brutal ↬ hyunchan

set fire to the rain

"nasıldı ilk seansın?"

"iyiydi." dedi hyunjin ve kapıyı açıp ön koltuğa oturdu. jeongin ise derin bir nefes verdi ve şoför koltuğuna oturdu.

"bu psikoloğu sevdin mi?" ümitle sordu jeongin arabayı çalıştırdıktan sonra.

bir süre sessizlik oldu. araba sokağın ucundan dönerken mırıldandı hyunjin. "sevdim."

[...]

"hyun nasıl oldu?"

siyah saçlının merakla sorduğu soru ile başını hafifçe eh işte der gibi salladı sarılı. "şimdi onu yeni bir psikoloğa götürdüm. sevdiğini söyledi. yarın tekrar bir seansı var."

"acaba diyorum ısrarla ona psikolog bulma işinden vaz mı geçsen jeongin? yani, tamam belki iyi gelir ama, son 2 aydır bu 6. psikolog. belki de kendi kendine işin içinden çıkabilir. çok üstüne gidiyormuşuz gibi hissediyorum. baksana bizimle eskiden olduğu gibi gelip oturmuyor bile. hep odada."

jeongin kafasını kaşıdı. "bilemiyorum felix. kendi kendine işin içinden çıkabilseydi bence bu zamana kadar çıkardı. ama pes etmeyi düşünüyorum, bundan sonra açık açık ben konuşacağım onunla."

"belki de tek ihtiyacı olan gönlünü açabileceği birisidir? çözüm odaklı iç dökme yerine bu olanları kabullenip başka biriyle hayatını yaşamalı?"

ikili gözlerini kocaman açıp maviliye döndü. "neler diyorsun jisung? hyunjin'in hâlâ deliler gibi daehwi'yi sevdiğini bilmiyor musun? böyle bir şeyi asla yapmaz."

felix'e döndü mavili. "bende onu diyorum. bence kilit nokta hâlâ daehwi'ye aşık olduğunu düşünmesi. ona cehennemi yaşatan birine aşık mı olacak? hiç sanmıyorum. bence eskileri düşünüp o zamanlara geri dönme isteğiyle onu sevdiğini düşünüyor."

"hyunjin asla böyle bir şey yapmaz. daehwi'den başkasına dokunmaz bile." dedi jeongin kahvesini yudumladıktan sonra.

jisung sinirle telefonunu eline aldı. "beni dinlemiyorsunuz bile."

"dinliyoruz, ama sadece.. sonuçta hepimiz hyunjin'i tanıyoruz? çocukluktan beri. ve son 3 senedir hakkında konuştuğu tek kişi o aptal daehwi."

jisung dalıp gitmişti. bir anda "hatırlıyor musunuz?" diye başladı cümleye. "daehwi'nin ona ilk gülümsediği günü?"

[3 sene önce]

"tanrım jisung! bana gülümsedi! inanabiliyor musun? çok güzel gülümsüyor. sanki dünyadaki tüm ışıkları onun gülümsemesine sığdırmışlar gibi. büyülüyor insanı."

jisung göz devirdi. "hyunjin bir sus lütfen."

"1 senedir platonik olduğum çocuk sonunda beni fark etti diyorum! ya nasıl bu kadar sakin olabiliyorsun??" heyecandan yerinde zıpladı hyunjin.

"sakinim çünkü çocuğa aşık olan kişi ben değilim, sensin!"

göz devirdi hyunjin. "arkadaşın için mutlu olman gerekiyor, şerefsiz misin?"

"of hyunjin defol git başımdan."

jeongin ve felix bu konuşmaya gülerek tepki verdi sadece. "jisung bu kadar taş kalpli olma. bak çocuk heyecandan oturamıyor ayakta dolanıp duruyor."

hyunjin sevinçle güldü ve üçüne kocaman sarıldı.

[...]

"ona sus dediğimi hatırlıyorum. keşke şu an o zamanki gibi neşeli neşeli konuşsa da dinlesem. inanın bana asla sus demezdim."

jeongin karamsarlığı dağıtmak için, "ay ne kadar çok moda girdiniz! jinnie düzelecek ben inanıyorum, siz de inanın!"

bir anda ortam sessizleşti. sebebi ise yanlarından ifadesiz bir şekilde, kulağında kulaklığıyla yüzlerine bile bakmadan geçen hyunjin'di.

♡♡

bittiiiiii

ay neyse kisi bulamadim daehwi yaptim nasi begendiniz mi bolumu

neyse daha sık bolum atmaya valisicam sinavlarim yaklasiyo ama uf 😒🙄😑