Zawgi(အပိုင်း၂)

47 1 0
                                    

ၿခံထဲသို႔ဒုန္းဆိုင္းေမာင္းဝင္လာသည့္ကားေၾကာင့္ ေဒၚနဒီလွ်မ္းၿမိဳင္အိမ္ထဲမွခပ္သြက္သြက္ထြက္ၾကည့္သည္။ ကားတံခါးကိုဘုန္းခနဲေဆာင့္ပိတ္ၿပီး ပိုက္ဆံအိတ္ကိုခ်ိဳင္းၾကားညွပ္ကာထြက္လာသူက ေလပူတမႈတ္မႈတ္နဲ႕ျဖစ္၏။

" ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲဆန္းၿမိဳင္"

" မေျပာခ်င္ဘူးအေမေရ....ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အိမ္ထဲအရင္ဝင္ပါရေစဦး"

" ဟယ္ေတာ္ဟယ္ေတာ္....ေျပာပုံကိုကၾကည့္ဦး။"

ေျခေဆာင့္လက္ေဆာင့္ဝင္သြားသည့္သမီးျဖစ္သူေၾကာင့္အေနာက္ကေနလိုက္ရျပန္သည္။ အိမ္အတြင္းဧည့္ခန္းရွိသစ္သားထိုင္ခုံေပၚကိုေနာက္မွထိုင္ရင္း သူမရဲ႕ေက်ာလယ္မွ်ရွိေသာဆံႏြယ္ေတြအားအေနာက္ကိုစုသိမ္းေန၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚနဒီလည္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

" ကဲေျပာ.....ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ေဒါသတႀကီးျပန္လာရတာလဲ"

" ေျပာမေျပာခ်င္ပါဘူးအေမေရ။ အန္တီျမင့္မေန႕ကအတိုးလာမေပးလို႔သြားေတာင္းတာ၊ သူ႕သားဟိုကေလးေလအေမမွတ္မိတယ္မဟုတ္လား ဘာရာဇဆိုလား။"

" ႏွိုင္းတုရာဇပါသမီးရယ္....အယ္ဒါနဲ႕... သားရာဇ ေရနံေခ်ာင္းကျပန္လာၿပီလား။ ကေလးအလုပ္ေတြေတာ္ေတာ္လုပ္ရရွာမွာပါကြယ္။"

အေမ့ရဲ႕ ဂ႐ုဏာသက္သံႀကီးေၾကာင့္ဆန္းၿမိဳင္ႏႈတ္ခမ္းမဲ့လိုက္သည္။ ေျပာမယ့္စကားေတာင္လမ္းတစ္ဝက္မွာေတ့ေအာင္လုပ္နိုင္လြန္းပါ၏။

" ဒါေတြထားဦး.....အဲဒီ့ေကာင္စုတ္ေလးကေလသမီးကိုေျပာသြားတာမ်ားအေမရယ္ကက္ကက္ကိုလန္လို႔။ အေမလည္းသိတယ္မဟုတ္လား သမီးစကားေျပာရင္လူရိုက္ေပါက္ဆိုတာ။ ဒါကိုသူ႕အေမကေတာင္ဘာမွမေျပာတာ ေရာက္လာလာခ်င္း မင္းေနတဲ့သခၤ်ိဳင္းကိုျပန္ေလး ဘာေလးနဲ႕။"

" ဒါကေတာ့ သမီးကျမင့္ကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ေျပာလိုက္မွန္းမွမသိတာ။ သားရာဇက ရိုင္းတဲ့သူမဟုတ္မွန္းေမေမသိေနတာပဲကို။"

" အေမ့!....အေမကပါဘာလို႔သမီးဘက္ကမပါရတာလဲ။ သူ႕အေမကသမီးတို႔ပိုက္ဆံေတြမေပးပဲေရွာင္ေျပးသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။"

(မမရဲ့ရာဇ)Where stories live. Discover now