31.12.2022 AKŞAM
"Hadi kızım çıkmıyor muyuz?"
"Geliyorum anne." Evet bu gece yılbaşı gecesiydi ve ben ailemle kendi şirketimin partisine gidiyordum. Ellerim heyecandan tir tir titriyordu. İlk defa böyle bir kutlama yapıyordum.
Üzerimde pembe renk ağırlıklı olan uzun bir elbise vardı. Ayağımda siyah topuklu botlar bana uyum sağlıyordu. Merdivenlerden inerken annemin hayranlık dolu bakışlarını üzerimde hissediyordum.
"Çok güzel olmuşsun canım kızım."
"Teşekkür ederim anne, sen de çok güzel olmuşsun." Annemin üzerinde de mavi bir bluz ve etek vardı.
Salondaki ablamla göz göze geldik. Pijamalarıyla koltukta oturmuş içindeki kıskançlık yüzüne yansır şekilde bizi izliyordu. Onunla daha fazla göz teması kurmamak için anneme döndüm.
"Babam nerede?"
"Arabada bizi bekliyor. Bekletmeyelim."
"Şoföre ne oldu anne?"
"Baban bugün bütün çalışanlara izin verdi. Hadi artık çıkalım."
"Tamam anne." dediğimde aklım ablamdaydı. Tekrardan arkamı dönüp baktığımda bize bakmadığını fark ettim. Önüme döndüm ve evden çıktım.
...
Araba durduğunda şirkete vardığımızı anladım. Arabadan ilk babam indi ve annemin kapısını açtı. Daha sonra benim kapımı açarak arabadan inmemi sağladı. Annem ve babam birbirine eşlik ederken ben de önde onlara eşlik ediyordum. Birlikte asansöre bindik ve teras katına çıktık. Asansörden indiğimizde terasa baktım ve her şey o kadar müthişti ki gözlerimi alamıyordum.
Misafirler masalarına yerleşmişti. Garsonlarımız ikramlarına başlamıştı bile. İnsanlar sohbet ediyor ve ortamın güzelliğine bakıyorlardı.
Misafirlerin arasında koyu kumral saçlarıyla herkesin dikkatini çekebilecek potansiyele sahip bir adamla göz göze geldik. Ne tesadüf ki o da bana bakıyordu. Daha fazla onunla göz göze gelip dikkat çekmemek için bakışlarımı kaçırdım.
Annemi ve babamı kürsünün karşısındaki bizim için ayrılmış olan masaya yerleştirdim. Onlardan uzaklaştıktan sonra gözlerim Nihan'ı aradı fakat bulamadım. Geri geri ilerlerken bir anda birine çarptığımı fark ettim. Telaşla arkamı döndüğümde bu adamın bir az önce göz göze geldiğim kişi olduğunu anladım. Aramızda bir adımlık bile bir mesafe yokken o düşmemem için bir eliyle belimi kavrarken diğer eliyle sağ kolumu tutuyordu Yakından gözlerinin ela harelere sahip olduğunu görmek çok daha kolaydı. Kirpikleri gözlerinin üzerinde ahenkli bir şekilde duruyordu ve ben tanımadığım ama beni kendisine hayran bırakan bu adamın kollarındaydım. Kendimi bir şekilde bu etkiden kurtarıp Nihan'ı bulmam gerekiyordu. Kendimi geriye çektim.
"Çok pardon. Ben birini arıyordum da sizi fark etmedim." Ela gözleriyle bana baktı ve samimiyetle gülümsedi.
"Sorun değil. Ben de sizi fark etmedim diyeceğim ama bu yalan olacak." Nasıl yani o şu an tesadüfen yanımda değil miydi? Ya da o da benden mi etkilenmişti?
"Nasıl yani anlayamadım?"
"Etkilenilmeyecek bir kadın değilsiniz. Bu yüzden sizi fark etmek zor olmadı." Yüzündeki çapkın gülüşü saklayamıyordu. Daha doğrusu saklamak işine gelmiyordu.
"Benim gitmem lazım." dediğimde aceleyle terasa çıktım ve Nihan'ı karşımda buldum.
"Neredeydin Nihan? Seni arıyorum saatlerdir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Defne
Novela JuvenilDefne kendi kurduğu reklam şirketinin patronudur. Evinin ikinci ve son çocuğu olan Defne ablasının kıskançlık dolu hislerinin etkisinde büyümüş ve başarılı bir çocuk olduğu için rekabet duygusuna alışık bir kadındır. Defne şirketini geliştirmek içi...
