LOVE IS NOTHING

LIN2: XVIII

UPDATE: 05. 29. 15

Lin: I like him, I like you. I like Kenken, Kapre, Kuya, Ram, Espiritu ng tulay, Boy Baho and Harvey.

Dice: tsk, play safe!

Lin: sus, ikaw sinong crush mo?

Dice: nobody but you.

Sinimangutan ko sya.

Dice: what? It's true. I'm not gay enough to deny it. Its just a crush anyways.

Lin: defensive.

Dice: whatevs Pauline.

Lin: nagugutom na 'ko.

Dice: let's eat.

Habang hinahatak nya ako papuntang kusina, pinagpatuloy ko lang ang kwento ko.

ㅡ

Nagpakabusog kami ni Dan noong late na hapunan namin. Pagkatapos namasyal kami sa infinity pool nila habang nilalaklak ang smoothie na binibigay nung mga katulong.

Pagkatapos sa pool ay dinala naman ako sa tree house. Pinaupo nya ako dun sa beanbag.

Dan: nung nasa rehab ako, pinuntahan ako ni Hunter.

Ang ulo ko na papaling-paling sa paligid ay parang nahinto nalang dahil sa sinabi nya.

Dan: sabi nya umuwi na daw ako. He made me realized my worth. Hindi ko alam na huling pagkikita na pala namin 'yon.

Hindi ako kumikibo.

Dan: Do you still remember your playmate during your kinder days?

I shook my head. Sya lang naman ang naaalala ko.

Dan: the santan kid. It was him all along. I told him that I found you first but I was wrong. He found you first. Hindi pa man kita nagiging kaibigan pero magkakilala na kayo. Sya yung nagbibigay sayo ng santan, before and after our class. You looked so happy recieving such a tiny flower. You never smile like that whenever you're with me. From the start it was always him.

Tumingala sya.

Dan: my heart is like a meteor. It falls beautifully and perfectly for you. You can wish anything that you want, I can definitely grant it at any cost. But like a meteor that kissed the ground, I know my heart would crumble in pieces.

Hindi ko na makita ang muka nya.

Dan: tulog na tayo Lin.

Sobra sobrang confession na ang araw na ito. Kotang-kota na koo! Tamang balik kami sa kwarto nya. He even tucked me in bed.

Dan: goodnight Lin.

Lin: saan ka tutulog?

Dan: sa sofa.

Sabi nya habang tinuturo ang sofa.

Lin: bakit dyan ka matutulog eh may ibang kwarto naman?

Dan: ayokong malayo sayo.

Lin: di ka sanay sa sofa, ako nalang dun.

Dan: no Lin. Hindi ako papayag.

Lin: hindi rin kakayanin ng konsensya ko na matulog ka sa sofa.

Dan: mumultuhin ako ni Hunter pag ginawa ko yun, wag nang matigas ang ulo Lin.

Lin: ah, basta, hindi pwede. Ayoko nun. Tabi nalang tayo.

Dan: mas lalong hindi pwede yun!