9.Bölüm

85 5 11
                                    

Bölüm şarkısı Mustafa Ceceli Hüsran

Görkem çantasından kağıdı çıkarıp okuduğu anın yüz hali o kadar komikti ki gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

Kağıdı katlayıp çantasına fırlattı. Cebinden telefonunu çıkarıp birşeyler yazdıktan 5 dakkika sonra içeri nöbetçi görünümlü bir kız geldi

" Hocam Müdür Bey sizi çağırıyorlar acil şimdi gelmeniz lazım imiş . "

" Tamam kızım geliyorum."

Hoca sınıftan apar topar çıktı.

Görkem hızla ayağa kalkarak kağıdı çantasından çıkarıp eline aldı. Elindeki kağıdı gösterip

" Lan bu kimin işi "

O kadar sinirlenmişti ki kasları fışkıracak gibiydi. Herkes pür dikkat onu dinliyordu. Tabii kimse ne olduğunu bilmiyor. Enes yanına gidip

" Hayırdır abi ne oldu "

Görkem Enes e aldırmayarak Yeşim'in yanına gitti

" Bu yine senin saçmalıkların mı ?"

" Neyden bahsediyorsun hiç birşey anlamıyorum"

Kağıdı sert bir şekilde masaya koydu . Yeşim kağıdı pürdikkat okuduktan sonra gözleri dolmuştu.

" Görkem dışarda konuşalım istersen "

" Ha yani kabul ediyorsun senin yazdığını"

" Hayır ben yazmadım (Sınıfa dönerek ) her kim yaptıysa da ben ona bilirim yapacağımı "

Görkem Yeşimin koluna yapışıp hızla dışarı çıkardı.

------

Çıkış zili çaldı . Ne Enes ne de başka biri Görkem lerden haber alamamıştı.

Çantamı toparladıktan sonra Enes ve Selin bana dönüp

" Biz Görkem'in evine gidiyoruz gelmek ister misin ? "

Niye gidiyordum ki ? Yeşim'in o halini görmek için gidebilirim belki

"Tamam geliyorum"

Çantamı sırtıma yerleştirip Selin ve Enes'in arkasından yürümeye başladım.

Otoparka geldiğimizde her ne kadar benim arabamla gitmek için ısrar etsem de Enes kabul etmedi. Bende şoförü arayıp arabamı almasını rica ettim.

Görkemlerin evine geldiğimizde bizi ne bekliyordu hiçbirşey bilmiyorum.

Enes kapıyı çaldı. Hizmetçi görünümlü genç taş bir kız kapıyı açtı.

"Hoşgeldiniz Enes Bey ama Görkem Bey evde değiller."

"Hoşbulduk Berrin Görkem hiç eve geldimi peki ?"

" Evet geldi çok sinirliydi yukarı çıkıp valiz gibi birşey hazırlayıp çıktı. "

"Peki nereye gideceğini söyledi mi ? "

"Hayır Enes Bey "

"Tamam neyse iyi günler "

Arabaya binene kadar kimseden çıt çıkmadı. Sessizliği Enes bölerek

" Ya deli olacağım ya birşeyler oluyor ve kardeşim dediğim kişinin sıkıntısı var ve ben yanında olamıyorum"

Bağırarak ellerini direksiyona vurdu. Sonra şöyle devam etti .

"Ya ben kötü gününde yanında olamıyorsan ben niye varım ya ? "

Selin lafını keserek

"Bitanem merak etme inşallah en kısa zamanda halledeceğiz bu sorunu "

" Daha doğru düzgün sorun ne onu bile bilmiyoruz "

"Öğreniriz bitanem"

Enes 2 dakikada nefesini düzene koyup arabayı sürmeye başladı.
Biran bu yaptıklarımdan pişmanlık duysam da hemen bu fikri aklımdan sildim.

Evimi tarif ettikten 30 dk sonra evimin önündeydim.

"Teşekkür ederim Nisa"

Enes bana teşekkür mü etti ?
Hemde bunların sorumlusu benken

"Derken"

"Kötü günümüzde yanımızda olduğun için ."

" Dostlar bugünler için vardır."

"Teşekkür ederiz tekrardan"

Dedi Selin. Arabadan indim. Eve doğru ilerken saatin 18.34 olduğunu yeni farkediyordum.

Odama çıktım . Üstümü değiştirip bir duş aldıktan sonra aşağıya yemek yemek için indim . Ne hissediyordum nasıl hissediyordum hiçbirşey bilmiyorum.

Babam bunu anlamış olmalı ki çatalını bırakıp

"Sabah ki halinle şimdi ki halin arasında dağlar kadar fark var bir sıkıntın mı var kızım ? "

Babam beni annemin beni sevdiğinden daha çok sevdiği için bir sıkıntım veya bir şeyim oldu mu hemen anlar . Bende kısa bir yalan uydurmaya karar verdim.

"Bugün gelirken yanlışlıkla bir kediye çarptım . Ve öldü ona üzüldüm biraz "

Eğer ben babamı tanıdıysam yememiştir.

" Hiç inandırıcı gelmedi ama neyse "

Birşey demedim. Yemeğimi yemeğe devam ettim. Sahi benim niye canım sıkılıyordu ki ben sonuçta intikamımı aldım hemde çok acımasızca.

Bu düşünceleri kafamdan atıp yemeğimi iştahsız bir şekilde yedikten sonra yukarı çıkmak için izin istedim.

"Babacım müsaadenizle yemeğimi bitirdim odama gidebilir miyim ? "

"Tabii buyur çıkabilirsin kızım "

Ayağa kalkıp odama doğru yönelmeye başladım. Odama girdiğimde duvarda asılı olan saate baktım saat şuan tam 20:00 idi. Saat bir türlü geçmiyordu.

Telefonumu elime aldım. 1 tane mesaj vardı. mesajı açamaya başladım.

Gördüğüm kişi ve yazılanlar karşısında dona kaldım.

Özür dilerim çok geç yazdım ama elimden bu kadarı geldi vakit bulamıyorum .

Sizce mesaj kimden ve mesaj konusu ne ? Cevaplarınızı bekliyorum .

Bu arada Kayıpla başladı kitabımada bakarsanız sevinirim .

Hayırlı Ramazanlar :)

Öpüldünüz.

DEĞİŞİKLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin