Chuuya'nın ve yazarın ağzından karışık.
Eve koşuyordum. "Tam ondan kurtuldum derken neden bir anda karşıma çıktı?Neden bana öyle baktı?"
Sakinleşmeye çalışıyordu ama bunu ne kadar beceriyordu tartışılır.
Chuuya'nın duyguları sinire çok kolay dönüşebiliyordu yada Chuuya o duyguları kendisi sinire dönüştürüyordu.
Sinirini boks torbasından atmaya karar verdi ve hızlıca yatak odasında buluna boks torbasının önüne geçti ve boks torbasına vurmaya başladı.
"APTAL" vurdu "DAZAİ" vurdu "BEN" vurdu
"SENİN" vurdu "VARLIĞINI" vurdu "SENİ DOĞURMAYA" vurdu "KARAR VEREN" vurdu
"ANNENİ SİKEYİM" vurdu. Ama bu sefer vurmasıyla boks torbasını duvara bağlayan zincir koptu ve boks torbası yere düştü.Chuuya bu seferde boks torbasına ayağıyla vurmaya ve tekmelemeye başladı.
"SENİNLE KARŞILAŞTIĞIM AN BU YUMRUK VE TEKMELERİN HEPSİNİ SANA GEÇİRİCEM"
Bir yandan boks torbasına ayağıyla vurmaya devam ediyor bir yandan bağrıyordu her şeyi yakıp yıkmak istiyordu ama yapamıyordu.
Sinirini geçirmek için bir diğer yöntemine başvurdu aslında bu sinirini geçirmek değilde daha çok kendini oyalamak ve yatıştırmak için yaptığı bir şeydi.Keman çalmak...
Eline kemanını aldı.Pek kişi bilmezdi onun keman çaldığını ama çok güzel çalardı
15 yaşındayken oyalanmak için internetten öğrenmeye başlamıştı ama her o tellere bastığında ve arşeyi (şu keman yayı işte) tellere değdirdiğinde rahatlıyordu.
Bir süre keman çalmaya devam etti.Sonunda biraz olsum sakinleştiğini hissettiğinde durdu.
Bi baksanıza çok yakışmaz mı Chuuya'nın eline keman?
________________________________
Selamm! Şey aslında biraz hastayım ve normalde bu günkü planlarımda yeni bölüm yazmak yoktu ama boş boş yatmak yerine azda olsa bir şeyler yazdım umarım sevmişsinizdir.Kendinize çok iyi bakın<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Başkaydı (soukoku)
Hayran KurguDazai ve Chuuya birbirine lanet gibi bağlıydılar, kaderleri bir şekilde kesişiyordu.