DİĞER OĞLAN | GAY

29

Bölümün sonunu üç nokta ile bitirdiğim için felaket beklentisine girmişsiniz, ben hep bölümleri öyle bitiririm. Bana olan güveniniz gözlerimi yaşarttı. 

Bilmeyen biri prawact sürekli kaos yazıyor sanacak.

Bu arada şu isim konusunda anlaşalım. Azazel çok absürt duruyor diye Ezel yaptım ismi. gerçek ismimi kullanmıyorum bu platformda.

Birde Praw demeyin biri aklıma geliyor fena tetikleniyorum.

Günün ikinci bölümü, önceki bölüme bakarsınız.
-

Elime aldığım kurabiyeyi ısırıp yarısını çay tabağına koyduğumda arkama yaslanıp Hasan'ı dinlemeye devam ettim. Havuz saatlerinden sonra herkes bir, iki saat dinlenmeye çekilmişti. Sonra tatili yatarak geçirmeyelim diye aşağıda toplamıştı Yasin abi.

"Kız daha on bir yaşında ama bıyıkları aynı Davut'un ki gibi." Hasan oturduğu koltukta bağdaş kurup rahat bir oturuş bulduğunda devam etti. "O yaştaki veletleri de biliyorsunuz çok şerefsiz oluyorlar, baya zorbalık yapmışlar dalga geçmişler eve ağlayarak geldi. Annesi de bıyıklarını kesmesine asla izin vermiyor küçük diye, her gün aynı terane dönüyor valla." Kuzeninin evinde kaldığında yaşadığı olayı anlatıyordu. O yaşta çoğu kızın aynı problemi yaşadığını bildiğim için sessizce dinleyip yorumsuz kaldım.

"Oğlum yazık lan." Gökhan kolunu koltuğa yaslayıp üzgün bir tavırla konuştuğunda Hasan ona hak verdi kısa bir mırıldanma ile.

"Beni de çok zorbalıyordu şerefsizler, gerçekten ortaokula gidenlerin Allah korkusu yok sapına kadar pislikler." Soğumuş çayımdan bir yudum aldığımda kurduğum cümlenin ardından geçmişi hatırladım. Gerçekten ortaokul yıllarım öz güvenimi en etkileyen yıllardı.

Kürşat'ın bakışları bana döndüğünde bende ona döndüm. Bugün neredeyse hiç yan yana gelip konuşmamıştık. Dünden sonra ne konuşuruz bilmiyordum ama garip hissediyordum işte.

"Hatırlıyorum, Ferhat en yakın arkadaşlarımdan biriydi." Gökhan'ın kurduğu cümle ile ona döndüm. Kaşlarım çatılırken küçük koltuk yastığını ona fırlattım. "Biliyoruz şerefsiz, köşede izlerdin." Dediğimde biraz abartmıştım aslında. Bana hiç kötülüğü dokunmamıştı ama engellememesi üzüyordu ister istemez.

"Harbi mi?" Diye sordu Hasan şaşkınlıkla. İlkokuldan beri beraber okuduğunuzu biliyorlardı ama ne yaşadığımız hakkında bir şey bilmiyorlardı.

"Harbi." Dedim saklamak gereği duymadan. Nedenini söylemeyecektim zaten.

"Bu şerefsiz nerede düşmanım var onunla arkadaştı." Kader nasıl denk getiriyorsa hep de onun çevresi ile sorunum oluyordu.