόβου αλλα...βογκητα.
Η Ηώ γέλασε εγω απλα της εκανα νόημα να φύγουμε.Εκεινη όπως παντα ουτε που μου έδωσε σημασια και μπήκε μεσα.
Δεν ηθελα καποιος να με δει απέξω και να νομιζει οτι είμαι τρελη η κατι οπότε αναγκαστικά μπήκα μεσα.
Το κοριτσι αναστέναζε συνεχεια.
Μεχρι που ειπε κατι που με εκανε να σπασω.
"Ναι...ναι...Ορεστη!Πιο δυνατά!Ορεστη!"η Ηώ με κοίταξε αμέσως πήγε να μου τραβήξει το χερι αλλο την απέφυγα.Πηγα πιο κοντα.Και ναι ηταν ο Ορεστης με την ξανθιά απο το παρτυ.Ουτε το ονομα της δεν θυμομουν.Καθοταν πανω του με ανεβασμένη την φούστα και ειχε τα χερια της τυλιγμένα γύρω του.
Κάλυψα το στόμα μου με το χερι μου.Και βγήκα απο το μπάνια τρέχοντας.
Θελω να παω σπιτι!
Το δικό μου το σπιτι.
Έτρεχα τοσο γρήγορα που η Ηώ δεν μπορούσε να με φτάσει.
Βγήκα απο το σχολειο και έτρεχα.Μπηκα σε ενα πάρκο και περίμενα.Ηθελα να ησυχάσω.
Τι αστείο!Σκεφτηκα μετα απο λιγο.Εχω τον Μάριο και κλαιω για τον Ορεστη!Δεν παω καλα!
Τον ετεροθαλή αδερφο μου!Ειμαι...δεν ξερω και εγω τι!Τι στο διάολο με νοιάζει με ποια γαμιετε!
Σηκώθηκα έφτιαξα τα ρούχα μου και ξεκίνησα να πηγενω προς το σπιτι μου.
Άνοιξα την πόρτα και οταν μπήκα παρατήρησα πως δεν ηταν κανεις μεσα!Ποσο χαρηκα!
Πηγα και εκανα ενα ζεστό ντους χαλάρωσα.
Μετα απο λίγες ώρες οταν πια ηταν η κανονική ώρα που σχολαγαμε μυνηματα απο τον Μάριο και την Ηώ εκατοντάδες ήρθαν στο κινητό μου.Τους απάντησα οτι είμαι ενταξει και το απενεργοποίησα.
Έβαλα μουσικη και άρχισα να κινούμε στο ρυθμό της.Ποσο λάτρευα τον χορό.
Χόρευα για πολλη ώρα.Μεχρι που παρατήρησα καποιον να με κοιτάζει.
Τρόμαξα.ο Ορεστης ηταν φυσικα.
"Κοπάνα;"με ρωτησε με ενα χαμόγελο στα χείλη.
Τι βλάκας!
"Λογαριασμό θα σου δώσω;"είπα και έκλεισα την μουσικη.
"Γιατι εισαι τοσο ξινη;
Ενταξει τωρα το παράκανε!
"Γιατι εισαι τοσο μαλακας;"
Γέλασε.
"Τι γλυκιά"ειπε ειρωνικά.
"Παω να διαβασω"είπα ψυχρά και άρχισα να ανεβαίνω τα σκαλιά.
Ηρθε απο πισω μου.
"Με ακολουθείς;"γύρισα και τον ρώτησα.
"Ε απο εδω ειναι και το δωματιο μου"μου ειπε με ενα ειρωνικο χαμόγελο.
Απο μεσα μου βάρεσα το κεφάλι μου.
Γύρισα την πλατη μου και συνέχισα να περπατάω.
Πήγαμε σε αντίθετη κατεύθυνση οταν φτάσαμε στο διάδρομο.
"Ώστε με τον Μάριο;Μπράβο τον καλυτερο πήρες."ειπε ειρωνικά ενώ ειχε γυρισμένη την πλατη.
Γύρισα προς την κατεύθυνση του.Τον πλησίασα γρήγορα.
Γύρισε να με κοιτάξει.
"Κοιτά Ορεστη δεν ξερω τι προβλήματα εχεις αλλα μην μιλάς για τον Μάριο δεν σου το επιτρέπω!"φωναξα
Γέλασε.
"Εισαι τοσο ανώριμος!"φωναξα.
"Και εσυ εχεις χάλια γούστο!Αλλα τι να κανουμε ετσι ειναι η ζωή"
"Πες μου ενα κακο που εχει ο Μάριος!"φωναξα.
"Εγω μπορώ να σου πω και δέκα αν το θελω αλλα δεν είμαι τέτοιος!"
"Και τι εισαι;"
"Οτι θελω!"
"Τουλάχιστον εγω δεν παω με τον καθένα!"
"Και ποτε πηγα εγω;"μου φώναξε.
"Ασε τις μαλακιες"φωναξα.
"Και να πηγα τι σε νοιάζει;"ρωτησε φωνάζοντας.
"Δεν με νοιαζ-"με άρπαξα και με κόλλησε πανω του.Τα χείλη του βρέθηκαν πανω στα δικα μου.Οσω και να προσπαθούσα να αντισταθώ οι προσπάθειες μου ηταν άχρηστες.Το φιλί ηταν γεμάτο ένταση.Αυτοματα χωρίς δεύτερη σκέψη τύλιξα τα πόδια μου γύρω απο την μέση του..Αρχισε να πήγενει προς το κρεβάτι του χωρίς να διακόπτει το φιλί μας.Ποσο τον χρειαζομουν ποσο τον ηθελα.Δεν με ενοιαζε που είχαμε αυτη την περίεργη σχεση εκεινη την στιγμή τιποτα δεν μετραγε.Μου έβγαλε την μπλούζα και μετα εκείνος την δικιά του και τότε εμφανίστηκε το υπέροχο του σωμα.Εκαιγα.Με άγγιζε παντού.Αναστεναξα.
"Γαμωτο Ερμιονη"ειπε μεσα απο το φιλί μας.
"Παιδιαααα γυρίσαμε"στο άκουσμα αυτής της φωνής αλλα χάλασαν.

Παιδια συγνωμη που δεν ανέβασα τοσο καιρο απλα δεν μου άρεσε αυτο το κεφάλαιο καθολου!Εκανα τριακόσιες αλλαγές και πάλι δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένη.Ελπιζω να σας αρεςε.Το επόμενο θα βγει πιο σύντομα!ΨΗΦΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΕΕΕΕ.
Οπως παντα,
με αγαπη
Λιλη•-•