GAME OF Lies, Book 1: "Covered Lies" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 32

🔞🔞🔞

Λίζυ

Γιατί ένιωθα γι' άλλη μια φορά την απόρριψη; Γιατί με πείραζε τόσο;
Συνέχιζε να μου δίνει πιο ζουμερά φιλιά, πιο έντονα στο λαιμό, στο στήθος, σαν να ήθελε να απολογηθεί...
Συνέχιζε πιο έντονα!
Τράβηξε τη φόρμα που φορούσα και την έβγαλε! Έβγαλε κι εκείνος τη δική του!
Γιατί προχωρούσε γρήγορα;
Ω Θεέ μου! Τί ρωτούσα; Ήταν... γιατί ήταν έτοιμος!!! Γούρλωσα τα μάτια μου! Ήμουν λίγο σοκαρισμένη! Ήρθε κοντά μου και κόλλησε πάνω μου!
Είδε το σοκαρισμένο πρόσωπό μου και κατάλαβε. Ανασηκώθηκε για να μου δώσει λίγο χώρο γιατί κατάλαβε ότι ένιωθα άβολα...
Τώρα ...τί... τί κάνω; Έμοιαζε να συγκρατείται...αρκετά θα έλεγα...

Λ: - Άλεκ; Όλα καλά;

Ψιθύρισα.

Α: - Ναι...

Είπε και δάγκωσε τα χείλη του.

Α: - Λίζυ...απλά...δεν...δεν μπορώ να περιμένω...ξέρω ότι χρειάζεσαι χρόνο...αν...αν δεν είσαι έτοιμη...απλά πες το τώρα γιατί μετά θα είναι αργά δεν θα μπορώ να σταματήσω...

Έμοιαζε να υποφέρει...
Εδώ που φτάσαμε δεν μπορούμε να σταματήσουμε!...Όχι!
Απλά τον έριξα στο κρεβάτι και ήρθα από πάνω του! Με κοιτούσε ξαφνιασμένος!
Σειρά μου τώρα! Τον πλησίασα κι άρχισα να τον φιλάω στο πιγούνι, στο λαιμό, δίπλα στ' αυτί και προχωρούσα προς τα κάτω! Μπορούσα να γευτώ το άρωμά του! Δεν περίμενα ότι ήταν τόσο ωραίο συναίσθημα! Ένιωθα το σφυγμό του να χτυπάει σαν τρελός..
Πήγε να με σταματήσει, αλλά του κράτησα τα χέρια!

Λ: - Κι εσύ μου ανήκεις Άλεκ! Μην το ξεχνάς αυτό! Είσαι δικός μου! Δίκαια πράγματα!

Μάλλον δεν περίμενε ν' ακούσει κάτι τέτοιο! Τον ξάφνιασα!
Χαμογέλασα και συνέχισα το αργό και βασανιστικό μου μαρτύριο! Ώρα για εκδίκηση!

Είδα την κίνηση στο λαιμό του και τον είδα να ξεροκαταπίνει. Με συνεπήρε η κίνηση και άρχισα να χαράζω το μονοπάτι της διαδρομής με φιλιά!

Α: - Λιζ...

Ακούστηκε βραχνή η φωνή του!

Κατέβηκα στη βάση του λαιμού! Στο στήθος του, μπορούσα ν' ακούσω το καρδιοχτύπι του! Όλες μου οι αισθήσεις ήταν σ' εγρήγορση!
Εγώ του προκαλούσα το καρδιοχτύπι;
Με συνεπήρε αυτή η σκέψη! Δεν μου προκαλούσε δηλαδή μόνο αυτός πράγματα, του προκαλούσα κι εγώ;

Τον κοίταξα καλύτερα! Ήταν σ' αναβρασμό!

Α: - Γιατί σταμάτησες;