GAME OF Lies, Book 1: "Covered Lies" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 31

Άλεκ

Χίλιες δυο σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου εκείνη τη στιγμή κι όλες κατέληγαν σ' ένα μόνο πράγμα! Όταν την έβρισκα, θα την έδενα στο κρεβάτι. Με χειροπέδες και ίσως πετούσα το κλειδί! Ίσως να μην την απελευθέρωνα και ποτέ! Ναι μια χαρά ιδέα μου φαινόταν! Και το καλύτερο μέρος του σχεδίου, θα είναι αυτό που θα με παρακαλάει να την ελευθερώσω κι εγώ φυσικά θα χαμογελάω με σαρδόνιο χαμόγελο και θα ετοιμάζω την εκδίκησή μου! Να σε πάρει Λίζυ!

Σήκωσα απότομα το κεφάλι μου και την είδα να κάθεται στο βάθος στο περβάζι του παραθύρου. Υπήρχε μια θέση και καθόταν άνετα κάποιος αν αγκάλιαζε τα γόνατά του! Είχε γείρει το κεφάλι της στο παράθυρο! Δεν ξέρω αν κοιμόταν ή όχι!

Από τη μια ένιωσα ανακούφιση που ήταν εδώ, από την άλλη, ήθελα να την ταρακουνήσω και να τη ρωτήσω γιατί στο καλό μου το κάνει αυτό; Γιατί φεύγει συνέχεια από κοντά μου; Είναι γιατί δεν με θέλει; Δεν μπορεί ούτε καν να ξαπλώσει δίπλα μου; Πόσο χρόνο χρειάζεται να συνηθίσει εμάς τους δυο μαζί;
Όχι. Αν πρόκειται να προχωρήσουμε στη σχέση μας, τότε δεν θα κάνουμε βήματα προς τα πίσω!

Προχώρησα κοντά της. Την πλησίασα. Κοιμόταν τελικά. Την πήρα αγκαλιά και πήγα στο υπνοδωμάτιό μας.

Όταν την ακούμπησα στο κρεβάτι, πρόσεξα τα μάγουλά της που ήταν υγρά! Έκλαιγε; Γιατί; Σκούπισα τα ίχνη απ' τα δάκρυά της! Κάθισα να την κοιτάζω, προσπαθούσα να την καταλάβω, τί είχε στο μυαλό της, στην καρδιά της! Πώς θα τα καταλάβω όλα αυτά αν φεύγει μακριά μου; Γιατί δε μου μιλάει;

Αν θέλει κι άλλο χρόνο, θα της τον δώσω. Απλά όσο περνάνε οι μέρες γίνεται όλο και πιο δύσκολο! Πόσο θα περιμένω Θεέ μου;

Έπεσα δίπλα της να κοιμηθώ! Για σιγουριά, πέρασα το χέρι μου γύρω από τη μέση της για να μην ξαναφύγει!

(...)

Ξυπνώ το πρωί και νιώθω πολύ ωραία. Σίγουρα διαφορετικά. Μυρίζει κάτι πολύ ωραία! Γυρίζω το κεφάλι μου και ακουμπώ σε μαλλιά. Απλωμένα στον ώμο μου - Λίζυ!
Λίζυ;
Ανοίγω διάπλατα τα μάτια για να δω καθαρά! Είχε το κεφάλι της στο στήθος μου! Το έκανε μαξιλάρι. Το άλλο χέρι περασμένο γύρω απ' τη μέση μου. Πήγα να κουνηθώ αλλά κατάλαβα ότι το ένα πόδι της ήταν λυγισμένο και πάνω στη μέση μου, πολύ κοντά στο..επίμαχο σημείο!!

Δεν άλλαξε καθόλου. Θυμήθηκα πώς γέλασα όταν την πρωτοείδα να κοιμάται. Τουλάχιστον είναι εδώ και δε λείπει...