KUĞU GÖLÜ BALESİ

EVLENİYORUZ

Bölüm için şarkı önerileri :

Esin Engin : Sevdim Bir Genç Kadını

sertab Erener : Yanarım

____________________________________

Geçirdiğimiz hafta sonu tatili bana o kadar iyi gelmişti ki kendimi tamamen yenilenmiş gibi hissediyordum. Dün akşam üzeri İstanbul'a geri dönmüştük. En kısa zamanda da bu evlilik konusunu ailelerimize açmaya karar vermiştik. Bizimkilerin her daim yanımda olacaklarına emin olsam da daha bir kaç hafta önce iptal edilen düğünüm yüzünden Yusuf'a aşık olarak evlenmek istediğime inanmayacaklardı. Çünkü bir önceki ilişkimde dillere destan bir aşk üzerine kurulmuştu. Sonu ise malum.

Sırf bu nedenlerle Yusuf dilersem bir süre bekleyebileceğini söylemişti ama bunu da ben istemiyordum sanırım. Bir an önce Duru konuşsun istiyordum. Çünkü bana anne demesi hoşuma gitmişti. Gerçi bu yalan evliliğimiz son bulduğunda üzülecekti hatta belki ömür boyu beni affetmeyecekti ama olsun. Büyüdüğünde bizi anlayacağından eminim.

-Güneş? Annem odamın kapısına yaslanmış merakla yüzüme bakarken devam etti,

-Ne oluyor kızım? Dün geldiğinden beri odana kapandın. Bir sorun mu var?

-Yok anne. Yorgundum sadece. Gelirim şimdi yanınıza. Diyerek onu geçiştirdim. Annem sözlerime pek inanmasa da üstelemedi. Ve aşağı indi.

Gerçekten de odama kapanmaya devam edersem şüpheleri artacaktı. Belki sırf bu yüzden belki de aklımı kasıp kavuran onca düşünceden kaçmak istediğimden, uzandığım yataktan kalktım. Üzerime ince bir hırka geçirerek aşağı indim. annemler salonda oturuyordu. Hiç bir şey söylemeden küçükken yaptığım gibi annemle babamın ortasına oturdum. Başımı annemin dizlerine yaslayıp derin bir nefes aldım. Annem sorgulamadan saçlarımı okşamaya başlarken babam kendini hazırlar gibi televizyonu kapatıp bana döndü.

-Bak sen bak kızım bize mi sığınmış yine? Dedi. Küçükken ne zaman bir sorunum olsa böyle yapardım. Ve babamda hep aynı ses tonuyla beni şımartırdı.

-Anlatacak mısın artık annecim ne olduğunu?

-Bir şey var aslında. Ama ben nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Dedim.

-En başından başlamaya ne dersin?

-Korkuyorum. Sizin kızmanızdan korkuyorum.

-Neden kötü bir şey mi yaptın?

Annemin dizlerinden kalkıp arkama yaslandım. Stresten ellerim terlemişti. Avuçlarımı dizlerime silerek kurutmaya çalıştım.

-Hayır. Aslında kötü bir şey değil. Ama ne biliyim bu kadar çabuk olması yanlış anlaşılırım diye korkuyorum.

-Bebeğim bize her şeyi anlatmadan bilemeyiz ki?

Derin bir nefes aldım ve artık ne olacaksa olsun diyerek bodoslama konuya daldım.

-Ben aşık oldum. Dedim. Tabi olayı biraz yumuşatıp değiştirmekten zarar gelmezdi. Annemlerden tek çıt gelmezken devam ettim.

-Biliyorum henüz bir hafta önce bir başkasıyla düğünüm varken şimdi karşınıza geçip aşık oldum demem saçma ama gerçek. Ve biz evlenmek istiyoruz. Diye de ekledim.

Sessiz geçen bir kaç dakikanın sonunda babam konuşmaya başladı.

-Aşık olman ve hatta evlenmek istemende yanlış bir şey yok Güneş. Ama senin de söylediğini gibi bir hafta... Bir kaç gündür tanıştığın biriyle evlenemezsin. Dedi. Bana adımla hitap ettiğine göre işte şimdi başlıyorduk.