Stars In Your Eyes ✓

28

Merhaba

...

Yere çökmüş sağ bacağını dizinden kırmış bir şekilde kendisine çekmişken diğer bacağını dümdüz bir şekilde uzatmıştı. Başı arkasındaki duvara yaslıydı ve bir eli de kırdığı dizinin üzerinden sarkıyordu. Gözlerini kapatmış bir şekilde öylece oturuyordu.

Yanında hissettiği hareketlilikle gözlerini açmadı. Büyük ihtimalle çocuklardan biriydi. Birkaç saniye sonra duyduğu sesle de yanılmadığını anladı.

"Nasıl hissediyorsun diye bir soru sormayacağım çünkü vereceğin cevabı biliyorum."

Hyunjin'in söyledikleriyle suratında çok silik bir gülümseme oluştu. O soruyu sormaması tam yerinde olurdu cidden.

"Bok gibi hissediyorum."

Hyunjin cevap istemediği halde aldığı cevapla birlikte güldü sessizce. Tahmin ettiği bir şeydi zaten.

"Nasıl bir his biliyor musun? Sanki arkam alev alev yanan kor bir yangın önüm uçsuz bucaksız bir okyanus gibi. İkisinde de sonu ölüm ama yine de bir seçim yapmak zorundayım. Ölümümü seçmek zorundayım. Ben ise ikisinden de deli gibi korkuyorum Hyunjin. Şu an tam olarak böyle hissediyorum."

Başını Hyunjin'e doğru çevirdi ve yorgunca arkadaşına baktı. Gözleri öylesine yorgun bakıyordu ki bir yıldır uyumamış gibiydi. Ne zaman uyumaya kalksa kabuslar peşini bırakmamış gibi bir hissiyat veriyordu karşısındaki insana.

"Anlayabiliyorum. Canından çok sevdiğin insandan gelecek olan iyi mi yoksa kötü mü olacağını bilmediğin bir haberi beklemek... Ölümünü seçmek daha kolay gibi sanki ha?"

Jisung duyduklarıyla gözünü önünde oturduğu ameliyat kapısına dikti. Yaklaşık üç saattir ameliyattaydı Minho. Üç saattir canıyla cebelleşiyordu içerde.

Canı acıyor muydu, üşüyor muydu, korkmuş muydu hiçbir şey bilmeden öylece oturup bekliyordu Jisung. Öylesine zor geliyordu ki ona böyle beklemek eline bir silah verilse bu yaşadığı anın ağırlığıyla hiç düşünmeden kafasına sıkabilirdi.

Öylesine ağır bir durumdu. Kendi canınızın hiçbir kıymeti kalmıyordu.

Canınızdan çok sevdiğiniz insan orada ölümle cebelleşirken gerçekten canınızın hiçbir kıymeti kalmıyordu.

...