"Park Sunghoon!!!ដឹប"សម្រែករបស់បុរសចាស់ម្នាក់ឈរនៅមុខក្ដារខៀនស្រែក ទៅក្មេងប្រុសដែលកំពុងគេងលក់នោះធ្វេីអោយគ្នាភ្ញាក់នឹងសម្លេងក៏បុកក្បាលនិងតុរៀនមួយទំហឹង
"ប...បាទ លោកគ្រូ" ក្មេងប្រុសវ័យជំទង់19ឆ្នាំ ក្រោកឈរទាំងម៉ីងម៊ាំងនៅឡេីយ ធ្វើអោយគ្រប់គ្នាខ្ទប់មាត់សេីចតិចៗ
"គ្រូអានដល់ណាមិញនេះ"បុរសចាស់ដែលជាគ្រូនោះ កាន់ហ្វឺតមេីលមកគេទាំងកែវភ្នែកជាក់លាក់មិនលេងសេីចបន្តិច
នាយកម្លោះបានត្រឹមតែឈរអេះក្បាលតិចៗក្រលែកមេីលឆ្វេងស្ដាំៗ ព្រោះសូម្បីសៀវភៅក៏គេមិនមានដែរ៕ ដោយឈរចាំគេឆ្លេីយតបយូរពេក លោកគ្រូចំណាស់ក៏ដេីរទៅតុរបស់គេផ្ទាល់ សៀវភៅមិនមាន មិនស្ដាប់គ្រូ ហេីយដេកម៉ោងរៀនទៀត...
"Park Sunghoon ឯងគិតថាឯងធ្វេីនេះបានន័យយ៉ាងម៉េច រៀនមិនគិតខំរៀន ម៉ែឪមិនមាន ខ្លួនទីពឹងខ្លួនហេីយ មិនគិតប្រឹងប្រែងបែរជាមកធ្វេីខ្លួន ពាលាអាវែសែបែបនេះ ឯងនេះគ្រូមួយពាន់នាក់មកបង្រៀនទៀតក៏រៀនមិនចេះដែរព្រោះចរិកដ៏យ៉ាប់របស់ឯងមិនចេះកែរ ចេញអោយបាត់ពីមុខយេីងទៅ" លោកគ្រូចំណាស់បោះសៀវភៅជីវវិទ្យាដ៏ក្រាស់ឃ្មឹកនោះទៅលេី sunghoon រួចគាត់ក៏ដេីរមកតុរបស់គាត់វិញ
គ្រប់គ្នាមេីលដំណើរនាយកម្លោះដេីរចេញយ៉ាងគួរអោយអាណិត នាក់មួយចំនួនសឹងតែទ្រាំមិនបាននឹងទង្វើគ្រូ ជីវវិទ្យានេះទៅហេីយ តែមិនដឹងធ្វើយ៉ាងម៉េចបេីគាត់ជាគ្រូបន្ទប់ថ្នាក់ហ៊ានតែ ជំទាស់ចិត្តគាត់បន្តិច ត្រៀមខ្លួនចេញពីសាលានេះអោយហេីយទៅ...
"តោះតមេ...."
"លោកគ្រូខ្ញុំសុំទៅបន្ទប់ទឹកបន្តិច" នាយកម្លោះម្នាក់លេីកដៃសុំការយល់ព្រមពីគាត់ លោកគ្រូចំណាស់ងេីយមុខទៅមេីលម្ចាស់សម្លេងហើយក៏ញញឹម ងក់ក្បាលយល់ព្រមភ្លាម
រាងក្រាស់ដេីរចេញទៅក្រៅក៏ឃេីញ sunghoon ឈរផ្អឹបនឹងជញ្ជាំងអោនមុខមេីលទៅការ៉ូផ្ទាល់ដីនោះ
YOU ARE READING
Delusional | Jakehoon short novel
Short Storyអរគុណឯងដែលចូលមកក្នុងជិវិតខ្ញុំ ផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមអោយខ្ញុំគ្រប់ពេលវេលា- jake ញញឹមទៅកាន់នាយកម្លោះដែលអង្គុយក្បែរខ្លួនគេ _________________ អង្គុយគិតចុះឡេីងៗ ក៏គិតថាគួរតែសរសេរ novel មួយនេះជាថ្មី អោយវាល្អជាងមុន...មានត្រឹមតែ 5-10ភ...
