OperAsYon''Ayza

(geçmiş 🖤)

Dedimki çok eskilerden bölüm yazayım. Arelin küçüklüğünü okuyalım ;)

***

Yalvarsam ağlasam kapansam dizine
Döner miyiz yine eski günlere..

( 14 Kasım 2000)

"Baba bugün beni okula sen bırakır mısın?"

"Bugün annen bıraksa olmaz mı güzelim"

"Ama baba, herkesin babası bırakıyor " arkadaşlarımın hep babası bırakıyordu ve benimde babamın bırakmasını istiyordum.

"Kızım , işe gitmem lazım ve biliyorsun okulun iş yerime ters düşüyor." Ama nasıl ters düşsünki

"Ama baba , alp arabada çok ağlıyor lütfen sen beni bırak bugün" babam bu dediğime hafif kıkırdamıştı.

"Kızım söz birdaki sefere ben bırakıcam ama bugün olmaz acilen gitmem lazım"
Gözlerim dolsa bile onayladım onu.

"Yine mi yeşil kıyafetlerinden giyeceksin"

"Evet , güzelim "

"Kıyafetlerini çok seviyorum banada alalım mı baba? Lütfennn" o kadar çok istiyordumki. O kıyafetleri çok güzel duruyordu. Ama babam hangi iş için giyiyorduki.

"Baba, sen hangi işe gidiyorsun?"

"Unuttun bakıyorum hemen.."

"Ama baba çok zor söyleniyor" bu dediğimde haklıydım çok zor söyleniyordu.

"Bordo bereli yani asker"

"Bardo perili mi ama baba senin kanatların yok"

"Hayır kızım öyle değil, hani bir tane asker abin vardı ya onun gibi işte" asker ne demekti ve ben 5 yaşında bir çocuğum nereden biliyim

"Aşkım farkındaysan o daha 5 yaşında askerin açıklamasını yapsan iyi olacak" annem gülerek söylemişti

"Unutmuşum ben onu. Bak şimdi güzelim askerlik çok kutsal bir meslektir. Sen burada rahat ol diye biz sizi koruyoruz hani süper kahramanlar var ya onlar gibi.
Ama bizim işimiz biraz zor çünkü sonunda gitmek var yani beni hiç göremeyede bilirsin.." çok üzülerek söylemişti bunu, hem askerler nere gidiyorduki bir daha geri dönemiyorlardı

"Ama baba neden sende babaannem gibi gidiceksin ben seni çok özlerim... Gitmessin dimi beni bırakmazsın sende"

"Ama kızım bazen gitmek gerekir ama söz ben herzaman yanında olacağım" ben babamsız yapamazdım tek neşe kaynağım oydu.

"Baba benn senin mesleğini hiç sevmedim"

"Güzel kızım , bunları daha sonra konuşuruz hadi okula"

***

"Anne babam neden beni okula bırakmıyor"

"Kızım babanın işleri çok yoğun olduğu için biliyorsun oda böyle olsun istemezdi"

"Ama ben babamı çok özlüyorum. Hatta Çarşamba günü okula arkadaşımı, babası getirmişti ve çok güzeller di bende öyle olmak istiyorum"

"Kızım söz bir daha ki sefere baban getirir seni doldurma güzel gözlerini." Ama babam hiç geri gelmezse? O zaman ne olacak? Ben babamsız dayanabilecek miyim?

"Ama anne , babam çok geç gelirse!" Annem biraz düşündü sanki yüzünde düşünce hissedilen acı gibi bir ifade vardı.

"Olurmu öyle şey annecim... Ne dedi baban, ben hep senin yanındayım unuttun mu?" Nasıl unutabilirimki o benim kahramanımdı beni güldürmeyi seviyordu.