Soraya - on hold-

Hoofdstuk 9.

~9~

Laat in de avond loopt ze richting de slaapkamer van Lodewijk. De hele dag is er nog niets veranderd. Volgens de arts moet hij binnenkort bij komen, anders wordt hij misschien zelfs niet meer wakker. Nadat ze heeft geklopt loopt ze de kamer in. Natalia zit slapend in de stoel. Ze neemt echt geen rust, maar dat is natuurlijk ook begrijpelijk. Ze pakt van een houten kastje de schone stroken. Die kan ze straks weer om hem heen wikkelen.

Ze wacht tot de knecht de kamer in komt. Ze houdt haar vinger tegen haar lippen en wijst naar Natalia. De knecht glimlacht. Ze kan beter Natalia laten slapen. Krijgt ze tenminste nog wat rust. De knecht op het bed zitten, zodat hij Lodewijk gemakkelijker kan draaien. Het is dat ze het al vaker hebben gedaan en het zonder praten kunnen doen.

Soraya haalt de stroken voorzichtig weg. Het is toch wel een raar idee dat ze een man aanraakt met een ontbloot bovenlichaam. Dat heeft ze echt nog nooit eerder gedaan. Misschien wel bij haar broers, maar die waren nog niet zo volwassen. Als ze de stroken eraf heeft gehaald dipt ze een spons in water. De knecht houdt Lodewijk op zijn zij, zodat ze er gemakkelijk bij kan.

Voorzichtig dipt ze op de wond. Ze heeft een goedje gekregen van de arts wat ze op de wond moet smeren. Het zorgt ervoor dat het sneller dicht gaat en herstelt. Toch heeft ze haar twijfels erbij, maar ze kan beter luisteren. Haar moeder gebruikte haast geen kruiden voor de wonden. "Daar leren ze maar van. Ze moeten gewoon wat voorzichtiger zijn" hoort ze haar moeder nog zo zeggen.

Een glimlach verschijnt op haar gezicht. Ze pakt een nieuwe strook en wacht tot de knecht Lodewijks middel iets optilt. Zo kan ze gemakkelijk de stroken om zijn lichaam wikkelen. Aan het einde steekt ze het laatste deel tussen de stroken in. De knecht legt Lodewijk weer goed in het bed neer en verlaat dan de kamer.

Soraya gaat op een krukje zitten. Eigenlijk wacht ze tot Natalia wakker wordt, maar dat kan wel even duren. Ze wil haar ook niet wakker maken. Toch staat ze na een lange tijd op en loopt zachtjes naar Natalia toe. 'Mevrouw' zegt ze zachtjes. Er komt iets gekreun bij Natalia vandaan. 'Mevrouw' probeert ze nogmaals. Natalia kijkt wat slaperig op. 'Uw man is weer verzorgd'

Natalia knippert wat met haar ogen en rekt zich uit. Soraya hoort haar lichaam kraken. 'Oh bedankt Soraya. Ik zal wel even in slaap zijn gevallen' zegt ze wat verbaasd. Even in slaap gevallen, denkt Soraya. Natalia heeft echt wel wat uurtjes geslapen. Natalia staat op uit de stoel en loopt naar het bed toe. Ze pakt de hand van Lodewijk vast.

Soraya denkt terug aan het moment dat ze hen samen zag. De passionele kus die er gaande was. Het lijkt nog zo kort geleden, maar nu ligt Lodewijk hier in bed. Natalia die toen er vrolijk uit zag, maar nu bedroefd, uitgeput op het bed zit. Er kan toch echt een hoop veranderen in een korte tijd. Zoiets had ze echt niet zien aankomen.

'Zal ik weggaan?' vraagt ze dan maar. Ze heeft geen idee wat ze nu moet doen. 'Nee Soraya, ga maar naar je slaapvertrek. Rust goed uit en zie ik je morgenochtend hier wel weer. Ik zal op hem passen vanavond' antwoord Natalia. 'Is goed mevrouw. Rust alstublieft ook wat uit mevrouw. Het zijn vermoeiende dagen voor ons allemaal'

Soraya legt haar hand op de schouder van Natalia. 'Is goed Soraya. Wat denk je toch goed aan iedereen' zegt Natalia met een kleine glimlach op haar gezicht. 'Welterusten mevrouw' zegt ze en verlaat dan de kamer. Het duurt niet lang of ze valt in een diepe slaap als ze in haar bed ligt.