အဓိကဇာတ်ကောင်Shouအဖြစ်မှ ကြမ်းရမ်းတဲ့Gongဘဝသို့ : Myanmar Translation (Unicode)

Part - {89}

ဘာလို့ သူက လူတိုင်း သိနေနိုင်တဲ့ အရာကို မသိရတာလဲ? သူကိုယ်တိုင် ကြုံခဲ့ရပြီးပြီ ဆိုမှတော့ ဘာလို့ ဇာတ်ကြောင်းကို ပြန်ကျော့ဖို့ ကြိုးစားနေရတာလဲ?

ဇာတ်ကြောင်းမြုပ်ကွက်တွေတော့ ပေါ်မလာခဲ့ဘူး။ အီဗန်က ကျွန်တော့်ကို အမူအရာမဲ့တဲ့ မျက်နှာထားနဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူ ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးခဲ့ဖူးတဲ့ အရာတစ်ခုကို ကြုံတွေ့နေရသလိုမျိုး။ ကျွန်တော် အီဗန်ကို အဲဒီ့လိုမျိုးနဲ့ လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လည်ပင်းနားမှာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ခပ်နွေးနွေး ခံစားချက်က ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ တစ်ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ဝေဝေဝါးဝါး ရယ်သံတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရတယ်။

“အဲဒီ့လို စကားတွေ မပြောနဲ့တော့”

“တကယ့်လက်တွေ့ကနေ ရှောင်မပြေးပါနဲ့ အီဗန်။ မင်း သိပါတယ်။”

အီဗန်က ခေါင်းမော့လာပြီး အဖြူရောင် မျက်နှာကျက်ကို ကြည့်နေရာကနေ အမူအရာက မှောင်မိုက်လာတယ်။ ကျွန်တော် မျက်တောင် တစ်ချက်ခတ်လိုက်ချိန်မှာပဲ တစ်စုံတစ်ခုက ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို လာထိသွားတယ်။

“ဟမ် နေအုန်း!”

ဒါပေမဲ့ အီဗန်ကို တားဖို့ အချိန်မရှိခဲ့ပဲ နှုတ်ခမ်းချင်း ပွတ်တိုက်သွားတယ်။ အီဗန်က ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို ပိတ်ကာချင်ခဲ့သလိုမျိုး နမ်းရှိုက်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် တစ်ခုခု ပြောဖို့ ကြိုးစားလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်လျှာက ရစ်ပတ်ခံလိုက်ရပြီး အသက်တောင် မရှူနိုင်တော့တဲ့ အထိ ဖြစ်သွားရတယ်။ ကျွန်တော် လွတ်မြောက်ဖို့ ရုန်းကန်နေတုန်း အီဗန်က ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ထိတွေ့နေရာက ရပ်တန့်မသွားဘူး။

“ဒီနှုတ်ခမ်းတွေက။”

“အီဗန် ငါ…”

“စကားလှလှလေးတွေပဲ ပြောရင် တော်တော် ကောင်းမှာပဲ။”

ကျွန်တော့်နား,နားမှာ ခံစားလိုက်ရတဲ့ လေငွေ့တွေက ကျွန်တော့်နားကို လျက်နေသလို ခံစားရတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်က ပူလောင်နေပေမဲ့ အီဗန့်မျက်လုံးတွေကတော့ ရေခဲထက်တောင် အေးစက်နေခဲ့တယ်။ ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အာရုံခံနိုင်စွမ်းတွေကြောင့် အဝတ်တွေချင်း ပွတ်တိုက်သွားသံကတောင် ဆူညံသံတွေအဖြစ် ကြားနေရတယ်။ အီဗန်က ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း နမ်းလာတိုင်း ကျွန်တော့်အဝတ်တွေ တွန့်ကြေကုန်ရစမြဲပဲ။