SON ESİR [TAMAMLANDI/DÜZENLENİYOR]

Suskun 10

10.Bölüm

Bade'nin anlatımıyla;

Testi yaptırdıktan sonra hastane'nin
bahçesindeki kamelyaya oturup
çıkacak sonuçları bekledik.
Savaş meraktan sabırsızlanırken,
ben böyle bir şey olmadığını düşünerek
rahattım.En sonunda Savaş meraktan
duramayıp elimden tuttu tekrar hastaneye
girdik.Doktor da bizim geldiğimizi
görünce odasına çağırdı.Doktor
hafif güldü.Sonrasında Savaş'ın
"Bade'nin neyi var doktor bey.?"
demesiyle doktor

"Merak etmeyin Bade hanımın bir şeyi
yok sadece biraz üşütmüş o yüzden
kusmuş başının dönmesi de mevsim geçişlerinden kaynaklı."

Savaş bu kez bir daha soru sorarak.
"Yani Bade hamile değil mi?"deyince
doktor güldü ve
"Bade hanım hamile değil"dedikten sonra
bende güldüm.Savaş'a bakıp
'Sevgilim gidelim mi artık.'deyip gülümsedim.
Savaş hemen ayağa kalkıp elimden tuttu
ve hastaneden çıktık.Bana bakmıyordu
başını çeviriyordu ben ona bakmaya
çalıştıkça sonra önüne geçip bağırarak

'Sevgilim bana neden bakmıyorsun.Tamam
biraz haksızdın bu konuda ama ben
sana hiç kırılmadım.Merak etme
bugün olmazsa bile elbet bir gün bizimde
bebeğimiz olacak ve ben hissediyorum
ki bir değil tam iki bebeğimiz olacak.
İkiz bebeklerimiz olacak inanıyorum.
Sözlerim onu mutlu etmiş ve bana bakmıştı.
Yüzümü ellerinin arasına aldı ve
o masmavi gözleriyle beni baştan aşağıya
süzdü.

"Bade güzelim senden bir çocuğum olsun
istiyorum.Çocuklarımın annesi sadece
bir tek sen ol istiyorum."
Duyduğum sözlerle sanki bulutların üzerinde
yürüyordum sonra hafif bir gülümsemeyle

'Sevgilim ben de senden bir çocuğum olsun ve
çocuklarımın babası yalnızca sen ol istiyorum.'dedim Allah'ım hissediyordum
yine kıpkırmızı kızarmış domatese
dönmüştüm.Savaş bana bakmayı
devam ettirirken yine yüzünde o
sırıtışı belirdi.Gözlerimi kapatıp
başımı eğip gülerek.
'Ben yine kızardım dimi.deyince
başını eğdi ve kulağıma fısıldayarak

"Senin en çok utanınca böyle kızarmanı
seviyorum."deyince ben de kulağına
fısıldayarak 'Beni sadece bunun için
mi seviyorsun?"
Dedim.Bana aynı tonda "Senin
nelerini sevdiğimi tahmin bile edemezsin
güzelim."dediğinde bu cevabı yeterli
buldum ve geri çekilip elinden tutarak
arabaya yöneldim.Beni evime bıraktıktan
sonra evine doğru gitti.Kapıdan içeriye
girdiğimde bir duraksadım bugün
neler olmuştu öyle.İlk önce
Savaş sabah uyandığımda yanımdaydı
Sonra Nazlı'nın intihar ettiği haberini
alıp hastaneye gittiğimizde hamile
olduğunu öğrendik ve son olarak
benim miğdemin bulanmasıyla
Savaş'ın beni hamile sanıp test yaptırmam.
Resmen kabus gibi bir gündü.
Saatler bir türlü geçmiyor,oradan
oraya elimde kitapla geziyordum.
Elimde kitapla gezmeme bakmayın
sadece 5 sayfa okumuştum kitabı elime
aldığımdan beri.Sürekli aklımın bir köşesi
Savaşta bir köşesi de Nazlıdaydı.
Bize bir hafta boyunca nasıl bunları
söylemeden saklardı.Kitabı çok okumuş
gibi geri kitaplığıma kaldırdım.
Elime telefonu alıp instagrama girip
Savaş'ın profilindeki storylerine hayran
hayran bakmaya başladım.Gerçekte
görmesem bu sahte hesap bu kadar  yakışıklı olunmaz derdim. Storylerine
bakarken telefonum çalmaya başladı.
Arayan biricik sevgilim Savaştı,
hiç bekletirmiyim canım müstakbel
kocamı hemen açtım ânında.