Dream Sphere/YeonBin ✓

14

14.BÖLÜM

En güzel kıyafetlerimi giymiş,en güzel saatimi takmış,saçımı en güzel şekilde yapmış dün kendi ellerimle temizlediğim koltukta aynada kendimi inceleyerek Beomgyu'nun hazırlanmasını bekliyordum.Gece onlarda kalmıştım.Akşam alışveriş yapmıştık bugünkü sergi için.Kahverengi bir ceket,kahverengi bir pantolon ve düz beyaz bir tişört almıştım.Sergiye layık bir kombin yapmıştım Beomgyu'nun fikirleriyle.Annem Beomgyu ile nasıl bu kadar kısa sürede can ciğer olduğumu merak ediyordu.Kendi araları bile şekerrenkti bize nazaran.Nerde bilecek aynı kaderi yaşadığımızı?

Beomgyu da hazırlanıp yanıma geldiğinde oturduğum koltuktan ayağa kalkıp Beomgyu'yu inceledim.

"Nasıl olmuşum ama?"

Beomgyu hiç görmediğim kadar şık olmuştu.Kombinlerimiz tamamıyla aynıydı.Sadece onun ceketi ve pantolonu açık maviydi.Adeta bir prensi anımsatıyordu.Eminim ki yolda yanımdan geçen öylesine bir insan olsa arkamı döner tekrar bakardım.Taehyun çok şanslıydı.Benim gibi.Ben de şanslıydım,Soobin için.Bugün Soobin'i göremeyeceğimi bilsem de Taehyun orda olacaktı,ona ulaşmam için gereken kişi Taehyun'dı.

"Prens gibi olmuşsun."

"Bana diyene bak,sen de öylesin.Çıkalım hadi."

Çocuk gibi koşar adımlarla Beomgyu'nun peşinden gittim.Anahtarla birkaç adım uzaktan arabasını açıp centilmenlikle binmem için ön koltuğun kapısını açtı benim için.

"Çok centilmensiniz.Eminim Taehyun bayılacaktır."

"Zamanında nasıl etkiledim sanıyorsun?Sen ne yaptın da Soobin'i etkilediysen..."

O da ön koltuğa oturduğunda arabayı çalıştırdı ve yan gözle arada bana bakarak sorduğu soruyu sürdürdü.Başta şaka olduğunu sanmıştım ama...

"Ciddiyim...Soobin zor bir çocuktur.Nasıl etkiledin onu?"

Camdan dışarıya bakarak içime dolan hasret hissini bastırmaya çalışarak yanıtladım Beomgyu'yu.

"Kendim gibi davrandım sadece.İnanabiliyor musun?İlk kez bir insan beni olduğum gibi sevdi.Normalde ya arzularlar ya da nefret ederler ama asla sevmezler."

"Sen öyle san. Ben seviyorum seni."

"Bak, utandırma beni. Aklıma gelmişken ayıp olmazsa sorayım, sen sadece ressamlık yaparak bu kadar zengin olamazsın."

"Zengin değilim."

"Araban var."

"Üniversite okuyorum.Bursu falan var,bilirsin."

"Yeme beni,hangi burs yeter araba almaya?Senin yaşındakiler makarnayla besleniyor."

"Fransa'da kazanıp biriktirdim.Ressamlığı hafife alma.Bir tabloyu bile ne kadara satıyordum ben orda."

"İkna oldum madem."

Varacağımız yere kadar Beomgyu'nun açtığı Mozart parçalarına maruz kaldım.Döndüğümden beridir kendi irademle elektro gitar dışına şarkı açıp dinlemesem de arabamda rock dinlemeyi tercih ederdim.

"Vardık,atla aşağı."

"Kapımı açmayacak mısın?"

"İyice alıştın bakıyorum, Soobin'in yapsın."