အဓိကဇာတ်ကောင်Shouအဖြစ်မှ ကြမ်းရမ်းတဲ့Gongဘဝသို့ : Myanmar Translation (Unicode)

Part - {93}

ကျွန်တော့်လျှာက ဖိခံထားရပြီး အီဗန့်နာမည်ကိုတောင် သေချာ မပြောနိုင်တော့ဘူး။ အီဗန်က ကျွန်တော့်အသံကို လုံးဝ ထွက်မလာအောင်လို့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်တစ်ခုလုံးကို သူ့လက်နဲ့ ပိတ်ထားဖို့ ကြိုးစားနေသလိုပဲ။ အဲဒီ့နောက် နောက်လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်လည်ပတ်နားကို အသာရစ်ပတ်လာတယ်။ လည်ပတ်အလယ်နားမှာ ဆွဲထားတဲ့ ဆွဲသီးလေးကလည်း အသံလေး ထွက်လာတယ်။

“ငါ ဟေးလ်ကို ဘယ်လို ဆက်ဆံရမလဲ မသိတော့ဘူး။ ဒါက မှန်လား၊ မှားလားတောင် မသိတော့ဘူး။”

ကျွန်တော့်ပါးစပ်က ပိတ်ခံထားရလို့ ဘာမှ မပြောနိုင်တော့တာကို အီဗန်က ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ပြောလာပြန်တယ်။ အသက်ရှူရ အနည်းငယ် ခက်လာတာမို့ နီရဲလာတဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာနဲ့ ဆန့်ကျင်စွာပဲ အီဗန့်မျက်နှာက ဖြူဖျော့လာတယ်။

“ငါတို့တွေ အချိန်တွေအကြာကြီး ဒီလိုအခြေအနေမျိုး ဖြစ်လာဖို့ စောင့်နေခဲ့ကြတာလို့ ပြောရင်တောင် မလွန်ပါဘူး ဟေးလ်”

အီဗန်က သူ့စိတ်ထဲက ကွက်လပ်နေရာကို ဖြည့်ဖို့ ကြိုးစားနေသလိုမျိုး ကျွန်တော့်ဆီကနေ အကြည့်မလွှဲသွားခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော်ကောပါပဲ။ ကျွန်တော့်အကြည့်တွေကလည်း သူ့အကြည့်တွေနဲ့ တွယ်ညှိနေတာပါပဲ။ ညှိုးနွမ်းနေတဲ့ အနက်ရောင်မျက်လုံးတွေက ပြိုလဲနေကြတယ်။

“ဒါပေမဲ့ ဟေးလ် ငါ ဟေးလ်နဲ့ ဒီလို အခြေအနေမျိုး မဖြစ်ချင်ဘူး။”

နောက်ဆုံးတော့လည်း ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားတဲ့ လက်က ပြန်ထွက်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို ရစ်ပတ်ထားတဲ့ လက်ကလည်း ဖယ်ခွာသွားတယ်။ အီဗန်က ကျွန်တော့်ပုခုံးကို တုံ့ဆိုင်းမှုမရှိ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ကျွန်တော့်လည်ချောင်းကို ရှင်းလိုက်ရတယ်။ သူက သူ့လက်ကို လွှတ်လိုက်ရင် လဲကျသွားမဲ့အလား၊ ကျွန်တော့်ပုခုံးကသာ တစ်ခုတည်းသော အထောက်အပံ့လိုမျိုး ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ကိုယ်ကို ကွေးထားတယ်။

“အခုတော့ ငါ့အတွက် ဟေးလ်နဲ့အတူ ရှိနေဖို့ဆိုတာက အမှားအယွင်းတစ်ခုလို ခံစားနေရပြီ။”