Selamlar efendim. Kendi kendime dedimki neden klişe bir kitap yazmıyorum? Ve yazmaya başladım.
Noktalama işaretleri, yazım kuralları için şimdiden rahatsız olanlar hikayeden sakince uzaklaşsın.
Neyse çok uzatmıyım kısaca hikayeden bahsedeyim: romantik /komedi agırlıklı bir kurgu olucak, genç bir kızın sahilde başlayan hikayeside denebilir.
Hadi iyi okumalar size :)
Bölüm şarkısı/Umut Kaya : Mor Yazma
✨
Elimdeki sopayla hem deli gibi dans ediyor hemde bagırarak şarkı söylüyordum. Müzik sesinin bir anda kesilmesiyle kulaklığın ucuna baktım. Çünkü hala kablolu kulaklık kullananlardanım.
Hayır ya!
Telefon cebimden yere düşmüştü. Zaten bir bu eksikti neyse cana gelecegine mala geldi.
Oflayarak elimdeki ev silmek dışında her aktiveteyi yaptığım viledayı kenara koydum. Egilip telefonu elime aldım. Şaşırmaya gerek yoktan tuz ve buz ikilisine ayak uyduruyordu .
"Anneeeeee" bagırarak mutfaga daldığım için annem elindeki ne kadar zorluklarla buraya gelen yumurtayı yere düşürdü.
"Anne ayıp degilmi neden yumurta ile oyun oynuyorsun kim silecek oraları? " Annem kaşlarını çatıp sinirle bana baktı, sonra yavaşca gözlerini yere çevirdi.
Olamaz...
En sevdiği terligi beni ve abimi de kovalarken zevkle kullandı terligi yumurtayla adeta dans ediyordu.
Birden olmaması için dua ettigim şeyi yaptı. Terligi ayagı dan çıkarıp atış pozisyonu aldı.
"sus yeter ne istersen yaparım sus! " bir anda sustu.
"o zaman cips al bana canım kardeşim" ofşayarak evden çıktım ve kırılan koruyucuyu yaptırdığım kazılçıya geldim. Bana asla kırılmaz diyerek en pahalısını yaptırmıştı.
Ekran koruyucuyu taktı ve para istedi.
"abicim sen düzgün yapma birde gel para iste oldu yaa"
"yav kardeşim ver paramı git işine" fakiriz ama enayi degiliz .
"Benim canım abim bak kendi abime canım demiyorum sana özel bu seferlik senden olsun"
"ya tamam git ya masrafsız yeminle" hemen dükkandan çıkıp mahallenin bakkalın girdim bakkal dedigim bakmayın market kadar büyüktür.
Hızlı bir şekilde abime cips alıp en ama en sevdiğim lolipop kutusunun yanına gittim.Ama hiç iç açıcı bir manzara yoktu çünkü lolipop yoktu.
"Ya kim alıyor bu lolipopları şimdi nasıl motive olucam Ben? " diye mırıldandım inşallah birisi duymaz diyerek son bir cümle daha söyledim "Allah cezasını versin ."
Kasaya dogru ilerlerken üstüme atılan şeyle yere yapıştım.
Atılan şeye bakınca bunun bir lolipop olduğunu farkettim. Kimdi bu Allah 'ın güzel kulu. Etrafa göz gezdirdigimde kimsenin olmadığını fark ettim ve adımlarımı kasaya yönelttim . Ödemeyi hızlıca yapıp eve gittim . Kapının önünde nakliye aracı duruyordu ay nolur karşı eve birisi taşınmasın .
(1 saat sonra)
Evet karşımıza bir aile taşındı ,ama inşallah evde tekken açtığım dön ses müzikten rahatsız olmazlar.
1 saat boyunca eşya taşımıştım ve şimdi sofrayı kurmuş yeni gelen komşuların gelmesini bekliyoruz .
Bildiğim kadarıyla 2 ogulları var. Biri 4 yaşında biri ise 23 yaşında . Bu arada ben 20 abim ise 25 yaşında .
Karşı evde yalnızca küçük oğulları Akın ,Emir amca ve Nermin teyze yaşıyorlar büyük oğullarının sahil kenarında evi varmiş.
Ah benimde bir evim olacaktı neyyysee.
"Kızım kapıyı açsana " annemin sesi ile düşüncelerimden sıyrılıp kapıyı açtım ve hemen sofraya oturduk.
