bende herkes gibi orta son oğrencisiyim ve en yakin arkadasim zeynep ile birlikte hayatimizi guzel guzel geciriyorduk tabi aşik olmadan once ben birisine asik oldum cocuk yakisiklimi yakisikli guzelmi guzel di ama benden kucuk tu 7 . sinifa gidiyodu arkadaşlarima anlattım dalga gectiler
senden kucuk birisini mi seviyosun gercekteennnn dediler ...
ama kalbim oyle soylemiyordu gunden gune daha da seviyodum sevgim katlaniyordu
ah ALLAHİM aklindan cikmiyor baranim
Aklimdan bir turlu cikmiyor ruyalarimda dahil onu goruyorum onu cok seviyorum ve kendi kendime seneryolar oluşturuyorum .
zeynep ten baska kimse inanmadi benim aşkıma .
bir sabah okula gec kaldim ve baran da gec kalmis merdivenlerden cikarken merdivenin kenarina tutuniyim dedim ve o da benim yutundugum yere tutundu ve ellerimiz birbirine deydi kalbim bir anda küt küt atmaya basladi ve ona baktim şoktaydim sonra da pardon dedi ve gitti.
biz sabah 8,50 ta okula gideriz saat 3,50 gibi de cikariz ama kursa kalirsak daha da uzun surer tabi neyse konumuz bu degil
aslinda her zaman kursa kalirim ama o gun kalmadim sonra yavaş yavaş parka yürumeye basladim ve kimi goruyim hayatimin aşki orada fıtbol oynuyordu bende bir banka oturup onu izlemeye basladim ve birden bire o simsiyah ve çekici gozleriyle bana bakti ve bir anda kalbim duracakmis gibi oldu tabi o sahanin icerisinde ve bende bankta oturdugum icin aramizda epey mesafe vardi o yuzden bende cesaretimi toplayim sahaya gittim ve cimlerin uzerine oturdum. Top sahadan dışarıya çıktı ve yerler de biraz ıslaktı top cimene doğru yuvarlandı ve baran onu almaya giderken ayağı kaydı ve düştü
hemen koştum onun yanina ve ,iyimisin dedim iyiyim teşekkurler dedi ve elinden tutup yardim ettim ...
arkadaşlar beyendiyseniz beni takip etmeyi unutmayin ve 2. bolum de gelicek . sizleri seviyorum görüşmek üzere.😚
