|KAVANOZDAKİ KELEBEK.

4.BÖLÜM; PARTİ.

Arabadan indiğimde, beklediğim şeyler olmuştu. Flaşlar havada uçuşuyordu.
Yüzümü kapatmaya çalışırken önümü göremiyordum.
Bir el belime sarılıp kafamı omzuna bastırdığında flaşlardan biraz da olsa korunabilmiştim.

"Arden beyle nasıl tanıştınız Venüs hanım?"
"Arden beyle çıkıyor musunuz?"
"Arden bey sizinle çıktığı için çok şanslı."

Saçma sapan soruları işittiğimde yüzümü buruşturdum. Sonra o büyülendiğim sesi duydum.

"Arkadaşlar çekmeyin, rahatsız oluyoruz. Mahremiyete saygı."

Ardenin sözlerinin ardından flaşlar kesilmiş,sesler de gitmişti çünkü mekâna girmiştik. Kafamı omzundan kaldırdım. Açık saçlarımı düzelttim.

"Korktun mu yine?"

Boş bir masa bulduğunda oraya geçti,bende onun karşısına.

"Çok değil,ama panik oldum."

"Gel."

Dediğinde kollarını hafifçe açtı.
Kollarını arasına girdiğimde tebessüm ettim.

"Arden, teşekkür ederim."

"Ne için?"

"Hiç bir şey."

Bana ettiğin iltifatlar için, sarıp sarmaladığın için,beni sevdiğin için, ilgi gösterdiğin için.
Hiç bir zaman dışa dönük biri olamamıştım, şimdi de olamıyordum. Duygularımı gösteremiyordum.

Hell'lerde masaya geldiğinde ayrıldık,elini belime koymuş yine de teması kesmemişti.
Sahneye bir kadın çıktı.

"Değerli konuklarımız,davetimizi reddetmeyip geldiğiniz için minnettarız."

Salonda ufak bir alkış koptu.

"Bu konumdaki şubemizin 22. Yıl dönümü, çok duyguluyuz, çok mutluyuz. Mutluluğumuzuda sizinle paylaşmak istedik, tekrar teşekkür ediyoruz ve bu gece güzelce eğlenmenizi diliyoruz."

Kadın sahneden inerken alkışlar tekrar yerine gelmişti,merdivenden inerken ağzı kulaklarına varan kadının yüzü şuan duvar gibiydi.
Ardenin belimdeki eliyle ritim tutması ile dikkatim ona yöneldi.
Tam konuşacağım sırada,masamıza orta yaşlarda sarışın bir adam geldi.

"Arden,"

Elini uzattığında ardenle tokalaştı.

"Ali,"

İsminin Ali olduğunu öğrendiğim adam karşımıza geçti ve masaya yerleşti resmen.

"Yanındaki bu güzel kim?"

Sorusu ile bakışlarım ardenden ona döndü, bakışlarımı biliyordum. Şuan kaşlarım ve gözlerim o kadar ifadesizdi ki, korkutucu göründüğümden emindim.

"İnsan ilk önce tebrik ederdi Ali."

"Tebrik ederim."

Dediğinde benimle göz teması kurdu.
Arden beni kendisine daha fazla yasladı sahiplenmek istermiş gibi.

"Sevgilim,venüs."

Elini bana uzattığında ifadesiz suratım ile,

"Tokalaşmıyorum,malum etraf iyi değil, virüsü var hastalığı var. Uzak durursanız sevinirim."

Dediğimde, kaşları çatıldı.

"Hmm,peki. Sizi buralarda görmek isterim venüs hanım."