Melezler Okulu-4:Ateş Çemberi

☀️ Olayları Düzeltmek 🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru var,Geçen Hafta bölüm atmamamın sebebi.Geçen Hafta bölüm atmadım çünkü Vize Sınavlarım başlamıştı ve o yüzden bende yeni bölümü biraz geciktirmek zorunda kaldım

Daha önce de söylediğim gibi,Sınavlarım veya Özel bir durum olmadığı sürece,kitap bitene kadar yeni bölümler her çarşamba günü sizlerle birlikte olacaktır

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim.Herkese iyi okumalar diliyorum.Sizleri seviyorum

Yazarınız
Dilara

Eclipse'in ağızından;

Evimin tam önüne geldiğimde bir süreliğine durdum.Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım

Eve girmem ve sabah yaşanan şeyleri Goldie'ye açıklamam gerek çünkü bu sabah pek fazla normal bir biçimde ayrılmamıştık ve onu biraz üzmüştüm

Onu o şekilde üzgün görmek kalbimi parçalamıştı ancak o esnada,kafam Müdür John'da olduğundan bu konuyu pek fazla düşünmemiştim

Derin aldığım nefesimi verdikten sonra gözlerimi açtım ve dış kapının kulpunu çevirerek yavaşça kapıyı açtım.Kafamı içeriye doğru uzattığım,Goldie'nin bulaşıkların tozunu aldığını gördüm,arkası dönük olduğundan yüz ifadesini göremiyordum ama üzgün olduğuna adım gibi emindim

Goldie fark etmesin diye kapıyı yavaşça açtım.Uzaktan gören sanki çok kötü bir şey yapmışım da Annemin gazabından kurtulmak için kaçmaya çalıştığımı zannedecek

Bir rüzgar gibi şipşak içeriye doğru girdim ve kapıyı sessizce kapattım.Bu esnada ise göz temasımı Goldie'den kesinlikle ayırmamıştım

Kapıyı kapattıktan sonra ise yavaşça Goldie'ye doğru yanaştım ve arkasından yavaşça ona doğru sarıldım.Tabii bu hareketim ani olduğundan Goldie ilk başta biraz affalladı ama sonrasında ise kafasını hafiften yukarıya doğru kaldığında ona sarılanın ben olduğumu gördü ve hafiften gülümsemeye başladı

"Ah! Eclipse! Hoşgeldin! Ne zaman geldin? Geldiğini bile görmedim?"dedi neşeli bir sesle ancak her zaman ki neşeli sesinin aksine bu neşeli sesi biraz daha soluk çıkıyordu

Ona sarılmayı kestim ve birkaç adım uzaklaşarak ona doğru gülümsemeye başladım

"Şey,ben geleli bir 5 saniye olmuştur muhtemelen"diye bir şeyler geveledim.Sonrasında ise hızlıca kendime gelerek daha ciddi bir şekilde konuşmaya başladım

"Seninle sabah yaşanan olay hakkında konuşmak istiyorum.Sabah paldır küldür çıktım ya işte sana bunun amacını söyleyeceğim"dedim aşırı ciddi bir sesle

Goldie ilk başta biraz affallamış olacak ki gözlerime bön bön bakmaya başladı,sonra aniden kendine gelerek

"Tabii,Tabii! Konuşalım,Hadi gel adaya geçelim"dedi Goldie ve mutfağın her zaman tam ortasında duran adayı gösterdi

Ben,mutfak tezgahının hemen önüne,Goldie ise salonun hemen önüne bir tane sandalye çekmiş ve ikimiz de oturarak birbirimize doğru bakıyorduk.O esnada ise adanın üzerinde duran neredeyse 6 tane boş turşu kavanozunu gördüm,Evet ilk anormali Goldie'nin ta kendisiydi. Çünkü Goldie tanıştığım günden beri Goldie'in bırak 6 tane turşu kavanozunu bitirmeyi yemek yediğini bile görmemiştim

Ancak bu detaya sonradan değinecektim şu an bütün olayları açıklamam gerekiyordu

Goldie,gözlerimin içine bakıp benden bir şey söylememi bekleyince dayanamadım ve konuşmaya başladım

"Dün akşam Yeni Ay bana bir Kehanet verdi.Bu kehanette evreni neredeyse yok edebilecek bir olaydan bahsetti ve bu olayı fark edebilmem için çevredeki anormalilere bakmam gerektiğini söyledi.Bu anormaliler sanırsam güçlerimiz ile alakalı bir şey olması gerekiyor,Yani en azından benim çıkarım böyle sonrasında ise bu olayı, Müdür John konuşmak için Aslında o kadar apar topar dışarı çıktım ancak Gel gör ki Müdür John bana doğru düzgün bir yanıt bile vermedi Hatta beni geçiştirdi bile"diye bir solukta anlattım

Goldie,ben cümlemi bitirmez hafiften kıkırdadı ve sonrasında ise sol kolunu uzatarak sağ omuzumu tuttu ve bana doğru hafiften gülümsemeye başladı

"Açıkçası şu ana kadar pek bir anormali bulamadım.Burası hariç"dedim son cümlemi söylerken ise bakışlarımı adının üzerinde duran boş turşu kavanozlarına doğru çevirmiştim.Benimle birlikte Goldie'de şaşkın bir biçimde turşu kavanozlarına doğru bakmaya başladı

"Ah! Turşu kavanozları nedendir bilmiyorum ama kendimi son zamanlarda fazlasıyla aç hissediyorum"dedi Goldie sakinlik ve şaşkınlık arasında gidip gelen bir sesle

Ona doğru döndüm

"Sen...Hiç yemek yiyiyor musun? Ya da hiç acıkıyor musun?"dedim şüpheci bir sesle

"Yıldız Formumdayken evet,Acıktığım zamanlar oluyor tabii ki de.Isı ve Işık için Yıldızlarda beslenmek zorunda.Her  ne kadar bunu insalar veya canavarlar bilmese de bu doğru.Sizlerden gizlice,Diğer yıldızlardan enerji ve ısı topluyorum ve bunu o kadar hızlı yapıyorum ki sizlerin ruhu bile duymuyor ama şu an yaşadığım? Bu açıkçası benim için bile garip geldi,çünkü genellikle sadece enerji yerim.Normal insan veya canavar yiyecekleri benim için bir Isı veya Enerji kaynağı değildir"dedi Goldie

Bir süre boyunca golde hiçbir şey demeden sadece ileriye doğru baktı sonrasında ise saniyesinde kendine gelerek bana doğru döndü

"Açıkçası Sen söyleyene kadar bu durumu fark etmemiştim bile"dedi Goldie

"O zaman,Bu seni benim karşılaştığım ilk anormali mi yapıyor?"dedim sakince

Goldie hafiften gülümsedi ve elini yavaşça benim omzumdan çekti ve ellerini masanın önünde birleştirerek sadece yavaşça kafasına olumlu anlamda salladı

Açıkçası tırtmamıştım Çünkü Zaten başımıza geleceğini biliyordum goldü Sadece bu anormali arayışındaki ilk vakam olmuştu biliyordum ki zaman içinde bu anormaliler git gide artacaktı

Ve cesur olarak bu duruma hazırlıklı olmam gerekiyordu...Kendi psikolojim ve güçlerimizi iyiliği için bunu yapmam gerekiyordu

...