8.

427 22 13
                                    

"He bende aynını dedim"
"Rüzgaaaar nerdesin oğluum"

Kapı açılma ve koşma. Üf birde hızlı nefes sesleri var, ki böyle anlatıyorum çünki gözlerim kapalı.

"Abi- oo bunu yemişler"

Lan hepsi aynı şeyi mi söyler?

"He yediler. Git arkadaki hastaya bak ben ona bakarım"
"Niye bu maviliye sen bakıyorsun?? Ben bakiyim"
"Rüzgaar kızdırma lan beni hasta mı seçiyorsun?"
"Ya tamam ya tamamm"

Birkaç adım sesi, ve bir perde kapanması

"Buluut"

Zorla ağzımı açtım

"Devrim..."
"Ha iyi uyanıksın "

Birşeyler daha demişti ama duyamadan karanlığa çekildim.
.
.
Biri bir şarkı mırıldanıyordu,
Gözlerimi rahatlamış bir şekilde açtım.
Amaney..

"Kimsin sen?"
"Ayıp Bulut.. o kadar sardım yaralarını"

Gözlerimi şaşkın bir şekilde büyüttüm

"Poyraz sen misin?"

Bütün yüzüne bir gülümseme yaudı

"Evet benim,"
"Gözlerin çok güzel"

Gözleri buz mavisiydi. Açık. Çok açık.

"A- teşekkür ederim? Seninkiler de ... değişik?"

Küçük bir gülümsemeyle baktım yüzüne

"POYRAAAAAZZ"

Bıkmış bur şekilde arkasını döndü

"Ne rüzgar ne NE"

Oo oooo OOOOO Rüzgar'a bak lan gözlere bak Poyraz'ın gözlerinden daha açık renkli çhöş tam benlik.

"Abi şimdi ateşi çıkan hastanın üstünü örtmüyorduk değil mi?"

Poyraz oturduğu minik dönen tabureyi çevirerek Rüzgar'a döndü,

"Salak mısın Rüzgar?"

Rüzgar bomboş baktı Poyraz'a

"Salak mısın Cemile?"
"OF Rüzgar OFF"

Poyraz kalktı ve diğer taraftaki perdenin arkasına geçti ilk başta rüzgar onu takip etti sonra;

"Lan git Bulut'un yanına ben bakarım Ervin'e"

... Ervin? Şu dilsiz herif mi? Ateşi çıkmış şerefsizin.
Uzandığım yerden doğrulup yatakta oturdum. Bütün saçım gözlerime düşerken tek elimle kaldırdım hepsini arkaya doğru. Rüzgar yanıma yürüdü.

"Açık konuşurum ben. Buraya gelen en yakısik'li mahkumlardan biri sensin"

Tabureye oturmak yerine hafif eğildi yatağın başında. O. Yüzüme. Yaklaştı. Gözlerini yakından görebiliyordum şimdi. Gördüğüm en açık maviler etrafı biraz daha koyu bir maviyle döşenmiş İris leri. Saçları düz, ve nerdeyse karamel rengindeydi. Konuşmaya başladı

"Böyle gözleri ilk defa görüyorum. Gözlerin çok güzel"

Yüzümü ateş bastı galiba.

"Rüzgar rahat bırak"

Yoo ben rahatım
Rüzgar geriye çekilip gözlerini yere indirdi

"Afedersiniz şefim"

Üzgün bir yüz ifadesi takınıp arkasını döndü ve perdenin arkasına geçti.
Şimdi ananı laciverte boyadım ulen şerefsiz şef
Kaşlarımı çatıp başımı çevirdim hışımla kim ulan bu şef ...
Ha...

"Buyur polis kıskandınmı?"

Eray kaşlarını daha fazla çatıp tek elini arkaya atarak kapıyı kapattı

"Kes senin için gelmedim"

NE KARIŞIYON O ZAMAN ŞEREFSİZ

"NE KARIŞIYON O ZAMAN"

Konuş ulan Devrim.
Bi dakka Devrim mi?

_____________________
Soru: Devrim mi? Eray mı?

Boş Kafes (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin