You're the Reason I Changed [COMPLETE]

Chapter Sixteen: Seeing Each other Again

Ellen’s POV

So eto na… Natapos ana ung pasko at new years… wala naman maganda ikewnto tungkol doon. Bakit? Dahil ne minsan di ako tinext or call or mention sa fb o kahit saan ng minamahal kong Crissy :(((

Ouch nga eh. Di ko man lang alam ang reason kung bakit siya ganun sakin, samin. Simula noong Christmas party di ko na siya nakita. Sinubukan kong bisitahin siya pero lagi naman tulog o wala ang sinasabi ng Tita o Mommy niya. Balita ko rin din a dun tumitira si Luki. Sinubukan kong alamin din kay Luki kung bakit ganun si Crissy pero wala siya masagot sakin.

Ang tanging sinabi niya sakin ay “I’m Sorry…”

Di ko alam bakit siya humihingi ng tawad. Siguro may kinalaman siya kung bakit ganyan si Crissy ngayon pero kung siya lang ang problema eh bakit pati kami ni Justin iniiwasan niya? AY NAKU! Sumasakit ulo ko ditto eh!

Ugh! Di bale! Magkakaka alaman rin tayo ngayon! Bakit? Kasi pasukan na uli! Yes! Wala ka na takas sakin Crissy!

So eto pumasok na ako, new seating arrangement kami… and ang pwesto ganito sa second row si Crissy sa dulong right side, ako sa harap lang niya. Yeah first row ako para daw mabantayan dahil madaldal ako. Tapos sa likod ni Crissy ay sina Luki at Justin. Yup magatabi sila! Layo ko kay My loves ko! Hehe! ^_____^V

So eto na, lunch break na wala naman kami ginawa eh… kewnto lang anong nangyari sa break namin. Ang tahimik nga nila Crissy, Luki pati si JUSTIN!

Lumabas na si Crissy ng room. Nauna siya samin kaya naman sinundan ko siya at dahil dun sinundan ako ni Justin! Hehe… buntot ng buntot kaya to sakin… pero teka! Si Crissy dapat iniisip ko muna!

“Crissy! Teka lang!” di niya ako liningonan! Aba! BAD!

“Crissy! CRISSY!” ayaw pa rin

Sinusundan ko lang siya at kinukulit… ay di ko napansin na wala na si Justin sa likod ko. Andito kami sa lukod ng school…

“Crissy ano ba… pansinin mo naman ako oh! Ba’t ka ba ganyan? Ano bang nangyari sayo?” naiiyak na ako. Ang sakit kaya noh… bestfriend ko to tapo ginaganyan niya ako. I know di niya turing sakin bestfriend pero close naman kami… friends naman kami tapos… tapos… di ko namalayan tumulo na isang luha sa mata ko…

“Crissy… *sob* Crissy please talk to me…”

“Go away” ouch. Kinausap nga ako pero go away naman sinabi… ang cold pa niya…

“Bakit mo ba kami pinagtatabuyan?”

“Why are you still here? I said GO AWAY” di siya tumitingin sakin. Nakaharap siya saisang puno habang ako nasa likod niya…

“Crissy naman… wag ka cold sakin… Diba friends tayo? Kahit hindi BEST at least friends diba? Kaya sabihin mo naman sakin kung bakit ka ganyan? Sige na Crissy…”

“ANO BA?! DI KA BA NAKAKAINTINDI?! SIGE TAGALUGIN KO NA! SABI KO ALIS! ALIS KA NA! AYAW KITA MAKITA O MAKAUSAP! ALIS! GO AWAY! Nasasaktan lang ako lalo eh…” nagulat naman ako… galit siya. Galit talaga… di siya katulad ng dati. Galit siya talaga. Natatakot tuloy ako… kaya umalis na ako. Pero di ko maiwasan lumuha… pero parang may mali… di lang galit narandaman ko galing sa kanyan kundi pati lungkot…

“Oh, anong nangyari sa My loves?” si Justin pala. Di ko napigilan sarili ko at niyakap ko siya habang umiiyak pa rin ako. Ayaw ko na ganyan bestfriend ko sakin…

Niyakap lang di ako ni Justin… “Shh… tahan na My Loves… tahan na Ellen…”

Justin’s POV

Pasukan na uli and yeah di pa din kami kinakausap ni Cristin.

“I can’t take it… I’m ending everything… Goodbye”

Yan lang ang huli niya sinabi sakin… somehow gets ko kung anong ibig niyang sabihin. Ayaw na niya talaga maging kaibigan ako. Deep inside I knew one day manyayari eto pero di ineexpect na pati si Ellen at Luki iiwasan niya. Akala ko ako lang.

UGH! AYAW KO TALAGA NAKAKASAKIT! LALO NA PAG BABAE! LALO PAG M-! ugh! Basta!

Nga pala noong pasko at new year I celebrated it with Ellen. Syempre especial since first holiday naming to as a couple. Pero medyo malungkot dahil miss na miss na ni Ellen si Cristin. Kahit naman ako. Miss ko na siya. Diba nga sabi ko sakanya na Special Friend ko siya. Bestfriend kong girl yun.

So eto, pumasok na kami. New seating arrangement. Katabi ko si Luki na hindi umiimik. Sobrang tahimik walang ginawa kundi titigan si Cristin. Nasa harap niya kasi pero si Cristin di naman makaingin sa likod or harap dahil halata naman na iniiwasan niyang tignan kami. So sa notebook lang siya nakatingin. Ewan ko ba kung nagsusulat or nagdradrawing basta.

Lunch break na. Agad lumabas si Cristin tas sinundan ni Ellen kaya sumunod na ako.

“Crissy! Teka lang!” di niya nilingonan si Ellen

“Crissy! CRISSY!” ayaw pa rin

So sinundan lang niya si Cristin. Ako? Dapat sinundan ko si Ellen kaso nakita ko lumabas na si Luki. Bibigyan ko muna na privacy silang dalawa tsaka isa pa baka lalong di pansinin ni Cristin si Ellen kung nandoon ako. And besides I want to talk to Luki. I have a feeling his one of the reason why Cristin ended everything with us.

“Oy pre!” aba! Isa pa tong di namamansin!

“Luki!” ayaw talaga kaya sinundan ko lang siya hanggang sa makarating kami sa likod ng school.

“Tsk. Why are you following me? You’re so annoying =____=++” english English pa to eh marunong naman mag tagalog

“May alam ka kung bakit inend ni Cristin ang relationship niya satin noh?” umiwas lang siya ng tingin

“Sabi na nga ba. Ikaw huling kasama ni Cristin bago niya kami pinuntahan ni Ellen. Anong pinagusap niyo?”

“Shut up” ang cold. Sigi palamigan tayo

“Don’t shut me up. Tell me” seryoso ako.

“Tsk. Why do you care?”

“The one I love is suffering in pain and you may be the reason why. So tell me”

“Hmph. The one you love? And who might that be?”

“Of course Ellen! Now-!”

“Are you sure about that?” hano raw?

“What are you talking about? Of course I’m sure! Now quit stalling and tell me”

“Tsk. Fine you wonna know what I told her? Simple. I told her I love her and I’ll protect her but all she did was reject me and my feelings for her. She left me and ended everything we had, and could have had. Are you happy now?” ewan pero parang ang sakit and at the same time… Masaya?

“That’s all?”

“Yeah that’s all. After that she ran away. I followed her to her home but she didn’t want to see me then she kicked me out of the house. Now I’m living at my uncle’s home. And wow! I’m happy cause now I’ll be able to see her again and fate is on my hand right? I mean it’s rubbing it on my face that we’re over by putting her in front of me! All I can do is stare at her the whole day! ASAR!” then he punched the tree so hard. As in ang lakas! Bumakas sa puno ung fist niya.

Mahal na mahal niya talaga si Cristin. Halata naman eh…

“Please Justin leave me alone… I want to be alone right now…” saka siya tumalon pataas sa puno! Aba! Anime ka ba talaga?! Solid tong lalaking eto…

So ayun. Umalis na nga ako at hinanap si Ellen at sakto nakita ko siya umiiyak sa hallway kaya naman linapitan ko siya saka niya ako niyakap. Niyakap ko naman siya pabalik. Nasasaktan siya talaga… I feel so sorry for her.

----

Sorry po at boring ang chapter na toh... TT^TT

Pero sana po magcomment kayo or vote or be my Fan pleash,....