[KP]ช่วยด้วยครับผมเผลอรักน้องรหัส (yaoi)

พบเจอ [ตอนที่1]

[KP]ช่วยด้วยครับผมเผลอรักน้องรหัส(yaoi)

ตอนที่ 1 พบเจอ

#โย

"ไม่ทันล่ะโว้ยยยยย สายแล้วสาสสสส

เพราะแกคนเดียวเลยไอ้ทิศ!!!"

ผมที่วิ่งอย่างกระหืดกระหอบยกกระเป๋าฟาดใส่เพื่อนสนิทอย่าง'ทิศ'ที่เป็นสาเหตุทำให้ผมมาสาย

"ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่ะ!!!ว่ายัยนั่นจะกัดเราไม่ปล่อย ว้อยยยยเลิกทำร้ายร่างกายฉันสักที!!"

"มึงมันสมควรโดนว้อยยย ตายซ้าาา การเปิดเทอมวันแรกของการเรียน ปี 1 ต้องจบลงด้วยการมาสายแล้วถูกทำโทษหรอว่ะ~~!!!"

"แต่เมื่อคืนคุณเพื่อนยังสนุกกับสาวคนนั้นไม่ใช่หรอ -.,- "

"เมื่อคืนส่วนเมื่อคืน วันนี้ฉันถูกทำโทษแกตายแน่!!! ไอ่ทิศ!!"

....

.....

......

20 นาทีต่อมา

.......

........

.........

ทางฝั่ง รุ่นพี่รหัสที่รอรุ่นน้องรหัส

ชายหนุ่มร่างสูงราว 187 ซม. ใบหน้าคมคาย ดวงตาสีม่วงแกมน้ำเงิน คิ้วและสันจมูกได้รูปที่สวยงามกับใบหน้า ทรงผมไฮไลท์ดำน้ำเงินสอยประต้นคอยิ่งช่วยขับความมีเสน่ห์ดึงดูดน่าหลงไหลและคำว่าหล่อกระชากใจผู้หญิงได้อย่างดี ถึงแม้เขาจะดูนิ่งและเข้าถึงยาก แต่ความจริงเขาเป็นคนที่เป็นมิตรมากพอตัว

  แต่เป็นเพราะเขาถูกเพื่อนบังคับให้แต่งตัวอย่างนี้บ้าง เผื่อน้องรหัสที่เป็นผู้หญิงจะได้ไม่ผิดหวัง

แต่กลายเป็นว่า

'น้องรหัสต้องเงิบแน่ๆว่ะครับ'

'แต่งแบบนี้มีแต่คนมองด้วยสายตาแปลกๆทั้งนั้นเลย =_='

ก็ชุดที่เขาใส่ เป็นชุดมาสคอตของมหาลัยที่เป็นช้างน้อยตัวใหญ่ๆสวมทั้งตัวซะนี่!!!!

ซึ่ง..ก็ทำให้เขาเหนื่อยใจพอสมควร =_=

"แล้วงี้น้องรหัสนั่นจะตามหาเราเจอไหมล่ะ =_="

เขาบ่นพึมพัมใต้หัวมาสคอตอันใหญ่เทอะทะ

และปราบตาอันคมกริบใต้หัวมาสคอตอย่างดุจพินิต

"คนอื่นๆก็เริ่มรู้จักน้องรหัสตัวเองแล้วนี่หว่.."

"พลั๊ก!!"

แต่ไม่ทันที่เขาจะเอ่ยจบ ก็มีคนพุ่งมาชนเขาด้วยความไวอย่างแรงท่าทางดูรีบร้อนเหมือนไปทำความผิดแล้วหนีอย่างไงอย่างงั้น

"อ๊ะ!!! ขอโทษครับ!!! เจ็บตรงไหนรึป่าว!!?"

ชายหนุ่มร่างสูงเพียง 175 ซม. เอ่ยขอโทษตัวมาสคอตที่สวมชุดเกะกะและดูหนักอย่างเป็นกังวลและเสียเซฟ

"อา ไม่เป็นไร" เจ้าของร่างที่อยู่ใต้ชุดมาสคอตตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ดูถ้าคนตรงหน้าจะรู้สึกผิดเอามากๆ

เขาสำรวจดูจากคนตรงหน้าน่าจะเป็นรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่แล้วดูเหมือนจะมาสาย

"รีบไปไหนล่ะ ถึงได้วิ่งชนคนนั้นคนนี้ไปทั่วน่ะ"

เขาถามเพื่อความแน่ใจและให้อีกฝ่ายคลายกังวล

"เอ่อ..พอดีผมมาสายน่ะแหละครับ 5555"

อีกฝ่ายตอบเขาอย่างยิ้มๆปนหัวเราะตนเอง

"อ่อ..ตามหาพี่รหัสอย่างนั้นสินะ"

ผมถามพลางพยุงชุดหนักๆตัวเองขึ้นยืน

"อาใช่ล่ะครับ..ว่าแต่พี่พอจะรู้จักไหมครับ?"

"อืม..ก็ไม่แน่ใจสิ ว่าแต่พี่รหัสของน้องชื่ออะไรงั้นสิ?"

"โฮตารุ เคตะ ครับ!"

!

...เอ๊ะ...อ้าว..เด็กนี่น้องรหัสผมนี่หว่า!

ถ้าอย่างนั้น...หึหึหึ

"นายรู้กติกาพี่รหัสน้องรหัสแล้วใช่ม่ะ?"

"ก็ใช่ฮะ"

"ข้อที่ 5 เขาว่าไงนะ?"

"เอ..."

น้องรหัสตรงหน้าผมหยิบคู่มือเล่มบางที่เหน็บมากับกระเป๋าด้านหลังออกมาดู และอ่านอย่างชัดถ้อยชัดคำ

"ถ้าพี่หรือน้องรหัสฝ่ายใดรู้ตัวตนของพี่,น้องรหัสก่อน จะเป็นฝ่ายชนะ ใครแพ้ต้องทำตามผู้ชนะครับ...มันทำไมหรอครับ?"

"น้องแพ้แล้วนะ เซสึกิ โย :) "

"=[]=!!!!!!"