"Sahiden iyi miyiz?
Hani bize her sorduklarında, konuşsak kelimeler dilimize takılacak gibi oluyor ya. Bir şeyler var aslında. Konuşacak, anlatacak, ağlaşacak bir şeyler var içimizde diye düşünüp, iyiyim deyip geçiyoruz ya.
Bilmiyorum.
Yüreğimizi alsak da geçsek bir aynanın karşısına ve sorsak kendimize dürüstçe, mertçe! Sahiden, iyi miyiz..
İnsan kendini ararsa bulurdu. Kendi içinde yatan ışıkları, illa karanlığı beklemeden de açığa çıkarmak mümkündü. İçinde yatan gücü, sevgiyi, saygıyı ve daha nicelerini... Yeter ki istesin. Yeter ki bir insan istesin.
Gözlerimi yüzümde hissettiğim Ferit'in küçük küçük buseleri ile açtım. Yavaşça bakışlarımı ona çevirdim.
"Günaydın," dedi. Gözüme gelen güneşi engellemek ister gibi Ferit'in gölgesine saklandım. Buraya bir perde almak şart olacaktı.
"Günaydın," dedim. Ferit geri çekildi.
"Sana kahvaltı hazırladım." dedi. Bakışlarımı tepsiye çevirdim. Kahvaltılık her şeyi koymuştu. Bakışlarımı üzerinde gezdirdim sonra. Jilet gibi bir takım geçirmişti.
"Bana kahvaltı yapmak için takım elbise giymen çok manidar." dedim gülerek. O da bana gülerek karşılık verdi.
"Kahvaltı hazırlarken bile takım elbise giyiyorum Seyrancım. Gör gör!" dedi bende kıkırdadım. "Ama sana değil bu takım." dedi bende kaşlarımı çattım.
"Kime?" dedim. O da ayağa kalktı.
"Başvurduğum şirket cvimi incelemiş. Ona çağırdılar." dedi. "Gitmem gerek, şans öpücüğü?" dedi. Gözlerini kapatıp bana dudaklarını yaklaştırmaya başladı bende gülerek yanağına hızlı bir öpücük kondurdum. "Ya Seyran ya! Biz liseli aşıklar mıyız, yanaktan öpücük ne?" dedi bende omuzlarımı silktim. O da çok üstelemedi. "Akşam alırım devamını." dedi gülerek.
"Hadi git git!" dedim elimi sallayarak. O da gülerek dudaklarından hayali bir öpücük yolladı. Bende hızla havada kapıp, dudaklarıma kondurdum. O gülerek odadan çıkarken bende arkama yaslanmış tepsiyi kucağıma alıyordum. Dış kapının sesini duyana kadar nefesimi tuttum. Dış kapıyı Ferit çekince ilgimi tepsiye verdim.
Ferit içine kahvaltılık her şeyi koymuştu. Üstüne üstlük omlet ve portakal suyu koymuştu. Kendi kendime gülerek kahvaltı ettim. Yalnız başıma kahvaltı yapmaya alışık değildim. Şanlı'ların konağında kahvaltı yapmazdım bile. Evlendikten sonra yalıda bile bir şeyler atıştırmak dışında düzgün bir düzenim yoktu. Ferit sayesinde sanırım aşacaktım. Çünkü eli lezzetliydi.
Kendimi kahvaltı yapmak ile oyaladıktan sonra tepsiyi alıp mutfağa girdim. Ferit kahvaltıyı lezzetli hazırlasa bile temizlik konusunda o kadar yetenekli değildi. Mutfağı biraz dağıtmıştı. Kendi kendime gülerek Ferit'in mutfağa bıraktığı dağınıklığı topladım. Yalıda bu tür işler yapmadığım için zaman geçmiyordu. Ama şimdi ilgileneceğim, zaman geçireceğim bir aktivitem vardı. Evimi temiz tutmak gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letavitsa | Yalı Çapkını
Hayran KurguWattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde! İki eliyle kulaklarını kapatmış, "Susun artık." diyordu. Odasında tek başınaydı, konuşan kimse yoktu. Hep bir konuşanı olsun istiyordu fakat içindeki ses bu çağrıya "Ne dilediğine dikkat et," de...