Zawgi(အပိုင်း၁)

86 2 0
                                    

နက္ျပာေရာင္ SUV ကားတစ္ဆင္းက သူႏွင့္ဟက္စပ္မႈမရွိသည့္အရပ္ေဈးတန္းတစ္ေနရာသို႔အရွိန္ျဖင့္ထိုးရပ္သည္။ ေဈးတန္းက်ဥ္းထဲရွိလူအမ်ားရဲ႕ မႈန္ကုပ္ကုပ္အၾကည့္ေတြကိုခံယူေနရေသာ္လည္း တျခားေနရာသို႔ေျပာင္းရပ္မည့္ပုံမေပၚ။

မၾကာခင္ပဲ ထိုကားအတြင္းမွ ဆင္းလာသည့္မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အသားဆိုင္ခပ္ေသးေသးရွိမိန္းမႀကီးမွာပ်ာယာခတ္သြားသည္။

ေနကာမ်က္မွန္ကိုခပ္ဆင္းဆင္း ႏွာရိုးေပၚပင့္တင္၍ေလွ်ာက္လာသည့္သူမ။ အသက္ငယ္ေသာ္ျငား အမ်ားရွိန္သည့္ဩဇာတစ္ခုေတာ့ရွိသည္။

ႏြေပူပူအလယ္မွာ အညိုေရာင္တီရွပ္ပြပြႏွင့္ေပါင္လယ္မွ်ရွိေသာ အျဖဴေရာင္ေဘာင္းဘီပြကိုဝတ္ထားကာ၊ ဂြမ္းထိုးဖိနပ္အညိုေရာင္ကိုဆင္ျမန္းထားသည္က ခပ္ေသးေသးခႏၶာကိုယ္ႏွင့္လိုက္ဖက္လွသည္။

အေရွ႕ရွိ အစိုးမရျဖစ္ေနသည့္အသားသည္မိန္းမႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ခပ္ေထ့ေထ့ရယ္လိုက္သည့္အခါ'က' သ႑ာန္ေသြးဥေရာင္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကေကြးၫြတ္သြားသည္။

" ဗ်ိဳ႕...အန္တီျမင့္ ဒီေန႕ေရာင္းေကာင္းေနပါေရာလား၊ ဝယ္သြားတဲ့လူေတြမွအားႀကီးပဲ။"

" ဆန္း..ဆန္းၿမိဳင္ အန္တီမေန႕ကသမီးဆီလာေတာ့မလို႔ပဲ ဒါေပမဲ့...."

ခ်ထားသည့္ၾကက္ရင္အုံတြဲေတြကိုလိုက္ၾကည့္ရင္းေျပာေတာ့ အန္တီျမင့္ထံမွ ခယသည့္ေလသံထြက္လာသည္။သို႔ေသာ္ ဒါေပမဲ့ ဟူေသာဆင္ေျခ၏လမ္းစကိုျမင္သည့္အခါ ေနကာမ်က္မွန္ကိုခြၽတ္ကာ မ်က္လုံးလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။

" ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေျပာမေနခ်င္တာမလို႔ အခုအတိုးဖဲ့ဆပ္လိုက္။"

" အတိုးကေလ အန္တီ့သားေလးျပန္လာမွေပးလို႔မရဘူးလားဟင္၊ နည္းနည္းမဟုတ္ပဲတစ္ဝက္ဆပ္မွာပါ။"

အန္တီျမင့္က အသားငါးဗန္းေတြအေပၚယက္ေတာင္ျဖင့္ခတ္ရင္းေျပာသည္။ ဝယ္သူတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စေရာက္လာတာမို႔စကားခဏရပ္ထားေပးလိုက္၏။

ထိုဝယ္သူေတြျပန္သြားမွသာစကားဆက္သည္။

" မေပးတာဘယ္ႏွရက္ရွိၿပီလဲ၊ ကြၽန္မလည္းအဲဒီ့ပိုက္ဆံေတြကိုေငြတြင္းထဲကႏွိုက္လာတယ္မ်ားထင္ေနသလားအန္တီျမင့္။ တစ္ဝက္ေတြဘာေတြကေနာက္မွ.....အရင္ဆုံးအတိုး၆သိန္းေပးလိုက္။"

(မမရဲ့ရာဇ)Where stories live. Discover now