GAME OF Lies, Book 1: "Covered Lies" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 25

Λίζυ

Λ: - Ωραία δεν είναι;

Είπα κοιτάζοντας τον ορίζοντα προς τη θάλασσα κι έτσι όπως έπεφτε το φως του ήλιου πάνω στη θάλασσα και την έκανε να λαμπυρίζει σαν να είχε χρυσόσκονη!

Α: - Μμμ...ναι!

Άκουσα να λέει ο Άλεκ, αλλά μετά γύρισα να τον κοιτάξω και είδα ότι δεν κοιτούσε τη θάλασσα αλλά εμένα!
Ένιωσα λίγο αμήχανα! Ήθελα να βρω να πω κάτι αστείο αλλά δεν μου έβγαινε...Γιατί τέτοια αμηχανία; Φιλαράκια δεν ήμασταν; Και κάτι παραπάνω! Κολλητοί, αυτοκόλλητοι! Αχ! Μάλλον μπερδεμένη είμαι! "Πάρ' το χαλαρά" σκέφτηκα!

Α: - Έι τί είναι αυτό; Θες να πάμε να δούμε;

Λ: - Έ; Τί; Ποιό;

Α: - Έλα Λίζυ!

Λ: - Δεν...

Α: - Έλα, έλα!

Είπε και με πήρε από το χέρι και με πήγε κάπου πιο πέρα! Ήταν ένας ζωγράφος που καθόταν εκεί κοντά και μέσα σε λίγα λεπτά ζωγράφιζε πορτρέτα περαστικών που ενδιαφέρονταν να τους ζωγραφίσει! Η αλήθεια είναι ότι είχα ξαναδεί τέτοιους στην παραλία αλλά πολύ σπάνια, ίσως όταν είχε έκθεση βιβλίου ή κανένα μεγάλο γεγονός όπως περίοδος Χριστουγέννων! Αχ! Τί τύχη! Πάντα μου άρεζαν να τους βλέπω! Ήταν απίστευτα ταλέντα! Κι αυτός ζωγράφιζε σούπερ γρήγορα και σούπερ καταπληκτικά! Ζωγραφική! Μια απ' τις μεγάλες μου αγάπες!

Λ: - Ορίστε! Ήρθα Άλεκ και τώρα τί κάνουμε;

Δεν πρόσεξα καλά, αλλά όσο κοιτούσα τα έργα του πλανώδιου ζωγράφου, ο Άλεκ του μιλούσε!

Α: - Έλα!

Είπε και με τράβηξε κοντά του, χαμογελαστός! Με κοιτούσε βαθιά μες στα μάτια!

Λ: - Τί είναι Άλεκ; Ρώτησα!

Α: - Έτοιμο;

Λ: - Ε;

Ζ: - Ναι φίλε!

Λ: - Ε; Γιατί δεν καταλαβαίνω τίποτα;

Έβλεπα μόνο τον Άλεκ να χαμογελάει πονηρά!

Α: - Λίζυ, τί είναι αυτό; Κοίτα! Είπε, και έδειξε κατά τη θάλασσα ανήσυχος!

Λ: - Ποιό; Είπα και γύρισα να κοιτάξω!

Γυρίζω και τον βλέπω να κοιτά συνωφρυωμένος τη θάλασσα!

Α: - Νόμιζα ότι είδα κάτι, αλήθεια!

Λ: - Σοβαρά; Άλεκ, μήπως ο ήλιος σε βάρεσε; Η αλήθεια δεν τον συνηθίσαμε τώρα στο φθινόπωρο και σήμερα σου ήρθε απότομο!